Jobho 3
1 Shure kwaizvozvo, Jobho akashamisa muromo wake ndokutuka zuva rokuberekwa kwake.
Post haec aperuit Iob os suum, et maledixit diei suo,
2 Akati:
et locutus est.
3 “Zuva rokuberekwa kwangu ngariparare, uye nousiku hwakanzi, ‘Kwaberekwa mwanakomana!’
Pereat dies in qua natus sum, et nox in qua dictum est: Conceptus est homo.
4 Zuva iroro ngarishanduke rive rima; Mwari wokudenga ngaarege kuva nehanya naro; Chiedza ngachirege kuvhenekera pamusoro paro.
Dies ille vertatur in tenebras, non requirat eum Deus desuper, et non illustretur lumine.
5 Rima nomumvuri wakasviba ngazviritore zvakare; gore ngarigare pamusoro paro; kusviba ngakufukidze chiedza charo.
Obscurent eum tenebrae et umbra mortis, occupet eum caligo, et involvatur amaritudine.
6 Usiku uhwo rima guru ngaribate; ngahurege kuverengwa pakati pamazuva egore kana kunyorwa pamwedzi ipi zvayo.
Noctem illam tenebrosus turbo possideat, non computetur in diebus anni, nec numeretur in mensibus:
7 Usiku uhwo ngahushaye chibereko; ngaparege kunzwika kupembera kwomufaro mahuri.
Sit nox illa solitaria, nec laude digna:
8 Vanotuka mazuva ngavatuke zuva iro, vaya vakagadzirira kumutsa Chikara Chikuru cheGungwa.
Maledicant ei qui maledicunt diei, qui parati sunt suscitare Leviathan:
9 Nyeredzi dzahwo dzamangwanani ngadzisvibe; ngahumirire chiedza chamasikati pasina uye ngahurege kuona hwerazuva hwamambakwedza;
Obtenebrentur stellae caligine eius: expectet lucem et non videat, nec ortum surgentis aurorae:
10 nokuti hahuna kundipfigira mikova yechizvaro kuti huvanze dambudziko pamberi pangu.
Quia non conclusit ostia ventris, qui portavit me, nec abstulit mala ab oculis meis.
11 “Ko, ndakaregererei kufa pakuberekwa kwangu, nokufa pandaibuda mudumbu?
Quare non in vulva mortuus sum, egressus ex utero non statim perii?
12 Mabvi akavapo seiko kuti andigamuchire namazamu kuti ndinwe?
Quare exceptus genibus? cur lactatus uberibus?
13 Nokuti zvino ndingadai ndakavata murugare; ndingadai ndivete uye ndakazorora
Nunc enim dormiens silerem, et somno meo requiescerem:
14 namadzimambo namakurukota enyika, vakazvivakira nzvimbo dzava matongo zvino,
Cum regibus et consulibus terrae, qui aedificant sibi solitudines:
15 navatongi vakanga vane goridhe, vakazadza dzimba dzavo nesirivha.
Aut cum principibus, qui possident aurum, et replent domos suas argento:
16 Kana kuti sei ndisina kuvigwa muvhu somwana asina kusvika, somucheche asina kumboona chiedza chezuva?
Aut sicut abortivum absconditum non subsisterem, vel qui concepti non viderunt lucem.
17 Ikoko vakaipa vanorega kutambudza, uye ikoko vakaneta vakazorora.
Ibi impii cessaverunt a tumultu, et ibi requieverunt fessi robore.
18 Nhapwa dzinofarirawo rugare rwadzo; havachanzwizve kudanidzira kwomuchairi wenhapwa.
Et quondam vincti pariter sine molestia, non audierunt vocem exactoris.
19 Vaduku navakuru variko, uye nhapwa yakasunungurwa kubva pana tenzi wayo.
Parvus et magnus ibi sunt, et servus liber a domino suo.
20 “Chiedza chinopirweiko vaya vari kusurukirwa, uye upenyu kune ane shungu pamwoyo,
Quare misero data est lux, et vita his, qui in amaritudine animae sunt?
21 kuna vaya vanoshuva kufa irwo rusingauyi, vanorutsvaka kupfuura pfuma yakavanzika,
qui expectant mortem, et non venit, quasi effodientes thesaurum:
22 vazere nomufaro uye vanofara pavanosvika muguva?
Gaudentque vehementer cum invenerint sepulchrum.
23 Upenyu hunopirweiko munhu ane nzira yakavanzika, iye akakomberedzwa naMwari noruzhowa?
Viro cuius abscondita est via, et circumdedit eum Deus tenebris?
24 Nokuti mafemo anosvika kwandiri pachinzvimbo chezvokudya, kugomera kwangu kunodururwa semvura.
Antequam comedam suspiro: et tamquam inundantes aquae, sic rugitus meus:
25 Zvandaitya zvakandivinga; zvandaizeza zvaitika kwandiri.
Quia timor, quem timebam, evenit mihi: et quod verebar accidit.
26 Handina rugare, handina runyararo; handina zororo, asi nhamo chete.”
Nonne dissimulavi? nonne silui? nonne quievi? et venit super me indignatio.
