< Jobho 37 >
1 “Hana yangu inorova nokuda kwezvizvi, uye mwoyo wangu unotomuka uchibva panzvimbo yawo.
For dette bivrar hjarta mitt og lyfter seg frå staden sin.
2 Teererai! Teererai kutinhira kwenzwi rake, nokuunga kunobva pamuromo wake.
Å, høyr på harmen i hans røyst, den dun som dundrar or hans munn!
3 Anoregedzera mheni yake pasi pedenga rose, agoituma kumigumo yenyika.
Det fer burt under himmelkvelv, men elden skin til heimsens endar.
4 Shure kwaizvozvo inzwi rokutinhira kwake rinosvika; anotinhira nenzwi roumambo hwake.
So burar røysti etterpå, han torar med sitt stolte mod, og ljoni held han ikkje att når røysti si han ljoma let.
5 Inzwi raMwari rinotinhira nenzira dzinoshamisa; iye anoita zvinhu zvikuru zvinopfuura kunzwisisa kwedu.
Gud torar underfullt med røysti, gjer storverk som me ei kann skyna.
6 Anoti kuchando, ‘Donhera panyika,’ nokumvura inonaya, ‘Naya nesimba.’
Han snøen byd: «Fall ned til jord!» Til regnet og, sitt sterke silregn.
7 Kuitira kuti vanhu vose vaakasika vazive basa rake, anoita kuti munhu mumwe nomumwe ambomira kushanda.
Han stengjer av for mannehand, so all hans skapning læra må.
8 Mhuka dzinovanda; dzinoramba dziri mumapako adzo.
Villdyri gjeng til sine hi og kvilar på sin legestad.
9 Dutu rinobuda pakamuri yaro, chando chinobva pakuvhuvhuta kwemhepo.
Or inste kammer kjem det storm, og kulde ut av vindarne.
10 Kufema kwaMwari kunobudisa mazaya echando, uye mvura zhinji inooma kuita chando.
Utav Guds ande gustar frost, dei vide vatni kjem i tvang.
11 Anozadza makore nounyoro; anoparadzira mheni yake nomumakore.
Han lastar skyi og med væta og breider sine elding-skyer,
12 Anoafambisa sezvaanoda pamusoro penyika yose, kuti aite zvose zvaanoarayira.
og hit og dit dei hastar fram, og skifter leid som han det vil og set i verk det som han byd, utyver vide jordheims-kringen;
13 Anouyisa makore kuzoranga vanhu, kana kuzodiridza nyika yake kuti aratidze rudo rwake.
anten til ris, når jordi treng det, ell’ og med nåde lyt dei råka.
14 “Teerera izvi, Jobho; imbomira ugorangarira zvishamiso zvaMwari.
Job, lyd på dette, statt no still, gjev gaum på undri Gud hev gjort!
15 Unoziva here kudzorwa kwamakore naMwari nokupenyesa kwaanoita mheni yake?
Veit du når Gud deim segjer fyre, og let sitt ljos or skyi skina?
16 Unoziva maturikirwo akaitwa makore here, izvo zvishamiso zvaiye akakwana muruzivo?
Veit du vel korleis skyi sviv, um underi åt den Allvise?
17 Iyewe unopiswa nenguo dzako nyika painonyaradzwa nemhepo yezasi,
Du som i heite klæde styn, når jordi brenn i sunnanvind?
18 ko, ungagona kubatana naye pakutatamura matenga here, iwo akaoma kunge chionioni chendarira yakaumbwa.
Gjer du med honom himmelkvelven, som er so fast som støypte spegel?
19 “Tiudze zvatingareva kwaari; hatigoni kureva mhaka yedu nokuda kwerima redu.
Lær oss, kva me skal segja honom! Me tegja lyt for berre myrker.
20 Ko, anofanira kuudzwa kuti ndinoda kutaura here? Ko, pano munhu angakumbira kumedzwa here?
Skal han få melding at eg talar? Vil nokon ynskja seg å tynast?
21 Zvino hakuna munhu angatarira kuzuva, nokuvhenekera kwaro riri mumatenga, mushure mokunge mhepo yaachenesa.
No kann ein ikkje ljoset sjå, um enn det klårt på himmeln skin, men vinden sopar skyi burt.
22 Anouya nokubwinya kunoyevedza achibva nokumusoro; Mwari anouya nokubwinya kunotyisa.
Langt nordanfrå kjem gullet hit, ein fælsleg glans ligg yver Gud.
23 Wamasimba Ose haasvikiki kwaari uye anokudzwa nesimba; mukururamisira uye nokururama kwake kukuru haadzvinyiriri.
Til Allvald kann me ikkje nå, til han som er so stor i magt; men rett og rettferd ei han krenkjer.
24 Naizvozvo, vanhu vanomutya, ko, haana hanya navose vakachenjera pamwoyo here?”
Difor ber folket age for han, han ansar ingen sjølvklok mann.»