Jobho 41
1 “Ungagona kukweva ngwena nechiredzo, kana kusunga rurimi rwayo netambo here?
Wyciągnieszże wędą wieloryba? albo sznurem utopionym w języku jego?
2 Ungagona kupinza mukaro mumhino dzayo, kana kuboora rushaya rwayo nechiredzo here?
Izali zawleczesz kolce przez nozdrza jego? albo hakiem przekoleszli czeluść jego?
3 Ko, ingaramba ichikumbira kunzwirwa ngoni newe here? Ko, ingataura kwauri mashoko manyoro here?
Izalić się będzie wiele modlił, albo z tobą łagodnie mówić będzie?
4 Ko, ingaita chitenderano newe here kuti iwe uitore senhapwa kwoupenyu hwayo hwose?
Izali uczyni przymierze z tobą, a przyjmiesz go za sługę wiecznego?
5 Ungagona kuipfuwa seshiri here kana kuisunga kuti vanasikana vako vatambe nayo?
Izali z nim będziesz igrał jako z ptaszkiem, a uwiążesz go dziatkom twoim?
6 Ko, vatengesi vangaitsinhanisa here? Ko, vangaigoverana pakati pavashambadziri here?
Sprawiże sobie nad nim towarzystwo ucztę, a podzielą go między kupców?
7 Ungagona kuzadza dehwe rayo nemiseve ine nzeve here, kana kuzadza musoro wayo namapfumo okuredzesa hove?
Izali zawadzisz hakami za skórę jego, a widelcami rybackiemi za głowę jego?
8 Kana ukaisa ruoko rwako pairi uchazorangarira kurwisana kwako nayo uye haungazozvipamhizve!
Połóż tylko nań rękę twą, ślubujęć, że nie wspomnisz więcej na bitwę.
9 Tariro ipi zvayo yokuitonga ndeyenhema; kungoiona bedzi kunopedza simba.
Oto nadzieja ułowienia jego omylna jest; izali i wejrzawszy nań człowiek nie upada?
10 Hakuna munhu anotyisa zvokuti angaidenha. Ndianiko zvino anogona kumisidzana neni?
Niemasz tak śmiałego, coby go obudził; owszem któż się stawi przed twarzą moją?
11 Ndianiko wandakatorera chinhu wandinofanira kuripira? Zvinhu zvose zviri pasi pedenga ndezvangu.
Któż mi co dał, abym mu oddał? cokolwiek jest pod wszystkiem niebem, moje jest.
12 “Handingakonewi kutaura zvemitezo yayo, simba rayo uye chimiro chayo chakanaka.
Nie zamilczę członków jego, ani silnej mocy jego, a grzecznego kształtu jego.
13 Ndianiko angabvisa dehwe rayo? Ndianiko angasvika kwairi namatomu?
Któż odkryje wierzch odzienia jego? z dwoistemi wędzidłami swemi któż przystąpi do niego?
14 Ndianiko anotsunga kuzarura mikova yomuromo wayo, iwo wakakomberedzwa nameno ayo anotyisa?
Wrota gęby jego któż otworzy? bo strach około zębów jego.
15 Musana wayo une mitsara yamakwande yakanyatsonamirwa pamwe chete;
Łuski jego mocne jako tarcze, bardzo ściśle spojone.
16 rimwe nerimwe riri pedyo pedyo nerimwe, zvokuti hakuna mhepo inopinda napakati.
Jedna z drugą tak spojona, że wiatr nie wchodzi między nie.
17 Akanyatsobatanidzwa pane rimwe nerimwe; akanamatirana pamwe chete uye haagoni kuparadzaniswa.
Jedna do drugiej przylgnęła, ujęły się, a nie dzielą się.
18 Kuhotsira kwayo kunoita mamvari omoto; meso ayo akaita sehwerazuva hwamambakwedza.
Kichanie jego czyni blask, a oczy jego są jako powieki zorzy.
19 Mazhenje omoto anoyerera achibva mumuromo mayo; zvimvari zvomoto zvinobarikira kunze.
Z ust jego lampy wychodzą, a iskry ogniste wyrywają się.
20 Utsi hunobuda mumhino dzayo sepahari inovira pamusoro pomoto wetsanga.
Z nozdrzy jego wychodzi dym, jako z garnca wrzącego, albo kotła.
21 Kufema kwayo kunopfutidza mazimbe omoto, uye murazvo unobuda mumuromo mayo.
Dech jego węgle rozpala, a płomień z ust jego wychodzi.
22 Simba rinogara pamutsipa wayo; kuvhundutsa kuri pamberi payo.
W szyi jego przemieszkuje moc, a boleść przed nim ucieka.
23 Nhindi dzenyama yayo dzakabatanidzwa zvakasimba; dzakasimba uye hadzizungunuswi.
Sztuki ciała jego spoiły się, całowite są w nim, że się nie porusza.
24 Chipfuva chayo chakaoma sebwe, chakaoma sapasi peguyo.
Serce jego twarde jako kamień, tak twarde, jako sztuka spodniego kamienia młyńskiego.
25 Painosimuka, vane simba vanovhundutswa, vanodududzira shure isati yarova mvura.
Gdy się podnosi, drżą mocarze, a od strachu oczyszczają się.
26 Munondo unosvika kwairi hauna simba, uye pfumo kana museve kana pfumo guru hazvina simba.
Miecz, który go sięga, nie ostoi się, ani drzewce, ani strzała, ani pancerz.
27 Simbi inoita seshanga kwairi, uye ndarira sedanda rakaora.
Żelazo poczyta sobie za plewę, a miedź za drzewo zbótwiałe.
28 Miseve haingaiti kuti itize; zvimviriri zvakaita sehundi kwairi.
Nie upłoszy go strzała, a jako źdźbło są u niego kamienie z procy.
29 Tsvimbo inoita kunge chidimbu cheshanga kwairi; inoseka panorira bakatwa.
Strzelbę sobie poczyta jako słomę, a pośmiewa się z szermowania włócznią.
30 Pasi payo pakaita sezvaenga zvehari, inosiya muhwezva mumatope sechirei chinokwevewa.
Pod nim są ostre skorupy; ściele sobie na rzeczach ostrych jako na błocie.
31 Inoita kuti mvura yakadzika ivire segate rinovhaira, uye inokurunga gungwa sehari yamafuta.
Czyni, że wre głębokość jako garniec, a że się mąci morze jako w moździerzu.
32 Shure kwayo inosiya muhwezva unopenya; mumwe munhu angafunga kuti mvura yakadzika yava nevhudzijena.
Za sobą jasną ścieszkę czyni, tak, że się zdaje, iż przepaść ma siwiznę.
33 Hapana chakaenzana nayo munyika, chisikwa chisingatyi.
Niemasz na ziemi równego mu, który tak stworzony jest, że się niczego nie boi.
34 Inotarisira pasi zvose zvinozvikudza; ndiyo mambo pamusoro pezvose zvinozvikudza.”
Wszelką rzecz wysoką lekce waży; on jest królem nad wszystkiemi srogiemi zwierzętami.
