Jobho 27
1 Zvino Jobho akapfuurira mberi nokutaura achiti:
Job heldt fram med talen sin og sagde:
2 “Zvirokwazvo naMwari mupenyu, iye akaramba kundiruramisira, iye Wamasimba Ose, akaita kuti ndinzwe shungu pamwoyo wangu,
«So sant Gud liver, som meg sveik, og Allvalds som meg volde sorg
3 chero ndichine upenyu mandiri, ndichine kufema kwaMwari mumhino dzangu,
- for endå eg min ande dreg; i nosi mi er guddomspust -:
4 miromo yangu haingatauri zvakashata, uye rurimi rwangu harungatauri nokunyengera.
Urett ligg ei på mine lippor; mi tunga talar ikkje svik.
5 Handingambobvumi kuti muri kutaura chokwadi; kusvikira ndafa, handizorambi kururama kwangu.
D’er langt frå meg å gje’ dykk rett, mi uskyld held eg fast til dauden.
6 Ndichachengetedza kururama kwangu uye handingakuregedzi; hana yangu haingandipi mhosva ndichiri mupenyu.
Mi rettferd held eg fast uskjepla, eg ingen dag treng skjemmast ved.
7 “Vavengi vangu ngavaite savakaipa, navadzivisi vangu savasakarurama!
Min fiend’ skal seg syna gudlaus, min motstandar som urettferdig.
8 Ko, munhu asina Mwari ane tariro yeiko kana afa, Mwari paanotora upenyu hwake?
Kva von hev en gudlaus att, når Gud vil sjæli or han draga?
9 Ko, Mwari anoteerera kuchema kwake paanowirwa nenhamo here?
Vil Gud vel høyra skriket hans, når trengsla bryt innyver honom?
10 Iye angawana mufaro muna Wamasimba Ose here? Ko, achadana kuna Mwari panguva dzose here?
Kann han i Allvald vel seg gleda? Kann han kvar tid påkalla Gud?
11 “Ndichakudzidzisai nezvesimba raMwari; nzira dzaWamasimba Ose handingadzivanzi.
Eg um Guds hand vil læra dykk; kva Allvald vil, det dyl eg ikkje.
12 Imi mose makazviona izvi pachenyu. Zvino munotaurireiko zvisina maturo?
Sjå dette hev det alle set; kvi talar de då tome ord?
13 “Haano magumo anogoverwa vakaipa naMwari, iyo nhaka inogamuchirwa navanhu vano utsinye, kubva kuna Wamasimba Ose.
Den lut fær gudlause av Gud, den arven valdsmann fær av Allvald.
14 Hazvinei kuti vana vake vakawanda sei, magumo avo munondo; zvizvarwa zvake hazvizombowani zvokudya zvakakwana.
Til sverdet veks hans søner upp; hans avkom mettast ei med brød;
15 Denda richaviga vaya vanenge vasara, uye chirikadzi dzavo hadzingavachemi.
dei siste legst i grav ved pest, og enkjorne held ingi klaga.
16 Kunyange akaunganidza sirivha seguruva, uye zvokupfeka zvikaita somurwi wevhu,
Og um han dyngjer sylv som dust og samlar klæde liksom leir:
17 zvaanowana zvichapfekwa navakarurama, uye vasina mhaka vachagovana sirivha yake.
Den rettvise tek klædi på; skuldlause skifter sylvet hans.
18 Imba yaanovaka yakaita sedende rechipfukuto, sechirindo chakaitwa nomurindi.
Han byggjer huset sitt som molen, likt hytta vaktmannen set upp.
19 Anovata pasi akapfuma, asi haachazviitizve; paanosvinura meso ake, wanei zvose zvaenda.
Rik legg han seg - men aldri meir; han opnar augo - og er burte.
20 Zvinotyisa zvinomubata kufanana namafashamu; dutu rinomubvutira kure panguva yousiku.
Som vatsflaum rædsla honom tek, ved natt riv stormen honom burt.
21 Mhepo yokumabvazuva inomutakura ichimuendesa kure, achibva zvachose. Inomukukura kubva panzvimbo yake.
Han driv av stad for austanvind, som blæs han frå hans heimstad burt.
22 Inovhuvhuta paari isingamunzwiri ngoni, paanenge achitiza akati tande achitiza simba rayo.
Han utan miskunn på han skyt; frå handi hans han røma må.
23 Inomuomberera maoko ichimuseka, ichishinyira ichiita kuti abve panzvimbo yake.
Med hender klappar dei åt han og pip han frå hans heimstad burt.
