< Jobho 19 >

1 Ipapo Jobho akapindura akati:
Entonces Job respondió:
2 “Mucharamba muchinditambudza uye muchindipwanya namashoko kusvikira riniko?
¿Hasta cuándo afligen mi alma y me muelen con palabras?
3 Zvino kava kagumi kose muchingonditsoropodza; munondirwisa musina nenyadzi dzose.
Ya me insultaron diez veces. ¿No se avergüenzan de ultrajarme?
4 Kana chiri chokwadi kuti ndakatsauka, kukanganisa kwangu kuchava dambudziko rangu ndoga.
Si en verdad yo erré, mi error recae sobre mí.
5 Kana zvechokwadi mungada henyu kuzvikudza pamusoro pangu mukashandisa kuderedzwa kwangu pakundirwisa,
Pero si ustedes se engrandecen contra mí, y alegan mi oprobio contra mí,
6 zvino muzive imi kuti Mwari akandikanganisira uye akandikomberedza nomumbure wake.
sepan que ʼElohim me trastornó y me envolvió en su red.
7 “Kunyange ndikachema ndichiti, ‘Ndakakanganisirwa we-e!’ handiwani mhinduro; kunyange ndikadanidzira kuti ndibatsirwe, kururamisirwa hakupo.
Ciertamente grito: ¡Violencia! Y no se me escucha. Doy voces, y no hay justicia.
8 Akadzivira nzira yangu kuti ndikonewe kupfuura; akaisa rima munzira dzangu.
Él bloqueó mi camino para que no pase. Puso oscuridad sobre mi senda.
9 Akandibvisira kukudzwa kwangu, uye akabvisa korona mumusoro mangu.
Me despojó de mi honor y quitó la corona de mi cabeza.
10 Anondibvamburanya kumativi ose kusvikira ndapera; anodzura tariro yangu kunge muti,
Me destroza por todos lados y perezco. Arrancó mi esperanza como un árbol.
11 Kutsamwa kwake kunopfuta pamusoro pangu; anondiverenga pakati pavavengi vake.
Su ira se encendió contra mí. Me considera su enemigo.
12 Mauto ake anouya nesimba; anovaka muchinjiziri wokurwa neni, anokomba tende rangu.
Llegaron sus tropas unidas, se atrincheran contra mí y acamparon alrededor de mi vivienda.
13 “Akaisa hama dzangu kure neni; vazikani vangu vakaparadzaniswa neni zvachose.
Alejó a mis hermanos de mí. Mis conocidos, como extraños, se apartaron de mí.
14 Hama dzangu dzepedyo dzakaenda kure neni; shamwari dzangu dzandikanganwa.
Me fallaron mis parientes, me olvidan mis amigos.
15 Vaenzi vangu navarandakadzi vangu vava kundiita mubvakure; vanondiona somutorwa.
Los que viven en mi casa y mis esclavas me miran como extraño. Soy forastero ante ellos.
16 Ndinodana muranda wangu, asi haapinduri, kunyange ndikamukumbirisa nomuromo wangu chaiwo.
Llamo a mi esclavo, y no responde. Con mi propia boca tengo que rogarle.
17 Kufema kwangu kunonyangadza kumukadzi wangu; ndinosemesa kuhama dzangu chaidzo.
Mi aliento fue repulsivo a mi esposa y odioso ante mis propios hermanos.
18 Kunyange nezvikomana zviduku zvinondiseka; pandinosvika vanondituka.
Hasta los niños me desprecian, y al levantarme hablan contra mí.
19 Shamwari dzangu dzepedyo dzinondisema; vaya vandinoda vandishandukira.
Todos mis amigos íntimos me aborrecen. Los que yo amaba se volvieron contra mí.
20 Handisati ndichiri chinhu asi ndangova hangu ganda namapfupa; ndangopunyuka napaburi retsono.
Mi piel y mi carne se pegan a mis huesos, y quedé solo con la piel de mis dientes.
21 “Ndinzwirei urombo, shamwari dzangu, ndinzwirei urombo nokuti ruoko rwaMwari rwandirova.
Ustedes, amigos míos, tengan compasión de mí. Porque me golpeó la mano de ʼElohim.
22 Seiko muchindidzingirira sezvinoita Mwari? Ko, hamungaguti nenyama yangu here?
¿Por qué me persiguen como ʼElohim, y no se sacian de escarnecerme?
23 “Haiwa, dai mashoko angu ainyorwa hawo, dai ainyorwa hawo mubhuku,
¡Ojalá mis palabras fueran escritas! ¡Ojalá fueran escritas en un rollo!
24 dai ainyorwa nechinyoreso chesimbi pamutobvu, kana kuti ainyorwa padombo nokusingaperi!
¡Que fueran talladas con cincel de hierro y plomo para siempre en la roca!
25 Ndinoziva kuti mudzikinuri wangu mupenyu, uye kuti pakupedzisira achamira pamusoro penyika.
Yo sé que mi Redentor vive, y al fin se levantará sobre el polvo,
26 Uye shure kwokunge ganda rangu raparara, kunyange zvakadaro ndichaona Mwari munyama yangu;
Después de deshecha mi piel, en mi carne veré a ʼElohim,
27 ini pachangu ndichamuona nameso angu pachangu, iyeni kwete mumwe. Haiwa, mwoyo wangu unopanga sei mukati mangu!
a Quien veré por mí mismo. Mis ojos lo verán, y no los de otro. Mi corazón desfallece dentro de mí.
28 “Kana muchiti, ‘Haiwa tichamutambudza sei, sezvo mudzi wenhamo uri maari,’
Porque si la raíz de mi situación está en mí mismo, entonces, ¿por qué dicen ustedes: Persigámoslo?
29 munofanira kutya munondo imi pachenyu, nokuti hasha dzichauyisa kurangwa nomunondo, ipapo muchaziva kuti pano kutongwa.”
¡Teman ustedes ante la espada! Porque llenos de ira están los castigos de la espada, para que sepan que hay un juicio.

< Jobho 19 >