< Jobho 30 >

1 “Asi zvino vanondiseka, varume vaduku kwandiri, vane madzibaba andaishora zvokuti handaivaisa pakati pembwa dzinofudza makwai angu.
“Pero ahora los que son más jóvenes que yo se burlan de mí, cuyos padres consideré indignos de poner con mis perros pastores.
2 Ko, simba ramaoko avo raizondibatsirei, sezvo simba ravo rakanga rapera?
¿De qué me sirve la fuerza de sus manos? hombres en los que la edad madura ha perecido?
3 Vapererwa nokuda kwokushayiwa uye nenzara, vakadzivaira usiku munyika yakaoma, mumatongo nomunyika yakaparara.
Están demacrados por la carencia y el hambre. Roen la tierra seca, en la penumbra del desperdicio y la desolación.
4 Vakaunganidza miriwo inovavira kubva mumakwenzi, uye zvokudya zvavo zvakanga zviri mudzi womuti womurara.
Arrancan hierbas saladas junto a los arbustos. Las raíces del árbol de la retama son su alimento.
5 Vakabviswa pakati pavanhu vokwavo, vachitukwa kunge vakanga vari mbavha.
Son expulsados de entre los hombres. Lloran tras ellos como tras un ladrón,
6 Vakamanikidzwa kuti vagare mukati mehova dzakaoma, pakati pamatombo nomumakomba, muvhu.
para que vivan en valles espantosos, y en agujeros de la tierra y de las rocas.
7 Vakarira samakwai pakati pamakwenzi, uye vakamanikidzana pasi porukato.
Rebuznan entre los arbustos. Están reunidos bajo las ortigas.
8 Vakanga vari vanhu vakazvidzika vasina zita, vakadzingwa kubva munyika.
Son hijos de locos, sí, hijos de malvados. Fueron expulsados a latigazos de la tierra.
9 “Uye zvino vanakomana vavo vanondiseka munziyo; ndava shumo pakati pavo.
“Ahora me he convertido en su canción. Sí, soy un sinónimo para ellos.
10 Vanondisema uye vanomira kure neni; havazezi kundipfira mate kumeso.
Me aborrecen, se alejan de mí, y no duden en escupirme a la cara.
11 Sezvo zvino Mwari akatsudunura uta hwangu uye akanditambudza, havazvidzori pamberi pangu.
Porque ha desatado su cuerda y me ha afligido; y se han desprendido de la restricción ante mí.
12 Kurudyi rwangu rudzi runondirwisa; vanoisira makumbo angu misungo, vanovaka michinjiziri yokurwa neni.
A mi derecha se levanta la chusma. Me apartan los pies. Ellos lanzan sus caminos de destrucción contra mí.
13 Vanoparadza mugwagwa wangu; vanobudirira pakundiparadza, pasina munhu anovabatsira.
Marcan mi camino. Promueven mi destrucción sin la ayuda de nadie.
14 Vanofamba zvavo kunge vanopinda napakakoromoka; pakati pamatongo vanongopinda zvavo.
Como a través de una amplia brecha llegan. Se enrollan en medio de la ruina.
15 Zvinotyisa zvinondibata; kukudzwa kwangu kwabviswa sokunge nemhepo, kuchengetedzeka kwangu kwapera segore.
Los terrores se han vuelto contra mí. Persiguen mi honor como el viento. Mi bienestar ha pasado como una nube.
16 “Uye zvino upenyu hwangu hwava kuguma; mazuva okutambudzika anondibata.
“Ahora mi alma se derrama dentro de mí. Los días de aflicción se han apoderado de mí.
17 Usiku hunobaya mapfupa angu; zvinondiruma-ruma zvinorwadza hazvizorori.
En la estación nocturna mis huesos están calados en mí, y los dolores que me roen no tienen descanso.
18 Nesimba rake guru Mwari anova chipfeko kwandiri; anondisunga somutsipa wenguo yangu.
Mi vestimenta está desfigurada por una gran fuerza. Me ata como el cuello de mi túnica.
19 Anondikanda mumatope, uye ndava seguruva namadota.
Me ha arrojado al fango. Me he convertido en polvo y cenizas.
20 “Ndinochema kwamuri, imi Mwari, asi hamundipinduri; ndinosimuka, asi munongonditarisa zvenyu.
Clamo a ti, y no me respondes. Me pongo de pie, y tú me miras.
21 Munondishandukira noutsinye; munondirova nesimba roruoko rwenyu.
Te has vuelto cruel conmigo. Con la fuerza de tu mano me persigues.
22 Munondibvuta mondidzingira pamberi pemhepo; munonditenderedza mudutu.
Me alzas al viento y me conduces con él. Me disuelves en la tormenta.
23 Ndinoziva kuti muchandiburutsa muchindiendesa kurufu, kunzvimbo yakatsaurirwa vapenyu vose.
Porque sé que me llevarás a la muerte, a la casa designada para toda la vida.
24 “Zvirokwazvo, hakuna munhu anobata munhu ari kushushikana paanochemera rubatsiro pakutambudzika kwake.
“Sin embargo, ¿no se tiende la mano en su caída? ¿O en su calamidad, por tanto, clamar por ayuda?
25 Ko, handina kuchema nokuda kwevaitambura here? Ko, mweya wangu hauna kuva neshungu pamusoro pavarombo here?
¿No lloré por el que estaba en apuros? ¿No se afligió mi alma por los necesitados?
26 Kunyange zvakadaro, pandakanga ndakarindira zvakanaka, zvakaipa zvakasvika; pandakatarisira chiedza, ipapo rima rakasvika.
Cuando buscaba el bien, vino el mal. Cuando esperaba la luz, llegó la oscuridad.
27 Kumonyoroka kwoura hwangu hakumbomiri; mazuva okutambudzika anondivinga.
Mi corazón está turbado y no descansa. Me han llegado días de aflicción.
28 Ndinodzungaira ndichisvibiswa, asi kwete nezuva; ndinosimuka pakati peungano ndichichemera rubatsiro.
Voy de luto sin el sol. Me pongo de pie en la asamblea y pido ayuda.
29 Ndava hama yamakava, neshamwari yamazizi.
Soy hermano de los chacales, y compañera de los avestruces.
30 Ganda rangu riri kusviba uye riri kufunuka; muviri wangu unopisa nefivha.
Mi piel se ennegrece y se desprende de mí. Mis huesos están quemados por el calor.
31 Mbira dzangu dzava kungoridza nziyo dzokuchema, uye nyere yangu nziyo dzokuungudza.
Por eso mi arpa se ha convertido en luto, y mi pipa en la voz de los que lloran.

< Jobho 30 >