< Jobho 12 >

1 Ipapo Jobho akapindura akati:
Zatem odpowiedział Ijob i, rzekł:
2 “Zvirokwazvo imi muri vanhu, uye uchenjeri huchafa nemi!
Wieraście wy sami ludźmi? i z wamiż umrze mądrość?
3 Asi neniwo ndinonzwisisa semi; handisi muduku kwamuri. Ndianiko asingazivi zvinhu zvose izvi?
Teżci ja mam serce jako i wy, anim jest podlejszym niżeli wy; a któż i tego nie wie, co i wy?
4 “Ndava chiseko kushamwari dzangu, kunyange ndakadana kuna Mwari akapindura, ndava chiseko zvacho, kunyange ndakarurama uye ndisina chandingapomerwa!
Pośmiewiskiem jestem przyjacielowi memu, który gdy woła do Boga, ozywa mu się; naśmiewiskiem jest sprawiedliwy i doskonały.
5 Varume vagere zvakanaka vanoshora nhamo, vachiti ndiwo magumo avaya vane tsoka dzinotedzemuka.
Ten, co jest upadku bliski, jest pochodnią wzgardzoną człowiekowi, według myśli pokoju zażywającemu.
6 Matende amakororo haakanganiswe, uye vaya vanotsamwisa Mwari vagere zvakanaka, ivo vanotakura mwari wavo mumaoko avo.
Spokojne i bezpieczne są namioty zbójców tych, którzy draźnią Boga, którym Bóg daje w ręce dobre rzeczy.
7 “Asi bvunza mhuka, uye dzichakudzidzisa, kana shiri dzedenga, idzo dzichakuudza;
A nawet pytaj się proszę bydląt, a one cię nauczą; i ptastwa niebieskiego, a oznajmi tobie.
8 kana taura kunyika, ichakudzidzisa, kana hove dzegungwa ngadzikuzivise.
Albo się rozmów z ziemią, a ona cię nauczy, i rozpowiedząć ryby morskie.
9 Ndechipiko pane zvose izvi chisingazivi kuti ruoko rwaJehovha rwakaita izvi?
Któż nie wie z tych wszystkich rzeczy, że to ręka Pańska sprawiła?
10 Upenyu hwezvisikwa zvose huri muruoko rwake, nokufema kwavanhu vamarudzi ose.
W którego ręku jest dusza wszelkiej rzeczy żywej, i duch wszelkiego ciała ludzkiego.
11 Ko, nzeve haiedzi mashoko sorurimi runoravira chokudya here?
Azaż nie ucho mowy doświadcza, jako usta pokarmu smakują?
12 Ko, uchenjeri hahuwanikwi pakati pavatana here? Ko, kuwanda kwoupenyu hakuuyisi kunzwisisa here?
W ludziach starych jest mądrość, a w długich dniach roztropność.
13 “Uchenjeri nesimba ndezvaMwari; kudzidzisa nokunzwisisa ndezvake.
Dopieroż u Pana jest mądrość, i siła, i rada, i umiejętność.
14 Zvaanenge akoromora hakuna anozvivakazve; murume waanenge apfigira mujeri haangasunungurwi.
Oto on burzy, a nikt nie zbuduje; zamknie człowieka, a nikt mu nie otworzy.
15 Kana akadzivisa kunaya kwemvura, kuoma kunovapo; kana akairegedzera, nyika inoparadzwa.
On gdy zatrzyma wody, wyschną; a gdy je wypuści, podwracają ziemię.
16 Simba nokukunda ndezvake; anonyengerwa nomunyengeri vose ndevake.
U niego jest moc i mądrość. Jego jest błądzący, i w błąd zawodzący.
17 Anodzinga makurukota asina nguo uye anoita kuti vatongi vave mapenzi.
On obiera radców z mądrości, a sędziów przywodzi do głupstwa.
18 Anobvisa zvisungo zvakaiswa namadzimambo agosunga zviuno zvavo nomucheka.
On pas królów rozwiązuje, i znowu przepasuje pasem biodra ich.
19 Anodzinga vaprista vasina nguo uye anobvisa pachigaro vanhu vakanguri vadzika midzi.
Podaje książęta na łup, a mocarze podwraca.
20 Anofumbira miromo yavapi vamazano vavanovimba navo, uye anobvisa kunzwisisa kwavakuru.
Odejmuje usta krasomówcom, a rozsądek starym odbiera.
21 Anodurura kushorwa pamakurukota uye anokutunura zvombo zvavane simba.
Wylewa wzgardę na książęta, a mdli siły mocarzów.
22 Anobudisa pachena zvinhu zvakadzama zverima, uye anouyisa mimvuri mikuru kuchiedza.
On odkrywa głębokie rzeczy z ciemności, a wywodzi na jaśnię cień śmierci.
23 Anoita kuti ndudzi dzive huru, uye anodziparadza; anowanza ndudzi, uye anodziparadzira.
Rozmnaża narody, i wytraca je; rozszerza lud, i umniejsza go.
24 Anotorera vatungamiri venyika kunzwisisa kwavo; anovaendesa vachingodzungaira pasina nzira.
On odejmuje serca przełożonym ludu ziemi, a czyni, że błądzą po pustyni bezdrożnej;
25 Vanotsvanzvadzira murima vasina chiedza; anoita kuti vadzedzereke sezvidhakwa.
Że macają w ciemnościach, gdzie nie masz światłości, a sprawuje, że błądzą jako pijani.

< Jobho 12 >