< Jobho 37 >

1 “Hana yangu inorova nokuda kwezvizvi, uye mwoyo wangu unotomuka uchibva panzvimbo yawo.
Super hoc expavit cor meum, et emotum est de loco suo.
2 Teererai! Teererai kutinhira kwenzwi rake, nokuunga kunobva pamuromo wake.
Audite auditionem in terrore vocis eius, et sonum de ore illius procedentem.
3 Anoregedzera mheni yake pasi pedenga rose, agoituma kumigumo yenyika.
Subter omnes caelos ipse considerat, et lumen illius super terminos terrae.
4 Shure kwaizvozvo inzwi rokutinhira kwake rinosvika; anotinhira nenzwi roumambo hwake.
Post eum rugiet sonitus, tonabit voce magnitudinis suae, et non investigabitur, cum audita fuerit vox eius.
5 Inzwi raMwari rinotinhira nenzira dzinoshamisa; iye anoita zvinhu zvikuru zvinopfuura kunzwisisa kwedu.
Tonabit Deus in voce sua mirabiliter, qui facit magna et inscrutabilia.
6 Anoti kuchando, ‘Donhera panyika,’ nokumvura inonaya, ‘Naya nesimba.’
Qui praecipit nivi ut descendat in terram, et hiemis pluviis, et imbri fortitudinis suae.
7 Kuitira kuti vanhu vose vaakasika vazive basa rake, anoita kuti munhu mumwe nomumwe ambomira kushanda.
Qui in manu omnium hominum signat, ut noverint singuli opera sua.
8 Mhuka dzinovanda; dzinoramba dziri mumapako adzo.
Ingredietur bestia latibulum, et in antro suo morabitur.
9 Dutu rinobuda pakamuri yaro, chando chinobva pakuvhuvhuta kwemhepo.
Ab interioribus austri egredietur tempestas, et ab Arcturo frigus.
10 Kufema kwaMwari kunobudisa mazaya echando, uye mvura zhinji inooma kuita chando.
Flante Deo concrescit gelu, et rursum latissimae funduntur aquae.
11 Anozadza makore nounyoro; anoparadzira mheni yake nomumakore.
Frumentum desiderat nubes, et nubes spargunt lumen suum.
12 Anoafambisa sezvaanoda pamusoro penyika yose, kuti aite zvose zvaanoarayira.
Quae lustrant per circuitum, quocumque eas voluntas gubernantis duxerit, ad omne quod praeceperit illis super faciem orbis terrarum:
13 Anouyisa makore kuzoranga vanhu, kana kuzodiridza nyika yake kuti aratidze rudo rwake.
Sive in una tribu, sive in terra sua, sive in quocumque loco misericordiae suae eas iusserit inveniri.
14 “Teerera izvi, Jobho; imbomira ugorangarira zvishamiso zvaMwari.
Ausculta haec Iob: sta, et considera mirabilia Dei.
15 Unoziva here kudzorwa kwamakore naMwari nokupenyesa kwaanoita mheni yake?
Numquid scis quando praeceperit Deus pluviis, ut ostenderent lucem nubium eius?
16 Unoziva maturikirwo akaitwa makore here, izvo zvishamiso zvaiye akakwana muruzivo?
Numquid nosti semitas nubium magnas, et perfectas scientias?
17 Iyewe unopiswa nenguo dzako nyika painonyaradzwa nemhepo yezasi,
Nonne vestimenta tua calida sunt, cum perflata fuerit terra Austro?
18 ko, ungagona kubatana naye pakutatamura matenga here, iwo akaoma kunge chionioni chendarira yakaumbwa.
Tu forsitan cum eo fabricatus es caelos, qui solidissimi quasi aere fusi sunt.
19 “Tiudze zvatingareva kwaari; hatigoni kureva mhaka yedu nokuda kwerima redu.
Ostende nobis quid dicamus illi: nos quippe involvimur tenebris.
20 Ko, anofanira kuudzwa kuti ndinoda kutaura here? Ko, pano munhu angakumbira kumedzwa here?
Quis narrabit ei quae loquor? etiam si locutus fuerit homo, devorabitur.
21 Zvino hakuna munhu angatarira kuzuva, nokuvhenekera kwaro riri mumatenga, mushure mokunge mhepo yaachenesa.
At nunc non vident lucem: subito aer cogetur in nubes, et ventus transiens fugabit eas.
22 Anouya nokubwinya kunoyevedza achibva nokumusoro; Mwari anouya nokubwinya kunotyisa.
Ab Aquilone aurum venit, et ad Deum formidolosa laudatio.
23 Wamasimba Ose haasvikiki kwaari uye anokudzwa nesimba; mukururamisira uye nokururama kwake kukuru haadzvinyiriri.
Digne eum invenire non possumus: magnus fortitudine, et iudicio, et iustitia et enarrari non potest.
24 Naizvozvo, vanhu vanomutya, ko, haana hanya navose vakachenjera pamwoyo here?”
Ideo timebunt eum viri, et non audebunt contemplari omnes, qui sibi videntur esse sapientes.

< Jobho 37 >