Jobho 30
1 “Asi zvino vanondiseka, varume vaduku kwandiri, vane madzibaba andaishora zvokuti handaivaisa pakati pembwa dzinofudza makwai angu.
Maar thans lachen jongere mensen mij uit, Lieden, wier vaders te min voor mij waren, Om ze bij mijn herdershonden te zetten;
2 Ko, simba ramaoko avo raizondibatsirei, sezvo simba ravo rakanga rapera?
Wier sterke hand mij zelfs niet kan dienen, Daar al hun kracht verloren ging,
3 Vapererwa nokuda kwokushayiwa uye nenzara, vakadzivaira usiku munyika yakaoma, mumatongo nomunyika yakaparara.
Door gebrek en honger is uitgeput. Lieden, die de stronken afknagen in de woestijn, In het land der steppe en wildernis;
4 Vakaunganidza miriwo inovavira kubva mumakwenzi, uye zvokudya zvavo zvakanga zviri mudzi womuti womurara.
Die zilte kruiden van de struiken plukken, En zich voeden met de wortels der brem;
5 Vakabviswa pakati pavanhu vokwavo, vachitukwa kunge vakanga vari mbavha.
Die uit de samenleving zijn weggejaagd, En die men naschreeuwt als dieven.
6 Vakamanikidzwa kuti vagare mukati mehova dzakaoma, pakati pamatombo nomumakomba, muvhu.
Lieden, die in de krochten van afgronden wonen, In aardholen en rotsen;
7 Vakarira samakwai pakati pamakwenzi, uye vakamanikidzana pasi porukato.
Die balken tussen de struiken, Samenhokken onder de netels;
8 Vakanga vari vanhu vakazvidzika vasina zita, vakadzingwa kubva munyika.
Die als een dwaas en naamloos broed Weggezweept zijn uit het land.
9 “Uye zvino vanakomana vavo vanondiseka munziyo; ndava shumo pakati pavo.
En thans ben ik hun spotlied geworden, En de stof voor hun praat.
10 Vanondisema uye vanomira kure neni; havazezi kundipfira mate kumeso.
Vol afschuw blijven ze op een afstand staan, En ontzien zich niet, mij in het gezicht te spuwen.
11 Sezvo zvino Mwari akatsudunura uta hwangu uye akanditambudza, havazvidzori pamberi pangu.
Zij mishandelen mij, nu ze hun teugel hebben losgerukt Hun breidel hebben afgeworpen.
12 Kurudyi rwangu rudzi runondirwisa; vanoisira makumbo angu misungo, vanovaka michinjiziri yokurwa neni.
Aan mijn rechterhand verheft zich dat broed, Mijn voeten stoten hen weg; Ze banen tegen mij hun onheilspaden,
13 Vanoparadza mugwagwa wangu; vanobudirira pakundiparadza, pasina munhu anovabatsira.
En vernielen mijn weg, om mij te verderven. Ze trekken op, er is niemand, die hen weerhoudt,
14 Vanofamba zvavo kunge vanopinda napakakoromoka; pakati pamatongo vanongopinda zvavo.
Als door een wijde bres rukken ze aan. Onder de puinhopen kwam ze aangerold
15 Zvinotyisa zvinondibata; kukudzwa kwangu kwabviswa sokunge nemhepo, kuchengetedzeka kwangu kwapera segore.
Keerde zich tegen mij de verschrikking; Als een stormwind waaide mijn aanzien weg, Mijn geluk dreef voorbij als een wolk.
16 “Uye zvino upenyu hwangu hwava kuguma; mazuva okutambudzika anondibata.
En thans stort zich mijn ziel in mij uit, Grijpen de dagen van rampspoed mij aan!
17 Usiku hunobaya mapfupa angu; zvinondiruma-ruma zvinorwadza hazvizorori.
Des nachts wordt mijn gebeente doorboord, En nemen mijn knagende pijnen geen rust;
18 Nesimba rake guru Mwari anova chipfeko kwandiri; anondisunga somutsipa wenguo yangu.
Door het grote geweld is mijn vlees ontredderd, Het knelt mij als de kraag van mijn kleed.
19 Anondikanda mumatope, uye ndava seguruva namadota.
God heeft mij in de modder geworpen, Ik zie er uit als stof en as.
20 “Ndinochema kwamuri, imi Mwari, asi hamundipinduri; ndinosimuka, asi munongonditarisa zvenyu.
Ik roep tot U, maar Gij antwoordt niet; Ik sta overeind, maar Gij let niet op mij.
21 Munondishandukira noutsinye; munondirova nesimba roruoko rwenyu.
Gij zijt wreed tegen mij, Met uw krachtige hand bestookt Gij mij;
22 Munondibvuta mondidzingira pamberi pemhepo; munonditenderedza mudutu.
Gij heft mij op, jaagt mij voort op de wind, Een noodweer lost mij in water op.
23 Ndinoziva kuti muchandiburutsa muchindiendesa kurufu, kunzvimbo yakatsaurirwa vapenyu vose.
Ja, ik weet, Gij leidt mij ten dode, Naar de verzamelplaats van al wat leeft.
24 “Zvirokwazvo, hakuna munhu anobata munhu ari kushushikana paanochemera rubatsiro pakutambudzika kwake.
Maar steekt een drenkeling de hand niet uit, Roept men in zijn ellende niet om hulp?
25 Ko, handina kuchema nokuda kwevaitambura here? Ko, mweya wangu hauna kuva neshungu pamusoro pavarombo here?
Heb ik zelf niet geweend over den zwaar beproefde, Was ik over den arme niet zielsbedroefd?
26 Kunyange zvakadaro, pandakanga ndakarindira zvakanaka, zvakaipa zvakasvika; pandakatarisira chiedza, ipapo rima rakasvika.
Ja, ik hoopte op geluk, maar het onheil kwam; Ik verwachtte het licht, maar het duister viel in.
27 Kumonyoroka kwoura hwangu hakumbomiri; mazuva okutambudzika anondivinga.
Mijn binnenste kookt, en komt niet tot rust, Dagen van jammer treden mij tegen.
28 Ndinodzungaira ndichisvibiswa, asi kwete nezuva; ndinosimuka pakati peungano ndichichemera rubatsiro.
Zwart loop ik rond, maar niet van de zon; Sta ik op in de gemeente, ik roep om hulp!
29 Ndava hama yamakava, neshamwari yamazizi.
Ik ben een broer van de jakhalzen, Een makker der struisen;
30 Ganda rangu riri kusviba uye riri kufunuka; muviri wangu unopisa nefivha.
Mijn huid is zwart, en laat van mij los, Mijn beenderen branden van koorts;
31 Mbira dzangu dzava kungoridza nziyo dzokuchema, uye nyere yangu nziyo dzokuungudza.
Mijn citer is voor rouwklacht gestemd, Mijn fluit voor geween!
