Jobho 8
1 Ipapo Bhiridhadhi muShuhi akapindura akati:
Nu nam Bildad van Sjóeach het woord, en sprak:
2 “Uchasvika riini uchitaura zvinhu zvakadai? Mashoko ako imhepo inovhuvhuta.
Hoe lang nog gaat ge zó voort, En zullen uw woorden als een stormwind loeien?
3 Ko, Mwari angaminamisa zvakarurama here? Ko, iye Wamasimba Ose angaminamisa kururama here?
Zou God het recht soms verkrachten, De Almachtige de gerechtigheid schenden:
4 Vana vako pavakamutadzira, akaita kuti varangirwe chivi chavo.
Wanneer uw kinderen tegen Hem hebben gezondigd, Dan heeft Hij hun slechts hun misdaad vergolden!
5 Asi kana ukatarisa kuna Mwari uye ukademba kuna Wamasimba Ose,
Maar als gij uw toevlucht neemt tot God, En rein en oprecht tot den Almachtige smeekt:
6 kana uri wakachena uye wakarurama, kunyange izvozvi achasimuka kuti akurwire, agokudzoserazve panzvimbo yako chaiyo.
Dan zal Hij van stonde af over u waken, En schenkt Hij u weer een rechtschapen gezin;
7 Kunyange mavambo ako akanga ari epasi pasi, ramangwana rako richava rokubudirira.
Dan schijnt uw vroeger lot slechts gering, Wordt ver door uw nieuwe staat overtroffen.
8 “Bvunza marudzi akare ugocherechedza zvakadzidzwa namadzibaba avo,
Ja, vraag het maar aan het voorgeslacht Geef acht op de bevinding van hun vaderen!
9 nokuti isu takaberekwa zuro uye hatina chatinoziva, uye mazuva edu panyika akangoita somumvuri.
Want wij zijn van gisteren, en weten niets, Ons leven op aarde is enkel een schaduw;
10 Ko, havangakudzidzisi uye vagokuudza here? Ko, havangakuvigiri mashoko anobva pakunzwisisa kwavo here?
Maar zij zullen u leren, het u vertellen, En woorden spreken uit hun hart:
11 Ko, nhokwe dzingamera pasina nhope here? Ko, tsanga dzingararama pasina mvura here?
Schiet het riet op buiten het moeras, Groeien de biezen buiten het water?
12 Dzichiri kumera uye dzisati dzatemwa, dzinokurumidza kuoma kupinda uswa.
Het wordt afgesneden, terwijl het nog bloeit, En verdort vóór ieder ander gewas:
13 Ndizvo zvakaita magumo avose vanokanganwa Mwari; saizvozvo tariro yavasina Mwari inoparara.
Zo vergaat het allen, die God vergeten, Wordt de hoop van de bozen te schande!
14 Zvaanovimba nazvo hazvina kusimba, zvaanovimba nazvo mambure edandemutande.
Een herfstdraad is zijn vertrouwen, Zijn toeverlaat een spinneweb;
15 Anosendamira padandemutande rake, asi rinobvaruka; anobatirira pariri, asi harimiri.
Hij steunt op zijn web, maar dit houdt het niet uit, Hij grijpt het vast, maar het houdt geen stand.
16 Akafanana nomuti wakanyatsodiridzwa pamushana, unotandavadza mabukira awo pamusoro pebindu;
Vol sappen staat hij in de zon, Zijn ranken verspreiden zich over zijn hof;
17 unomonera midzi yawo pamurwi wamatombo, uye unotsvaka nzvimbo pakati pamatombo.
Zijn wortels kronkelen zich over het grint, En tussen de stenen grijpt hij zich vast.
18 Asi kana ukatsemuka ukadzurwa kubva panzvimbo yawo, nzvimbo iyo ichauramba igoti, ‘Handina kumbokuona.’
Maar rukt men hem weg van zijn plaats, Dan verloochent ze hem: ik heb u nooit gezien!
19 Zvirokwazvo upenyu hwawo, hunooma, uye mimwe miti inomera ichibuda muvhu.
Zo vergaat zijn leven door de mot Uit het stof ervan schieten anderen op.
20 “Zvirokwazvo Mwari haarambi munhu asina mhaka uye haasimbisi maoko avaiti vezvakaipa.
Neen, God verwerpt den brave niet, En reikt den boze geen hand.
21 Achazadza muromo wako nokuseka uye miromo yako nokupururudza.
Nog wordt uw mond met lachen vervuld, En uw lippen met jubel;
22 Vavengi vako vachashongedzwa kunyadziswa, uye matende avakaipa haachazovapozve.”
Maar uw haters worden met schande bedekt, De tent der bozen verdwijnt!
