Jobho 21
1 Ipapo Jobho akapindura akati:
Job antwoordde, en sprak:
2 “Teereresa mashoko angu; uku ngakuve kunyaradza kwaunondipa.
Luistert aandachtig naar wat ik ga zeggen; En dat uw troost zich daartoe bepale!
3 Ndiitire mwoyo murefu ndichitaura hangu, uye kana ndapedza kutaura, urambe uchiseka hako.
Laat mij uitspreken op mijn beurt, Wanneer ik klaar ben, kunt ge spotten!
4 “Ko, kunyunyuta kwangu kwakanangana nomunhu here? Ndingatadza seiko kuora mwoyo?
Heb ik me soms over mensen beklaagd, Of heb ik geen grond, om mismoedig te zijn?
5 Nditarire ushamiswe; ufumbire muromo wako noruoko.
Ziet mij aan, en staat verstomd, En legt uw hand op de mond!
6 Ndinotya, pandinofunga izvi; kudedera kunobata muviri wangu.
Wanneer ik er aan denk, sta ik verbijsterd, En huivert mijn vlees:
7 Nemhaka yeiko vakaipa vachirarama, vachikwegura uye vachiwedzerwa simba?
"Waarom blijven de bozen in leven Worden zij oud en groeien in kracht?"
8 Vanoona vana vavo vachikura ivo vachiri vapenyu, zvizvarwa zvavo pamberi pavo.
Hun kroost gedijt voor hun aanschijn, Hun geslacht houdt stand voor hun ogen;
9 Misha yavo igere zvakanaka uye haina chainotya; shamhu yaMwari haisi pamusoro pavo.
Hun huizen zijn veilig en zonder vrees, Gods roede valt er niet op neer.
10 Hando dzavo hadzikonewi kubereka, mhou dzavo dzinobereka mhuru dzisingasvodzi.
Hun stier bespringt en bevrucht, Hun koeien kalven en hebben geen misdracht;
11 Vanobudisa vana vavo seboka ramakwai; vapwere vavo vanopembera vachitamba.
Als een kudde laten ze hun jongens naar buiten, En hun kinderen springen rond.
12 Vanoimba vachiridzirwa tambureni nembira; vanofarira kurira kwenyere.
Ze zingen bij pauken en citer, Vermaken zich bij de tonen der fluit;
Ze slijten hun dagen in weelde, En dalen in vrede ten grave. (Sheol h7585)
14 Kunyange zvakadaro vanoti kuna Mwari, ‘Tisiyei takadaro! Hatina hanya nokuziva nzira dzenyu.
Toch zeggen ze tot God: Blijf verre van ons, We willen uw wegen niet kennen!
15 Wamasimba Ose ndianiko, kuti timushumire? Tinowaneiko kana tikamunamata?’
Wat is de Almachtige, dat we Hem zouden dienen; Wat baat het ons, te smeken tot Hem?
16 Asi kubudirira kwavo hakusi mumaoko avo, naizvozvo ndinomira kure nerangano yevakaipa.
Ligt hun geluk niet in hun eigen hand, Bemoeit Hij Zich wel met de plannen der bozen?
17 “Kunyange zvakadaro, kanganiko kanodzimwa mwenje wevakaipa? Kanganiko vachiwirwa nenjodzi, magumo anotarwa naMwari mukutsamwa kwake?
Hoe dikwijls gaat de lamp der bozen wel uit, En stort er rampspoed op hen neer? Hoe dikwijls vernielt Hij de slechten in zijn toorn, Grijpen de weeën hen aan in zijn gramschap;
18 Vanofanana namakoto anopeperetswa nemhepo runganiko, sehundi inokukurwa nedutu?
Worden zij als stro voor de wind, Als kaf, opgejaagd door de storm?
19 Zvinonzi, ‘Mwari anochengetera vana vomunhu kutongwa.’ Ngaamutsive iye amene, kuitira kuti agozviziva!
Gij zegt: God wreekt zijn misdaad op zijn kinderen, En zal hem zo zijn wraak laten voelen!
20 Meso ake pachake ngaaone kuparadzwa kwake; iye ngaanwe kutsamwa kwoWamasimba Ose.
Maar zijn eigen ogen moesten zijn rampspoed aanschouwen, Zelf moest hij de toorn van den Almachtige drinken!
21 Nokuti ane hanya yeiko nemhuri yaanosiya shure, mwedzi yaakagoverwa zvoyopera?
Want wat bekommert hij zich om zijn gezin na zijn dood, Wanneer het getal zijner maanden ten einde is?
22 “Ko, pane munhu angagona kudzidzisa ruzivo kuna Mwari here, iye achitonga kunyange vari pamusoro-soro?
Zou men soms God de les willen lezen, Hij, die de hemelingen richt?
23 Mumwe munhu anofa achine simba rake rizere, akachengetedzeka uye akagadzikana,
En de een gaat dood, geheel voldaan, Volkomen gelukkig en rustig,
24 muviri wake wakagwinya, mapfupa ake azere nomwongo.
Zijn lenden vol vet, Het merg in zijn beenderen nog fris.
25 Mumwe munhu anofa ane shungu dzomwoyo, asina kumbonakidzwa nezvipi zvazvo zvakanaka.
De ander sterft met een verbitterd gemoed, Zonder ooit het geluk te hebben gesmaakt!
26 Vanovata muguruva pamwe chete, uye honye dzinovafukidza vose.
Tezamen liggen ze neer in het stof, Door de wormen bedekt!
27 “Ndinoziva chose zvamunofunga, iwo mano amungandikanganisa nawo.
Zeker, ik ken uw gedachten, En de bedenkingen, die gij tegen mij aanvoert;
28 Imi munoti, ‘Imba yomunhu mukuru iripiko zvino, iwo matende aigarwa navanhu vakaipa?’
Gij zegt: "Waar is het huis van den tyran, Waar de tent, waar de bozen in wonen?"
29 Hauna kumbobvunza vafambi vaya here? Hauna kuva nehanya nenhoroondo dzavo here,
Hebt gij de reizigers dan nooit ondervraagd, Of aanvaardt gij hun getuigenis niet:
30 dzokuti munhu akaipa anodarikwa pazuva renjodzi, kuti anorwirwa pazuva rokutsamwa?
"De boze blijft gespaard op de dag van verderf, En ontsnapt op de dag van de gramschap!"
31 Ndianiko anotsoropodza mafambiro ake pachena? Ndianiko anomuripira pane zvaakaita?
Wie houdt hem zijn wandel voor ogen, Wie zet hem betaald wat hij deed?
32 Iye anotakurwa achiendeswa kuguva, uye rinda rake rinorindwa.
Hij wordt ten grave gedragen, En een tombe houdt er de wacht.
33 Ivhu romunhika rinotapira kwaari; vanhu vose vanomutevera, uye anotungamirirwa navazhinji vasingaverengeki.
Zacht ligt hij neer Op de kluiten in het dal; Heel de wereld trekt achter hem aan, Talloos velen lopen uit voor zijn stoet.
34 “Saka mungandinyaradza sei nezvisina maturo? Hapana chasara pakupindura kwenyu asi nhema dzoga!”
Wat is uw vertroosting dus schraal, Uw antwoord anders dan leugens!
