Jobho 29
1 Jobho akapfuurira mberi nokutaura kwake achiti:
Addidit quoque Iob, assumens parabolam suam, et dixit:
2 “Haiwa ndinoshuva sei mwedzi yakapfuura, iwo mazuva andairindirwa naMwari,
Quis mihi tribuat, ut sim iuxta menses pristinos secundum dies, quibus Deus custodiebat me?
3 mwenje wake pawaivhenekera pamusoro pangu uye ndaivhenekerwa nechiedza chake ndichifamba murima!
Quando splendebat lucerna eius super caput meum, et ad lumen eius ambulabam in tenebris?
4 Haiwa, iwo mazuva andakanga ndichine simba, ushamwari hwaMwari chaihwo huchiropafadza imba yangu,
Sicut fui in diebus adolescentiae meae, quando secreto Deus erat in tabernaculo meo?
5 Wamasimba Ose paakanga achineni uye vana vangu pavakanga vakandipoteredza,
Quando erat Omnipotens mecum: et in circuitu meo pueri mei?
6 painyorovedzwa nzira yangu noruomba, uye dombo richindidururira hova dzamafuta omuorivhi.
Quando lavabam pedes meos butyro, et petra fundebat mihi rivos olei?
7 “Pandakaenda kusuo reguta ndikandogara muchivara,
Quando procedebam ad portam civitatis, et in platea parabant cathedram mihi?
8 majaya akandiona akatsaukira parutivi uye vatana vakasimuka;
Videbant me iuvenes, et abscondebantur: et senes assurgentes stabant.
9 vakuru vakaramba kutaura vakafumbira miromo yavo namaoko avo;
Principes cessabant loqui, et digitum superponebant ori suo.
10 manzwi avakuru akanyararidzwa, uye ndimi dzavo dzikanamira kumusoro kwemiromo yavo.
Vocem suam cohibebant duces, et lingua eorum gutturi suo adhaerebat.
11 Vose vakandinzwa vakataura zvakanaka pamusoro pangu, uye vose vakandiona vakandirumbidza,
Auris audiens beatificabat me, et oculus videns testimonium reddebat mihi.
12 nokuti ndakanunura varombo vaichemera rubatsiro, uye nherera dzakanga dzisina anobatsira.
Eo quod liberassem pauperem vociferantem, et pupillum, cui non esset adiutor.
13 Munhu akanga ofa akandiropafadza; ndakaita kuti mwoyo wechirikadzi uimbe.
Benedictio perituri super me veniebat, et cor viduae consolatus sum.
14 Ndakafuka kururama sechipfeko changu; kururamisira kwaiva nguo yangu nenguwani yangu.
Iustitia indutus sum: et vestivi me, sicut vestimento et diademate, iudicio meo.
15 Ndakanga ndiri meso kumapofu namakumbo kuzvirema.
Oculus fui caeco, et pes claudo.
16 Ndakanga ndiri baba kuna vanoshayiwa; ndaimiririra mhaka yomutorwa.
Pater eram pauperum: et causam quam nesciebam, diligentissime investigabam.
17 Ndakavhuna meno emunhu akanga akaipa, ndikabvuta chaakanga akaruma.
Conterebam molas iniqui, et de dentibus illius auferebam praedam.
18 “Ndakafunga kuti, ‘Ndichafira mumba mangu, mazuva angu awanda sejecha.
Dicebamque: In nidulo meo moriar, et sicut palma multiplicabo dies.
19 Midzi yangu ichasvika kumvura, uye dova richava pamatavi angu usiku hwose.
Radix mea aperta est secus aquas, et ros morabitur in messione mea.
20 Kukudzwa kwangu kucharamba kuri kutsva pandiri, uta hucharamba huri hutsva muruoko rwangu.’
Gloria mea semper innovabitur, et arcus meus in manu mea instaurabitur.
21 “Vanhu vakanditeerera vachitarisira kwazvo, vanyerere vakamirira kurayira kwangu.
Qui me audiebant, expectabant sententiam, et intenti tacebant ad consilium meum.
22 Shure kwokutaura kwangu, ivo havana kuzotaurazve; mashoko angu akawira panzeve dzavo zvinyoronyoro.
Verbis meis addere nihil audebant, et super illos stillabat eloquium meum.
23 Vakandimirira kunge vakamirira mvura yomupfunhambuya, uye vakanwa mashoko angu kunge mvura yechirimo.
Expectabant me sicut pluviam, et os suum aperiebant quasi ad imbrem serotinum.
24 Pandakanyemwerera kwavari havana kuzvitenda; chiedza chechiso changu chaikosha kwavari.
Siquando ridebam ad eos, non credebant, et lux vultus mei non cadebat in terram.
25 Ndakavasarudzira nzira ini ndokugara saishe wavo; ndakagara samambo pakati pamauto ake; ndakanga ndakaita somunhu anonyaradza vanochema.
Si voluissem ire ad eos, sedebam primus: cumque sederem quasi rex, circumstante exercitu, eram tamen moerentium consolator.
