Jobho 27
1 Zvino Jobho akapfuurira mberi nokutaura achiti:
Og Job blev ved å fremføre sin visdomstale og sa:
2 “Zvirokwazvo naMwari mupenyu, iye akaramba kundiruramisira, iye Wamasimba Ose, akaita kuti ndinzwe shungu pamwoyo wangu,
Så sant Gud lever, som har tatt min rett fra mig, den Allmektige, som har voldt mig bitter sorg
3 chero ndichine upenyu mandiri, ndichine kufema kwaMwari mumhino dzangu,
- for ennu er hele mitt livspust i mig og den Allmektiges ånde i min nese -:
4 miromo yangu haingatauri zvakashata, uye rurimi rwangu harungatauri nokunyengera.
Mine leber taler ikke urett, og min tunge taler ikke svik.
5 Handingambobvumi kuti muri kutaura chokwadi; kusvikira ndafa, handizorambi kururama kwangu.
Det være langt fra mig å gi eder rett! Inntil jeg opgir ånden, lar jeg ikke min brødefrihet tas fra mig.
6 Ndichachengetedza kururama kwangu uye handingakuregedzi; hana yangu haingandipi mhosva ndichiri mupenyu.
Jeg holder fast på min rettferdighet og slipper den ikke; mitt hjerte laster mig ikke for nogen av mine dager.
7 “Vavengi vangu ngavaite savakaipa, navadzivisi vangu savasakarurama!
La min fiende stå der som en ugudelig, og min motstander som en urettferdig!
8 Ko, munhu asina Mwari ane tariro yeiko kana afa, Mwari paanotora upenyu hwake?
For hvad håp har den gudløse, når Gud avskjærer hans liv, når han tar hans sjel fra ham?
9 Ko, Mwari anoteerera kuchema kwake paanowirwa nenhamo here?
Hører vel Gud hans skrik når trengsel kommer over ham?
10 Iye angawana mufaro muna Wamasimba Ose here? Ko, achadana kuna Mwari panguva dzose here?
Eller kan han glede sig i den Allmektige, kan han påkalle Gud til enhver tid?
11 “Ndichakudzidzisai nezvesimba raMwari; nzira dzaWamasimba Ose handingadzivanzi.
Jeg vil lære eder om Guds hånd; jeg vil ikke dølge hvad den Allmektige har i sinne.
12 Imi mose makazviona izvi pachenyu. Zvino munotaurireiko zvisina maturo?
I har jo alle selv sett det; hvorfor fører I da så tom en tale?
13 “Haano magumo anogoverwa vakaipa naMwari, iyo nhaka inogamuchirwa navanhu vano utsinye, kubva kuna Wamasimba Ose.
Dette er det ugudelige menneskes lodd hos Gud og den arv som voldsmennene får av den Allmektige:
14 Hazvinei kuti vana vake vakawanda sei, magumo avo munondo; zvizvarwa zvake hazvizombowani zvokudya zvakakwana.
Får han mange barn, så er de hjemfalt til sverdet; hans ætlinger får ikke brød å mette sig med.
15 Denda richaviga vaya vanenge vasara, uye chirikadzi dzavo hadzingavachemi.
De av dem som slipper unda, legges i graven ved pest, og enkene holder ikke sørgefest over dem.
16 Kunyange akaunganidza sirivha seguruva, uye zvokupfeka zvikaita somurwi wevhu,
Når han dynger op sølv som støv og samler sig klær som lere,
17 zvaanowana zvichapfekwa navakarurama, uye vasina mhaka vachagovana sirivha yake.
så blir det de rettferdige som klær sig med det han har samlet, og sølvet skal de skyldfrie dele.
18 Imba yaanovaka yakaita sedende rechipfukuto, sechirindo chakaitwa nomurindi.
Som møllet har han bygget sitt hus og som den hytte en markvokter lager sig.
19 Anovata pasi akapfuma, asi haachazviitizve; paanosvinura meso ake, wanei zvose zvaenda.
Rik legger han sig, og intet er tatt bort; han slår sine øine op, og det er der ikke.
20 Zvinotyisa zvinomubata kufanana namafashamu; dutu rinomubvutira kure panguva yousiku.
Som en vannflom innhenter redsler ham, om natten fører en storm ham bort.
21 Mhepo yokumabvazuva inomutakura ichimuendesa kure, achibva zvachose. Inomukukura kubva panzvimbo yake.
Østenvinden løfter ham op, så han farer avsted, og den blåser ham bort fra hans sted.
22 Inovhuvhuta paari isingamunzwiri ngoni, paanenge achitiza akati tande achitiza simba rayo.
Gud skyter sine piler mot ham og sparer ham ikke; for hans hånd flyr han i hast.
23 Inomuomberera maoko ichimuseka, ichishinyira ichiita kuti abve panzvimbo yake.
Folk klapper i hendene og håner ham og piper ham bort fra hans sted.
