Jobho 20
1 Ipapo Zofari muNaamati akapindura akati:
Då tok Sofar frå Na’ama til ords og sagde:
2 “Ndangariro dzangu dzokutambudzika dzinondikurumidzisa kuti ndipindure nokuti ndakanganisika kwazvo.
«Difor gjev mine tankar svar, og difor stormar det i meg.
3 Ndiri kunzwa kutsiura kunondizvidza, uye kunzwisisa kwangu kunondikurudzira kuti ndipindure.
Ei skamleg skrapa fær eg høyra, men kloke svar mi ånd gjev meg.
4 “Zvirokwazvo unoziva zvazvakanga zvakaita kubva kare, kubvira pakaiswa munhu panyika,
Veit du’kje at frå ævords tid, frå mannen fyrst på jord vart sett,
5 kuti kufara kwavakaipa kupfupi, mufaro wavasina Mwari ndowenguva duku.
ugudlege hev stokkut jubel, vanheilage stuttvarug gleda?
6 Kunyange kuzvikudza kwake kuchisvika kudenga, uye musoro wake uchindobata makore,
Når modet hans til himmels stig, når hovudet mot sky han lyfter,
7 achaparara nokusingaperi, setsvina yake pachake; vaya vaichimbomuona vachati, ‘Aripiko?’
han evig gjeng til grunns som skarnet; «Kvar er han?» spør dei, honom såg.
8 Anobhururuka sokurota, haachawanikwizve, adzingwa sechiratidzo chousiku.
Lik draumen glid han burt og kverv, vert jaga som ei nattesyn.
9 Ziso rakamuona harichazomuonazve; nzvimbo yake haichazomuonazve.
Han burte er for alle augo, hans stad veit ikkje til han meir.
10 Vana vake vanofanira kutsvaka nyasha kuvarombo; maoko ake chaiwo anofanira kudzorera pfuma yake.
Hans born lyt hjelpa fatigfolk; hans hender gjev hans gods attende.
11 Simba roujaya rakazadza mapfupa ake richaumburuka naye muguruva.
Hans bein var full’ av ungdomskraft; men den i moldi ligg med honom.
12 “Kunyange chakaipa chichitapira mumukanwa, uye achichiviga pasi porurimi rwake,
Er i hans munn det vonde søtt, vil han det under tunga gøyma,
13 kunyange asingagoni kuchiregedza achichichengeta mumukanwa make,
sparer han det og slepper ikkje, held han det under gomen fast,
14 asi chokudya chake chichashanduka chikavava mudumbu make; chichava uturu hwenyoka mukati make.
so vert i kroppen maten hans til orme-eiter i hans buk.
15 Achapfira pasi upfumi hwaakamedza; Mwari achaita kuti dumbu rake rizvirutse.
Det gods han gløypte, spyr han ut; Gud driv det ut or magen hans.
16 Achasveta uturu hwenyoka; mazino emvumbi achamuuraya.
Han orme-eiter i seg saug, og ødle-tunga honom drep.
17 Haangafadzwi nehova, idzo nzizi dzinoyerera uchi noruomba.
Han fær visst ikkje skoda bekkjer, ei heller flaum av mjølk og honning.
18 Zvaakatamburira anofanira kuzvidzosazve zvisina kudyiwa; haangafadzwi nezvaakawana pakutengesa kwake.
Han rikdom vinn, men nyt han ikkje; han samlar gods, men vert’kje glad.
19 Nokuti akamanikidza varombo akavasiya vava vachena; akatora dzimba dzavasina chavanacho.
Han krasa småfolk, let deim liggja, han rana hus som han ei byggjer.
20 “Zvirokwazvo haangamiri kubva pahavi yake; haangazviponesi nepfuma yake.
Han kjende ikkje ro inni seg, men med sin skatt han slepp’kje undan.
21 Hapana chaakasiyirwa kuti adye; upfumi hwake hahungagari nokusingaperi.
Hans hækna sparer ingen ting; og difor kverv hans lukka burt.
22 Pakati pezvakawanda zvake, kuremerwa nepfungwa kuchamukunda; kuzara kwenjodzi kuchauya pamusoro pake.
I all si ovnøgd lid han naud; kvar armings-hand kjem yver honom.
23 Paanenge agutsa dumbu rake, Mwari achatuma kutsamwa kwake kunopisa pamusoro pake, uye achanayisa kurova kwake pamusoro pake.
Og til å fylla buken hans han sender vreiden yver honom, let maten sin på honom regna.
24 Kunyange akatiza chombo chesimbi, museve unopinza wendarira unomubaya.
Og um han frå jarnvåpen flyr, han såra vert frå koparbogen;
25 Anoudzura kubva kumusana kwake, muromo wawo unovaima uchibva pachiropa chake. Kutya kuzhinji kuchauya pamusoro pake;
ut gjenom ryggen pili kjem, den blanke odd ut or hans gall, og dauderædslor fell på honom.
26 rima guru richavandira pfuma yake. Moto usina anopfutidzira uchamupisa uye uchaparadza zvichasara mutende rake.
Alt myrker gøymt er åt hans skattar, ja, ukveikt eld et honom upp, og øyder all hans eigedom.
27 Matenga achaisa pachena mhaka yake; nyika ichamumukira.
Himmelen ter hans brotsverk fram, og jordi reiser seg imot han.
28 Mafashamu achakukura imba yake, mvura zhinji ichaerera pazuva rehasha dzaMwari.
Hans heime-forråd fer sin veg, renn burt på vreidedagen hans.
29 Aya ndiwo magumo anogoverwa vakaipa naMwari, iyo nhaka yavakatemerwa naMwari.”
Slikt etlar Gud til gudlaus mann; det lovar Gud til arv åt honom.»
