Jobho 30
1 “Asi zvino vanondiseka, varume vaduku kwandiri, vane madzibaba andaishora zvokuti handaivaisa pakati pembwa dzinofudza makwai angu.
Men no er eg til spott for deim som yngre er av år enn eg; eg deira feder ikkje fann verdige plass hjå gjætarhunden.
2 Ko, simba ramaoko avo raizondibatsirei, sezvo simba ravo rakanga rapera?
Magtlause er og deira hender, og deira saft og kraft er burte;
3 Vapererwa nokuda kwokushayiwa uye nenzara, vakadzivaira usiku munyika yakaoma, mumatongo nomunyika yakaparara.
Dei magre er av naud og svolt, dei gneg i turre øydemarki som alt i går var reine audni,
4 Vakaunganidza miriwo inovavira kubva mumakwenzi, uye zvokudya zvavo zvakanga zviri mudzi womuti womurara.
og plukkar melde millom kjørri og hev til føda einerot.
5 Vakabviswa pakati pavanhu vokwavo, vachitukwa kunge vakanga vari mbavha.
Frå folket vert dei jaga burt, fær tjuvemann slengt etter seg.
6 Vakamanikidzwa kuti vagare mukati mehova dzakaoma, pakati pamatombo nomumakomba, muvhu.
Dei gøymer seg i fæle gil, i holor uti jord og fjell;
7 Vakarira samakwai pakati pamakwenzi, uye vakamanikidzana pasi porukato.
og millom buskor skrålar dei og samlast under netlerunnar;
8 Vakanga vari vanhu vakazvidzika vasina zita, vakadzingwa kubva munyika.
ei ætt av dårar og namnlause som ein helst piskar ut or landet.
9 “Uye zvino vanakomana vavo vanondiseka munziyo; ndava shumo pakati pavo.
No er eg slengjestev for deim, eit ordtak hev for deim eg vorte.
10 Vanondisema uye vanomira kure neni; havazezi kundipfira mate kumeso.
Dei styggjest ved meg, held seg burte og sparer ei å sputta på meg.
11 Sezvo zvino Mwari akatsudunura uta hwangu uye akanditambudza, havazvidzori pamberi pangu.
Utan all blygd dei krenkjer meg, hiv av kvart band framfor mi åsyn.
12 Kurudyi rwangu rudzi runondirwisa; vanoisira makumbo angu misungo, vanovaka michinjiziri yokurwa neni.
Eit utjo reiser seg til høgre, dei spenner mine føter burt, og legg ulukke-vegar mot meg.
13 Vanoparadza mugwagwa wangu; vanobudirira pakundiparadza, pasina munhu anovabatsira.
Og stigen min den bryt dei upp og hjelper til med mi ulukka, dei som er hjelpelause sjølv.
14 Vanofamba zvavo kunge vanopinda napakakoromoka; pakati pamatongo vanongopinda zvavo.
Som gjenom vide murbrot kjem dei, velter seg fram med bråk og brak.
15 Zvinotyisa zvinondibata; kukudzwa kwangu kwabviswa sokunge nemhepo, kuchengetedzeka kwangu kwapera segore.
Imot meg vender rædslor seg, mi æra elter dei som stormen, mi velferd kvarv som lette sky.
16 “Uye zvino upenyu hwangu hwava kuguma; mazuva okutambudzika anondibata.
No jamrar seg mi sjæl i meg; usæle dagar held meg fast.
17 Usiku hunobaya mapfupa angu; zvinondiruma-ruma zvinorwadza hazvizorori.
Natti gneg mine knokar av meg, min verk, mi pina aldri søv.
18 Nesimba rake guru Mwari anova chipfeko kwandiri; anondisunga somutsipa wenguo yangu.
Ved allmagt vert min klædnad vanstelt, heng tett som skjortekragen kring meg.
19 Anondikanda mumatope, uye ndava seguruva namadota.
Han kasta meg i skarnet ned; og eg ser ut som mold og oska.
20 “Ndinochema kwamuri, imi Mwari, asi hamundipinduri; ndinosimuka, asi munongonditarisa zvenyu.
Eg skrik til deg, du svarar ikkje, eg stend der, og du stirer på meg.
21 Munondishandukira noutsinye; munondirova nesimba roruoko rwenyu.
Hard hev du vorte imot meg, du stri’r mot meg med veldug hand.
22 Munondibvuta mondidzingira pamberi pemhepo; munonditenderedza mudutu.
Du let meg fara burt i stormen, du let meg tynast i hans brus.
23 Ndinoziva kuti muchandiburutsa muchindiendesa kurufu, kunzvimbo yakatsaurirwa vapenyu vose.
Eg veit du fører meg til dauden, der alt som liver samlast lyt.
24 “Zvirokwazvo, hakuna munhu anobata munhu ari kushushikana paanochemera rubatsiro pakutambudzika kwake.
Kven kavar ikkje når han søkk? Kven ropar ikkje ut i fåren?
25 Ko, handina kuchema nokuda kwevaitambura here? Ko, mweya wangu hauna kuva neshungu pamusoro pavarombo here?
Gret eg’kje sjølv med den fortrykte, og syrgde yver fatigmann?
26 Kunyange zvakadaro, pandakanga ndakarindira zvakanaka, zvakaipa zvakasvika; pandakatarisira chiedza, ipapo rima rakasvika.
Eg vona godt, men det kom vondt, eg venta ljos, men myrker kom.
27 Kumonyoroka kwoura hwangu hakumbomiri; mazuva okutambudzika anondivinga.
Det kokar allstødt i mitt indre, ulukkedagen møter meg.
28 Ndinodzungaira ndichisvibiswa, asi kwete nezuva; ndinosimuka pakati peungano ndichichemera rubatsiro.
Svart gjeng eg kring, men ikkje solbrend, eg ris i flokken, skrik um hjelp.
29 Ndava hama yamakava, neshamwari yamazizi.
Bror åt sjakalar hev eg vorte, til strussar eg ein frende er.
30 Ganda rangu riri kusviba uye riri kufunuka; muviri wangu unopisa nefivha.
Mi hud er svart og flaknar av; det brenn i mine bein av hite.
31 Mbira dzangu dzava kungoridza nziyo dzokuchema, uye nyere yangu nziyo dzokuungudza.
Min cither hev eg bytt i sorg, og fløyta mi med gråtar-mål.
