Jobho 5
1 “Chidana zvino kana uchida, asi ndianiko achadavira? Uchadzokera kuno upiko wavatsvene?
Zovi; hoæe li ti se ko odazvati? i komu æeš se izmeðu svetijeh obratiti?
2 Kutsamwa kunouraya benzi, uye godo rinouraya asina mano.
Doista bezumnoga ubija gnjev, i ludoga usmræuje srdnja.
3 Ini pachangu ndakaona benzi richidzika midzi, asi pakarepo imba yake yakatukwa.
Ja vidjeh bezumnika gdje se ukorijenio; ali odmah prokleh stan njegov.
4 Vana vake havana kuchengetedzeka, vanopwanyiwa padare vasina anovarwira.
Sinovi su njegovi daleko od spasenja i satiru se na vratima a nema ko da izbavi.
5 Vane nzara vanodya zvaakacheka, vachizvitora kunyange pakati peminzwa, uye vane nyota vanodokwairira pfuma yake.
Ljetinu njegovu jede gladni i ispred trnja kupi je, i lupež ždere blago njihovo.
6 Nokuti kutambudzika hakubudi muvhu, uye nhamo haimeri muvhu.
Jer muka ne izlazi iz praha niti nevolja iz zemlje nièe.
7 Asi munhu anoberekerwa nhamo, zvirokwazvo sokubarika kwomoto kunokwira kumusoro.
Nego se èovjek raða na nevolju, kao što iskre iz ugljevlja uzlijeæu u vis.
8 “Asi dai ndakanga ndirini, ndaiturira mhosva yangu kuna Mwari; ndaiisa mhaka yangu pamberi pake.
Ali ja bih Boga tražio, i pred Boga bih iznio stvar svoju,
9 Anoita minana isingagoni kuyerwa, zvishamiso zvisingagoni kuverengwa.
Koji èini stvari velike i neispitljive, divne, kojima nema broja;
10 Anopa mvura panyika; anotuma mvura pamusoro penyika.
Koji spušta dažd na zemlju i šalje vodu na polja;
11 Vanozvininipisa anovaisa pakakwirira, uye vaya vanochema vanosimudzirwa kuchinzvimbo chokuchengetedzwa.
Koji podiže ponižene, i žalosne uzvišuje k spasenju;
12 Anokonesa zvirongwa zvavanyengeri, kuitira kuti maoko avo abate pasina.
Koji rasipa misli lukavijeh da ruke njihove ne svrše ništa;
13 Anobata vakachenjera muunyengeri hwavo, uye zvirongwa zvenhubu zvinokukurwa.
Koji hvata mudre u njihovu lukavstvu, i namjeru opakih obara;
14 Rima rinosvika pamusoro pavo masikati; vanotsvanzvadzira masikati makuru sapausiku.
Danju nailaze na mrak, i u podne pipaju kao po noæi.
15 Anoponesa vanoshayiwa kubva pamunondo uri pamiromo yavo; anovaponesa pakudzvinya kwavane simba.
On izbavlja ubogoga od maèa, od usta njihovijeh i od ruke silnoga.
16 Saka varombo vane tariro, uye kusaruramisira kunopfumbira muromo wako.
Tako ima nadanja siromahu, a zloæa zatiskuje usta svoja.
17 “Akaropafadzwa munhu anogadziridzwa zvaari naMwari; saka usazvidza kuranga kwoWamasimba Ose.
Gle, blago èovjeku koga Bog kara; i zato ne odbacuj karanja svemoguæega.
18 Nokuti anopa vanga, asi achisungazve; anokuvadza, asi maoko ake anorapazve.
Jer on zadaje rane, i zavija; on udara, i ruke njegove iscjeljuju.
19 Achakurwira kubva panjodzi nhanhatu; kunyange panomwe hakuna kukuvadzwa kuchakuwira.
Iz šest nevolja izbaviæe te; ni u sedmoj neæe te se zlo dotaæi.
20 Munzara achakudzikinura kubva parufu, uye muhondo kubva pakubaya kwomunondo.
U gladi izbaviæe te od smrti i u ratu od maèa.
21 Uchadzivirirwa kubva pakurova kworurimi, uye haungatyi panosvika kuparadza.
Kad jezik šiba, biæeš sakriven, niti æeš se bojati pustoši kad doðe.
22 Uchaseka kuparadza nenzara, uye haufaniri kutya zvikara zvenyika.
Smijaæeš se pustoši i gladi, niti æeš se bojati zvijerja zemaljskoga.
23 Nokuti uchaita sungano namabwe esango, uye zvikara zvesango zvichava norugare newe.
Jer æeš s kamenjem poljskim biti u vjeri, i zvijerje æe poljsko biti u miru s tobom.
24 Uchaziva kuti tende rako rakasimba, uchaverenga zvinhu zvako ugowana zvakakwana.
I vidjeæeš da je mir u šatoru tvom, kuæiæeš kuæu svoju i neæeš se prevariti.
25 Uchaziva kuti vana vako vachava vazhinji, uye zvizvarwa zvako zvichaita souswa hwenyika.
Vidjeæeš kako æe ti se umnožiti sjeme tvoje, i porod æe tvoj biti kao trava na zemlji.
26 Uchasvika paguva une simba guru, sezvisote zvakaunganidzwa panguva yazvo.
Star æeš otiæi u grob kao što se žito snosi u stog u svoje vrijeme.
27 “Takazviedza izvi, uye ndezvechokwadi. Saka chizvinzwa ugozviita iwe pachako.”
Eto, razgledasmo to, tako je; poslušaj i razumij.
