< Jobho 5 >

1 “Chidana zvino kana uchida, asi ndianiko achadavira? Uchadzokera kuno upiko wavatsvene?
Voca ergo, si est qui tibi respondeat, et ad aliquem sanctorum convertere.
2 Kutsamwa kunouraya benzi, uye godo rinouraya asina mano.
Vere stultum interficit iracundia, et parvulum occidit invidia.
3 Ini pachangu ndakaona benzi richidzika midzi, asi pakarepo imba yake yakatukwa.
Ego vidi stultum firma radice, et maledixi pulchritudini eius statim.
4 Vana vake havana kuchengetedzeka, vanopwanyiwa padare vasina anovarwira.
Longe fient filii eius a salute, et conterentur in porta, et non erit qui eruat.
5 Vane nzara vanodya zvaakacheka, vachizvitora kunyange pakati peminzwa, uye vane nyota vanodokwairira pfuma yake.
Cuius messem famelicus comedet, et ipsum rapiet armatus, et bibent sitientes divitias eius.
6 Nokuti kutambudzika hakubudi muvhu, uye nhamo haimeri muvhu.
Nihil in terra sine causa fit, et de humo non oritur dolor.
7 Asi munhu anoberekerwa nhamo, zvirokwazvo sokubarika kwomoto kunokwira kumusoro.
Homo nascitur ad laborem, et avis ad volatum.
8 “Asi dai ndakanga ndirini, ndaiturira mhosva yangu kuna Mwari; ndaiisa mhaka yangu pamberi pake.
Quam ob rem ego deprecabor Dominum, et ad Deum ponam eloquium meum:
9 Anoita minana isingagoni kuyerwa, zvishamiso zvisingagoni kuverengwa.
Qui facit magna et inscrutabilia et mirabilia absque numero:
10 Anopa mvura panyika; anotuma mvura pamusoro penyika.
Qui dat pluviam super faciem terrae, et irrigat aquis universa:
11 Vanozvininipisa anovaisa pakakwirira, uye vaya vanochema vanosimudzirwa kuchinzvimbo chokuchengetedzwa.
Qui ponit humiles in sublime, et moerentes erigit sospitate:
12 Anokonesa zvirongwa zvavanyengeri, kuitira kuti maoko avo abate pasina.
Qui dissipat cogitationes malignorum, ne possint implere manus eorum quod coeperant:
13 Anobata vakachenjera muunyengeri hwavo, uye zvirongwa zvenhubu zvinokukurwa.
Qui apprehendit sapientes in astutia eorum, et consilium pravorum dissipat:
14 Rima rinosvika pamusoro pavo masikati; vanotsvanzvadzira masikati makuru sapausiku.
Per diem incurrent tenebras, et quasi in nocte sic palpabunt in meridie.
15 Anoponesa vanoshayiwa kubva pamunondo uri pamiromo yavo; anovaponesa pakudzvinya kwavane simba.
Porro salvum faciet egenum a gladio oris eorum, et de manu violenti pauperem.
16 Saka varombo vane tariro, uye kusaruramisira kunopfumbira muromo wako.
Et erit egeno spes, iniquitas autem contrahet os suum.
17 “Akaropafadzwa munhu anogadziridzwa zvaari naMwari; saka usazvidza kuranga kwoWamasimba Ose.
Beatus homo qui corripitur a Deo: increpationem ergo Domini ne reprobes:
18 Nokuti anopa vanga, asi achisungazve; anokuvadza, asi maoko ake anorapazve.
Quia ipse vulnerat, et medetur: percutit, et manus eius sanabunt.
19 Achakurwira kubva panjodzi nhanhatu; kunyange panomwe hakuna kukuvadzwa kuchakuwira.
In sex tribulationibus liberabit te, et in septima non tangent te malum.
20 Munzara achakudzikinura kubva parufu, uye muhondo kubva pakubaya kwomunondo.
In fame eruet te de morte, et in bello de manu gladii.
21 Uchadzivirirwa kubva pakurova kworurimi, uye haungatyi panosvika kuparadza.
A flagello linguae absconderis, et non timebis calamitatem cum venerit.
22 Uchaseka kuparadza nenzara, uye haufaniri kutya zvikara zvenyika.
In vastitate, et fame ridebis, et bestias terrae non formidabis.
23 Nokuti uchaita sungano namabwe esango, uye zvikara zvesango zvichava norugare newe.
Sed cum lapidibus regionum pactum tuum, et bestiae terrae pacificae erunt tibi.
24 Uchaziva kuti tende rako rakasimba, uchaverenga zvinhu zvako ugowana zvakakwana.
Et scies quod pacem habeat tabernaculum tuum, et visitans speciem tuam, non peccabis.
25 Uchaziva kuti vana vako vachava vazhinji, uye zvizvarwa zvako zvichaita souswa hwenyika.
Scies quoque quoniam multiplex erit semen tuum, et progenies tua quasi herba terrae.
26 Uchasvika paguva une simba guru, sezvisote zvakaunganidzwa panguva yazvo.
Ingredieris in abundantia sepulchrum, sicut infertur acervus tritici in tempore suo.
27 “Takazviedza izvi, uye ndezvechokwadi. Saka chizvinzwa ugozviita iwe pachako.”
Ecce, hoc, ut investigavimus, ita est: quod auditum, mente pertracta.

< Jobho 5 >