Jobho 9
1 Ipapo Jobho akapindura akati:
Saa tog Job til Orde og svarede:
2 “Zvirokwazvo ndinoziva kuti ichokwadi. Asi munhu anofa angava akarurama pamberi paMwari seiko?
Jeg ved forvist, at saaledes er det, hvad Ret har en dødelig over for Gud?
3 Kunyange dai mumwe aida kuita nharo naye, haaizogona kumupindura kamwe chete pamibvunzo chiuru.
Vilde Gud gaa i Rette med ham, kan han ikke svare paa et af tusind!
4 Uchenjeri hwake hwakadzika, simba rake iguru kwazvo. Ndianiko akamudzivisa akabuda asina vanga?
Viis af Hjerte og vældig i Kraft hvo trodsede ham og slap vel derfra?
5 Anofambisa makomo iwo asingazivi agoapidigura mukutsamwa kwake kukuru.
Han flytter Bjerge saa let som intet, vælter dem om i sin Vrede,
6 Anozungunusa nyika ikabva panzvimbo yayo uye anoita kuti mbiru dzayo dzidengenyeke.
ryster Jorden ud af dens Fuger, saa dens Grundstøtter bæver;
7 Anotaura kuzuva iro ndokurega kuvhenekera; anodzivira chiedza chenyeredzi.
han taler til Solen, saa skinner den ikke, for Stjernerne sætter han Segl,
8 Iye oga anotambanudza matenga uye anofamba pamusoro pamafungu egungwa.
han udspænder Himlen ene, skrider hen over Havets Kamme,
9 Ndiye Muiti weNyeredzi dzeAkutiro neOrioni, dzeChimunomwe namapoka enyeredzi dzenyasi.
han skabte Bjørnen, Orion, Syvstjernen og Sydens Kamre,
10 Anoita minana isingagoni kunzwisisiswa, nezvishamiso zvisingagoni kuverengwa.
han øver ufattelig Vælde og Undere uden Tal!
11 Paanondipfuura, handigoni kumuona; paanoenda napo handingamuoni.
Gaar han forbi mig, ser jeg ham ikke, farer han hen, jeg mærker ham ikke;
12 Kana achibvuta, ndiani angamudzivisa? Ndiani angati kwaari, ‘Unoiteiko?’
røver han, hvem mon der hindrer ham i det? Hvo siger til ham: »Hvad gør du?«
13 Mwari haadzori kutsamwa kwake; kunyange boka ravarwi raRahabhi rakawira patsoka dzake nokutya.
Gud lægger ikke Baand paa sin Vrede, Rahabs Hjælpere bøjed sig under ham;
14 “Zvino ndingakakavadzana naye seiko? Ndingawana seiko mashoko okuita nharo naye?
hvor kan jeg da give ham Svar og rettelig føje min Tale for ham!
15 Kunyange ndakanga ndisina mhaka, handaigona kumupindura; ndaingokumbira hangu nyasha kuMutongi wangu.
Har jeg end Ret, jeg kan dog ej svare, maa bede min Dommer om Naade!
16 Kunyange dai ndaimudana hangu uye akandipindura, handitendi kuti aizowana nguva yokundinzwa.
Nævned jeg ham, han svared mig ikke, han hørte, tror jeg, ikke min Røst,
17 Aizondiparadza nedutu uye achizowedzera maronda angu pasina mhosva.
han, som river mig bort i Stormen, giver mig Saar paa Saar uden Grund,
18 Haaizonditenderazve kuti nditure mafemo, asi aizondizadza namatambudziko.
ikke lader mig drage Aande, men lader mig mættes med beske Ting.
19 Kana zviri zvesimba, iye ane simba guru! Uye kana zviri zvokururamisira, ndianiko angamudana kuti amutonge?
Gælder det Kæmpekraft, melder han sig! Gælder det Ret, hvo stævner ham da!
20 Kunyange dai ndisina mhosva, muromo wangu waizongondipa mhaka; dai zvangu ndakarurama, iwo waizongondipa mhaka.
Har jeg end Ret, maa min Mund dog fælde mig, er jeg end skyldfri, han gør mig dog vrang!
21 “Kunyange ndisina mhosva, handina hangu hanya nazvo; ndinozvidza upenyu hwangu pachangu.
Skyldfri er jeg, ser bort fra min Sjæl og agter mit Liv for intet!
22 Zvakangofanana; ndokusaka ndichiti, ‘Iye anoparadza vasina mhosva nevakaipa.’
Lige meget; jeg paastaar derfor: Skyldfri og skyldig gør han til intet!
23 Kana dambudziko rikauyisa rufu nokukurumidza, achaseka kushaya tariro kwavasina mhosva.
Naar Svøben kommer med Død i et Nu, saa spotter han skyldfries Hjertekval;
24 Panowira nyika mumaoko avakaipa, vatongi vayo anovapofumadza. Kana asiri iye, zvino ndianiko?
Jorden gav han i gudløses Haand, hylder dens Dommeres Øjne til, hvem ellers, om ikke han?
25 “Mazuva angu anokurumidza kupfuura mumhanyi; anobhururuka oenda asina kumboona mufaro.
Raskere end Løberen fløj mine Dage, de svandt og saa ikke Lykke,
26 Anopfuura sezvikepe zvenhokwe, kufanana namakondo anomhanyira nyama yawo.
gled hen som Baade af Siv, som en Ørn, der slaar ned paa Bytte.
27 Kana ndikati, ‘Ndichakanganwa kunyunyuta kwangu, ndichashandura chiso changu, ndigonyemwerera,’
Dersom jeg siger: »Mit Suk vil jeg glemme, glatte mit Ansigt og være glad, «
28 ndinongotya kutambura kwangu, nokuti ndinoziva kuti imi hamuregi kundipa mhosva.
maa jeg dog grue for al min Smerte, jeg ved, du kender mig ikke fri.
29 Sezvo ndatopiwa hangu mhosva, ko, ndichagotamburirei pasina?
Jeg skal nu engang være skyldig, hvorfor da slide til ingen Nytte?
30 Kunyange dai ndikazvishambidza nesipo uye ndikashamba maoko angu nesoda,
Toed jeg mig i Sne og tvætted i Lud mine Hænder,
31 imi muchandinyudza mugomba rematope zvokuti kunyange nenguo dzangu dzichandisema.
du dypped mig dog i Pølen, saa Klæderne væmmedes ved mig.
32 “Iye haasi munhu akafanana neni kuti ndimupindure, kuti zvimwe iye neni tisangane mudare redzimhosva.
Thi du er ikke en Mand som jeg, saa jeg kunde svare, saa vi kunde gaa for Retten sammen;
33 Dai chete paingova nomumwe angamira pakati pedu, kuti aise ruoko rwake patiri tose,
vi savner en Voldgiftsmand til at lægge sin Haand paa os begge!
34 mumwe zvake angabvise shamhu yaMwari kwandiri, kuti kutyisa kwake kurege kundivhundutsazve.
Fried han mig for sin Stok, og skræmmed hans Rædsler mig ikke,
35 Ipapo ndichataura ndisingamutyi, asi sezvazvakaita kwandiri iye zvino, handingakwanisi.
da talte jeg uden at frygte ham, thi min Dom om mig selv er en anden!
