Jobho 9
1 Ipapo Jobho akapindura akati:
I odpowiedział Ijob, a rzekł:
2 “Zvirokwazvo ndinoziva kuti ichokwadi. Asi munhu anofa angava akarurama pamberi paMwari seiko?
Prawdziwieć wiem, że tak jest; bo jakożby miał być usprawiedliwiony człowiek przed Bogiem?
3 Kunyange dai mumwe aida kuita nharo naye, haaizogona kumupindura kamwe chete pamibvunzo chiuru.
Jeźliby się z nim chciał spierać, nie odpowie mu z tysiąca na jednę rzecz.
4 Uchenjeri hwake hwakadzika, simba rake iguru kwazvo. Ndianiko akamudzivisa akabuda asina vanga?
Mądry jest sercem, i mocny siłą; któż użył pokoju, stawiwszy się mu upornie?
5 Anofambisa makomo iwo asingazivi agoapidigura mukutsamwa kwake kukuru.
On przenosi góry, a nie wiedzą ludzie, kto je podwraca w gniewie swym.
6 Anozungunusa nyika ikabva panzvimbo yayo uye anoita kuti mbiru dzayo dzidengenyeke.
On wzrusza ziemię z miejsca swego, a słupy jej trzęsą się.
7 Anotaura kuzuva iro ndokurega kuvhenekera; anodzivira chiedza chenyeredzi.
Gdy on zakaże słońcu, nie wschodzi; i gwiazdy pieczętuje.
8 Iye oga anotambanudza matenga uye anofamba pamusoro pamafungu egungwa.
On sam rozpościera niebiosa, i depcze po wałach morskich.
9 Ndiye Muiti weNyeredzi dzeAkutiro neOrioni, dzeChimunomwe namapoka enyeredzi dzenyasi.
On sprawił wóz niebieski z gwiazd, Oryjona i Hyjady, i inne gwiazdy skryte na południe.
10 Anoita minana isingagoni kunzwisisiswa, nezvishamiso zvisingagoni kuverengwa.
On czyni rzeczy wielkie, a niewybadane i dziwne, którym niemasz liczby.
11 Paanondipfuura, handigoni kumuona; paanoenda napo handingamuoni.
Oto, idzieli mimo mię, nie widzę go; a przychodzili, nie baczę go.
12 Kana achibvuta, ndiani angamudzivisa? Ndiani angati kwaari, ‘Unoiteiko?’
Oto gdy co porwie, któż go przymusi, aby przywrócił? Albo któż mu rzecze: Cóż czynisz?
13 Mwari haadzori kutsamwa kwake; kunyange boka ravarwi raRahabhi rakawira patsoka dzake nokutya.
Gdyby Bóg nie odwrócił gniewu swego, upadliby przed nim pomocnicy hardzi.
14 “Zvino ndingakakavadzana naye seiko? Ndingawana seiko mashoko okuita nharo naye?
Jakoż mu ja tedy odpowiem? Jakie słowa obiorę przeciwko niemu?
15 Kunyange ndakanga ndisina mhaka, handaigona kumupindura; ndaingokumbira hangu nyasha kuMutongi wangu.
Któremu, chociażbym był sprawiedliwym, nie odpowiem; owszem się sędziemu memu upokorzę.
16 Kunyange dai ndaimudana hangu uye akandipindura, handitendi kuti aizowana nguva yokundinzwa.
Choćbym go wzywał, a onby mi się ozwał, przecię nie wierzę, aby przypuścił do uszów głos mój:
17 Aizondiparadza nedutu uye achizowedzera maronda angu pasina mhosva.
Bo mię starł w wichrze, i rozmnożył rany moje bez przyczyny;
18 Haaizonditenderazve kuti nditure mafemo, asi aizondizadza namatambudziko.
Nie dopuszcza mi odetchnąć, owszem mię nasyca gorzkościami.
19 Kana zviri zvesimba, iye ane simba guru! Uye kana zviri zvokururamisira, ndianiko angamudana kuti amutonge?
Jeźli się udam do mocy, oto on najmocniejszy; a jeźli do sądu, któż mię z nim sprowadzi?
20 Kunyange dai ndisina mhosva, muromo wangu waizongondipa mhaka; dai zvangu ndakarurama, iwo waizongondipa mhaka.
Jeźlibym się usprawiedliwiał, usta moje potępią mię; jeźlibym się doskonałym czynił, tedy mię przewrotnym być pokaże.
21 “Kunyange ndisina mhosva, handina hangu hanya nazvo; ndinozvidza upenyu hwangu pachangu.
Chociażbym był doskonały, przecież ja tego do siebie znać nie będę; ale dam naganę żywotowi memu.
22 Zvakangofanana; ndokusaka ndichiti, ‘Iye anoparadza vasina mhosva nevakaipa.’
Jedno jest, dla czegom to mówił: że tak doskonałego, jako i niezbożnego on niszczy;
23 Kana dambudziko rikauyisa rufu nokukurumidza, achaseka kushaya tariro kwavasina mhosva.
Jeźli biczem nagle zabija, z pokuszenia niewinnych naśmiewa się;
24 Panowira nyika mumaoko avakaipa, vatongi vayo anovapofumadza. Kana asiri iye, zvino ndianiko?
Ziemia podana bywa w ręce niezbożnika, oblicze sędziów jej zakrywa. A jeźliż nie on, któż tedy inny jest, co to czyni?
25 “Mazuva angu anokurumidza kupfuura mumhanyi; anobhururuka oenda asina kumboona mufaro.
Ale dni moje prędsze były niż poseł; uciekły, a nie widziały nic dobrego.
26 Anopfuura sezvikepe zvenhokwe, kufanana namakondo anomhanyira nyama yawo.
Przeminęły jako prędkie łodzie, jako orzeł lecący do żeru.
27 Kana ndikati, ‘Ndichakanganwa kunyunyuta kwangu, ndichashandura chiso changu, ndigonyemwerera,’
Jeźli rzekę: Zapomnę narzekania mego, zaniecham gniewu swego, a posilę się:
28 ndinongotya kutambura kwangu, nokuti ndinoziva kuti imi hamuregi kundipa mhosva.
Tedy się lękam wszystkich boleści moich, widząc, że mię z nich nie wypuścisz.
29 Sezvo ndatopiwa hangu mhosva, ko, ndichagotamburirei pasina?
Jeźlim ja niezbożny, przeczże próżno pracuję?
30 Kunyange dai ndikazvishambidza nesipo uye ndikashamba maoko angu nesoda,
A choćbym się umywał wodami śnieżnemi, i oczyściłbym mydłem ręce moje:
31 imi muchandinyudza mugomba rematope zvokuti kunyange nenguo dzangu dzichandisema.
Wszakże w dole zanurzysz mię, i brzydzić się mną będą szaty moje.
32 “Iye haasi munhu akafanana neni kuti ndimupindure, kuti zvimwe iye neni tisangane mudare redzimhosva.
Albowiem on nie jest człowiekiem jako ja, abym mu śmiał odpowiedzieć, albo żebym z nim miał iść w prawo.
33 Dai chete paingova nomumwe angamira pakati pedu, kuti aise ruoko rwake patiri tose,
Bo nie masz między nami rozjemcy, któryby mógł rozwieść sprawę naszę.
34 mumwe zvake angabvise shamhu yaMwari kwandiri, kuti kutyisa kwake kurege kundivhundutsazve.
Niech tylko zdejmie zemnie rózgę swoję, a strach jego niech mię nie straszy;
35 Ipapo ndichataura ndisingamutyi, asi sezvazvakaita kwandiri iye zvino, handingakwanisi.
Tedy będę mówił, a nie będę się go bał; bom ja nie jest taki sam u siebie.
