Jobho 14
1 “Munhu akazvarwa nomukadzi ane mazuva mashoma azere nokutambudzika.
“İnsanı kadın doğurur, Günleri sayılı ve sıkıntı doludur.
2 Anobuda seruva agosvava; anotiza somumvuri, haagari.
Çiçek gibi açıp solar, Gölge gibi gelip geçer.
3 Ko, munotarisisa munhu akadai here? Ko, muchamuuyisa kuzotongwa pamberi penyu here?
Gözlerini böyle birine mi dikiyorsun, Yargılamak için önüne çağırıyorsun?
4 Ndianiko angabudisa chinhu chakachena kubva pane chine tsvina? Hakuna!
Kim temizi kirliden çıkarabilir? Hiç kimse!
5 Mazuva omunhu akatarwa; makatema kuwanda kwemwedzi yake, mukamutarira miganhu yaasingagoni kudarika.
Madem insanın günleri belirlenmiş, Aylarının sayısı saptanmış, Sınır koymuşsun, öteye geçemez;
6 Naizvozvo regai kumutarisa uye mumusiye ari oga, kusvikira apedza nguva yake somunhu anoshanda.
Gözünü ondan ayır da, Çalışma saatini dolduran gündelikçi gibi rahat etsin.
7 “Asi kumuti kune tariro: Kana ukatemwa, unobukirazve, uye mabukira awo matsva haasvavi.
“Oysa bir ağaç için umut vardır, Kesilse, yeniden sürgün verir, Eksilmez filizleri.
8 Midzi yawo ingava yakwegura hayo muvhu uye hunde yawo ichifa muvhu,
Kökü yerde kocasa, Kütüğü toprakta ölse bile,
9 asi uchabukira pakunhuhwira kwemvura ugomera somuti uchangotanga kumera.
Su kokusu alır almaz filizlenir, Bir fidan gibi dal budak salar.
10 Asi munhu anofa agoradzikwa pasi; anofema kokupedzisira uye haazovapozve.
İnsan ise ölüp yok olur, Son soluğunu verir ve her şey biter.
11 Sokupera kunoita mvura mugungwa, kana kupwa nokuoma kworwizi,
Suyu akıp giden göl Ya da kuruyan ırmak nasıl çöle dönerse,
12 saizvozvo munhu anovata pasi asingazomuki; kusvikira matenga asisiko, vanhu havazomukizve kana kumutswa pakuvata kwavo.
İnsan da öyle, yatar, bir daha kalkmaz, Gökler yok oluncaya dek uyanmaz, Uyandırılmaz.
13 “Haiwa, dai mandiviga henyu muguva chete, uye mandiviga kusvikira kutsamwa kwenyu kwapfuura! Dai chete manditarira nguva, uye ipapo mugondirangarira! (Sheol h7585)
“Keşke beni ölüler diyarına gizlesen, Öfken geçinceye dek saklasan, Bana bir süre versen de, beni sonra anımsasan. (Sheol h7585)
14 Kana munhu akafa, angazoraramazve here? Mazuva ose okushanda kwangu kwakaoma, ndicharindira kusvikira kuvandudzwa kwangu kwasvika.
İnsan ölür de dirilir mi? Başka biri nöbetimi devralıncaya dek Savaş boyunca umutla beklerdim.
15 Muchadana uye ini ndichakupindurai; muchashuva chisikwa chamakaita namaoko enyu.
Sen çağırırdın, ben yanıtlardım, Ellerinle yaptığın yaratığı özlerdin.
16 Zvirokwazvo muchaverenga nhambwe dzangu ipapo, asi musingarondi chivi changu.
O zaman adımlarımı sayar, Günahımın hesabını tutmazdın.
17 Kudarika kwangu kuchasungirwa musaga; muchafukidzira chivi changu.
İsyanımı torbaya koyup mühürler, Suçumu örterdin.
18 “Asi sokupfupfunyuka kunoita gomo rigoondomoka, uye sokubviswa kwedombo panzvimbo yaro,
“Ama dağın yıkılıp çöktüğü, Kayanın yerinden taşındığı,
19 semvura inochera mabwe, uye sokuyerera kwemvura zhinji inokukura ivhu, saizvozvo munoparadza tariro yomunhu.
Suyun taşı aşındırdığı, Selin toprağı sürükleyip götürdüğü gibi, İnsanın umudunu yok ediyorsun.
20 Munomukunda kamwe chete zvachose, uye akasazovapo; munoshandura chiso chake mobva mamudzinga.
Onu hep yenersin, yok olup gider, Çehresini değiştirir, uzağa gönderirsin.
21 Kana vanakomana vake vachikudzwa, iye haazvizivi; kana vakadzikisirwa pasi, iye haazvioni.
Oğulları saygı görür, onun haberi olmaz, Aşağılanırlar, anlamaz.
22 Anongonzwa kurwadza kwomuviri wake chete, agozvichema iye pachake bedzi.”
Ancak kendi canının acısını duyar, Yalnız kendisi için yas tutar.”
