Jobho 9

1 Ipapo Jobho akapindura akati:

Ijob respondis kaj diris:

2 “Zvirokwazvo ndinoziva kuti ichokwadi. Asi munhu anofa angava akarurama pamberi paMwari seiko?

Certe, mi scias, ke tiel estas; Kaj kiel povas homo esti prava koncerne Dion?

3 Kunyange dai mumwe aida kuita nharo naye, haaizogona kumupindura kamwe chete pamibvunzo chiuru.

Se li volus havi kun Li juĝan disputon, Li ne povus respondi al Li eĉ unu kontraŭ mil.

4 Uchenjeri hwake hwakadzika, simba rake iguru kwazvo. Ndianiko akamudzivisa akabuda asina vanga?

Li estas saĝa per Sia koro kaj potenca per Sia forto; Kiu kuraĝus stari kontraŭ Li kaj restus sendifekta?

5 Anofambisa makomo iwo asingazivi agoapidigura mukutsamwa kwake kukuru.

Li forŝovas montojn, kaj ili eĉ ne rimarkas, Ke Li renversis ilin en Sia kolero;

6 Anozungunusa nyika ikabva panzvimbo yayo uye anoita kuti mbiru dzayo dzidengenyeke.

Li skuas la teron de ĝia loko, Ke ĝiaj kolonoj tremas;

7 Anotaura kuzuva iro ndokurega kuvhenekera; anodzivira chiedza chenyeredzi.

Li diras al la suno, kaj ĝi ne leviĝas, Kaj la stelojn Li sigelfermas;

8 Iye oga anotambanudza matenga uye anofamba pamusoro pamafungu egungwa.

Li sola etendas la ĉielon, Kaj Li iras sur la altaĵoj de la maro;

9 Ndiye Muiti weNyeredzi dzeAkutiro neOrioni, dzeChimunomwe namapoka enyeredzi dzenyasi.

Li kreis la Grandan Ursinon, Orionon, kaj Plejadojn, Kaj la stelojn de la sudo;

10 Anoita minana isingagoni kunzwisisiswa, nezvishamiso zvisingagoni kuverengwa.

Li faras neesploreblajn grandaĵojn, Kaj nekalkuleblajn mirindaĵojn.

11 Paanondipfuura, handigoni kumuona; paanoenda napo handingamuoni.

Jen Li preteriros preter mi, kaj mi tion eĉ ne vidos; Li pasos, kaj mi eĉ ne rimarkos Lin.

12 Kana achibvuta, ndiani angamudzivisa? Ndiani angati kwaari, ‘Unoiteiko?’

Kiam Li kaptas, kiu malpermesus al Li? Kiu dirus al Li: Kion Vi faras?

13 Mwari haadzori kutsamwa kwake; kunyange boka ravarwi raRahabhi rakawira patsoka dzake nokutya.

Li estas Dio, kaj Lian koleron oni ne povas haltigi; Sub Li fleksiĝas la helpantoj de Rahab.

14 “Zvino ndingakakavadzana naye seiko? Ndingawana seiko mashoko okuita nharo naye?

Des pli ĉu mi povus respondi al Li, Ĉu mi povus elekti vortojn kontraŭ Li?

15 Kunyange ndakanga ndisina mhaka, handaigona kumupindura; ndaingokumbira hangu nyasha kuMutongi wangu.

Eĉ se mi estus prava, mi ne respondus; Sed mi nur petegus mian juĝanton.

16 Kunyange dai ndaimudana hangu uye akandipindura, handitendi kuti aizowana nguva yokundinzwa.

Se mi vokus kaj Li respondus, Mi ne kredus, ke Li aŭdis mian voĉon,

17 Aizondiparadza nedutu uye achizowedzera maronda angu pasina mhosva.

Li, kiu povas frakasi min per ventego Kaj fari al mi senkulpe multe da vundoj.

18 Haaizonditenderazve kuti nditure mafemo, asi aizondizadza namatambudziko.

Li ne permesas al mi trankviligi mian spiriton, Sed Li satigas min per maldolĉo.

19 Kana zviri zvesimba, iye ane simba guru! Uye kana zviri zvokururamisira, ndianiko angamudana kuti amutonge?

Se oni volas forton, Li estas potenca; Se oni volas juĝon, kiu alvokos min?

20 Kunyange dai ndisina mhosva, muromo wangu waizongondipa mhaka; dai zvangu ndakarurama, iwo waizongondipa mhaka.

Se mi montros mian pravecon, mia propra buŝo min kondamnos; Se mi montros min virtulo, Li montros min malbonagulo.

21 “Kunyange ndisina mhosva, handina hangu hanya nazvo; ndinozvidza upenyu hwangu pachangu.

Mi estas senkulpa; mi ne zorgas pri mia animo, Mi abomenas mian vivon.

22 Zvakangofanana; ndokusaka ndichiti, ‘Iye anoparadza vasina mhosva nevakaipa.’

Ĉio estas egala; tial mi diras: Senkulpulon kaj malpiulon Li ambaŭ pereigas.

23 Kana dambudziko rikauyisa rufu nokukurumidza, achaseka kushaya tariro kwavasina mhosva.

Kiam vipo subite ekbatas, Li ridas ĉe la elprovado de senkulpuloj.

24 Panowira nyika mumaoko avakaipa, vatongi vayo anovapofumadza. Kana asiri iye, zvino ndianiko?

La tero estas transdonita en la manon de malpiulo; La vizaĝon de ĝiaj juĝistoj Li kovras. Se ne Li, tiam kiu?

25 “Mazuva angu anokurumidza kupfuura mumhanyi; anobhururuka oenda asina kumboona mufaro.

Miaj tagoj estis pli rapidpiedaj ol kuristo; Ili forkuris, ne vidis bonon;

26 Anopfuura sezvikepe zvenhokwe, kufanana namakondo anomhanyira nyama yawo.

Ili forkuris, kiel ŝipetoj el kano, Kiel aglo flugas al manĝotaĵo.

27 Kana ndikati, ‘Ndichakanganwa kunyunyuta kwangu, ndichashandura chiso changu, ndigonyemwerera,’

Se mi ekpensas: Mi forgesos mian plendon, Mi farlasos mian mienon, kaj mi min gajigos:

28 ndinongotya kutambura kwangu, nokuti ndinoziva kuti imi hamuregi kundipa mhosva.

Tiam mi ektremas pro ĉiuj miaj suferoj; Mi scias, ke Vi ne rigardos min kiel senkulpan.

29 Sezvo ndatopiwa hangu mhosva, ko, ndichagotamburirei pasina?

Mi restos ja malprava; Por kio do mi vane min turmentas?

30 Kunyange dai ndikazvishambidza nesipo uye ndikashamba maoko angu nesoda,

Se mi lavus min per neĝa akvo Kaj purigus miajn manojn per lesivo,

31 imi muchandinyudza mugomba rematope zvokuti kunyange nenguo dzangu dzichandisema.

Eĉ tiam Vi trempus min en koto, Kaj miaj vestoj min abomenus.

32 “Iye haasi munhu akafanana neni kuti ndimupindure, kuti zvimwe iye neni tisangane mudare redzimhosva.

Ĉar Li ne estas homo simile al mi, Ke mi povu respondi al Li, Ke ni povu ambaŭ iri al juĝo.

33 Dai chete paingova nomumwe angamira pakati pedu, kuti aise ruoko rwake patiri tose,

Ne ekzistas inter ni arbitracianto, Kiu povus meti sian manon sur nin ambaŭ.

34 mumwe zvake angabvise shamhu yaMwari kwandiri, kuti kutyisa kwake kurege kundivhundutsazve.

Li forigu de mi Sian vergon, Kaj Lia teruro ne timigu min;

35 Ipapo ndichataura ndisingamutyi, asi sezvazvakaita kwandiri iye zvino, handingakwanisi.

Tiam mi ekparolos, kaj ne timos Lin, Ĉar ne tia mi estas en mi mem.