Jobho 12
1 Ipapo Jobho akapindura akati:
Då svara Job og sagde:
2 “Zvirokwazvo imi muri vanhu, uye uchenjeri huchafa nemi!
«Ja visst, de er dei rette folk, og visdomen døyr ut med dykk.
3 Asi neniwo ndinonzwisisa semi; handisi muduku kwamuri. Ndianiko asingazivi zvinhu zvose izvi?
Men eg hev vit so vel som de; eg ei til atters stend for dykk; kven kjenner ikkje dette fyrr?
4 “Ndava chiseko kushamwari dzangu, kunyange ndakadana kuna Mwari akapindura, ndava chiseko zvacho, kunyange ndakarurama uye ndisina chandingapomerwa!
Til spott for venen min vert eg som bad til Gud og bønhøyrd vart. Til spott vert rettvis mann og ærleg.
5 Varume vagere zvakanaka vanoshora nhamo, vachiti ndiwo magumo avaya vane tsoka dzinotedzemuka.
Vanvyrd ulukka! tenkjer trygg mann, vanvyrdnad ventar deim som vinglar.
6 Matende amakororo haakanganiswe, uye vaya vanotsamwisa Mwari vagere zvakanaka, ivo vanotakura mwari wavo mumaoko avo.
Valdsmenn bur roleg i sitt tjeld; trygge er dei som tergar Gud, dei som hev Gud i neven sin.
7 “Asi bvunza mhuka, uye dzichakudzidzisa, kana shiri dzedenga, idzo dzichakuudza;
Spør bølingen, han skal deg læra, og fugl i luft, han segja skal,
8 kana taura kunyika, ichakudzidzisa, kana hove dzegungwa ngadzikuzivise.
og tal til jordi, ho skal læra, og fisk i hav, skal melda deg:
9 Ndechipiko pane zvose izvi chisingazivi kuti ruoko rwaJehovha rwakaita izvi?
Kven skynar ei på alt i hop, at Herrens hand hev skapa det?
10 Upenyu hwezvisikwa zvose huri muruoko rwake, nokufema kwavanhu vamarudzi ose.
Kvar livand’ sjæl han hev i handi og åndi åt kvart menneskje.
11 Ko, nzeve haiedzi mashoko sorurimi runoravira chokudya here?
Vert ordi ei med øyra prøvde, som du med gomen maten smakar?
12 Ko, uchenjeri hahuwanikwi pakati pavatana here? Ko, kuwanda kwoupenyu hakuuyisi kunzwisisa here?
Hjå folk med gråe hår er visdom, og vit hjå deim som liver lenge.
13 “Uchenjeri nesimba ndezvaMwari; kudzidzisa nokunzwisisa ndezvake.
Hjå honom visdom er og kraft, hjå honom råd og dømekraft.
14 Zvaanenge akoromora hakuna anozvivakazve; murume waanenge apfigira mujeri haangasunungurwi.
Når han riv ned, kven byggjer upp? Når han set fast, kven løyser ut?
15 Kana akadzivisa kunaya kwemvura, kuoma kunovapo; kana akairegedzera, nyika inoparadzwa.
Han stengjer vatnet, turkar det, slepper det, so det jordi øyder.
16 Simba nokukunda ndezvake; anonyengerwa nomunyengeri vose ndevake.
Hjå honom kraft og klokskap er; han eig båd’ vegvill og vill-leidar;
17 Anodzinga makurukota asina nguo uye anoita kuti vatongi vave mapenzi.
rådsherrar fører han som fangar, og domarar han gjer til dårar.
18 Anobvisa zvisungo zvakaiswa namadzimambo agosunga zviuno zvavo nomucheka.
Han løyser konge-styring upp, legg reip kring livet på deim sjølve.
19 Anodzinga vaprista vasina nguo uye anobvisa pachigaro vanhu vakanguri vadzika midzi.
Han fører prestar plundra burt og øyder ut eld’-gamle ætter.
20 Anofumbira miromo yavapi vamazano vavanovimba navo, uye anobvisa kunzwisisa kwavakuru.
Han mælet tek frå øvde talar og vitet frå dei gamle menn,
21 Anodurura kushorwa pamakurukota uye anokutunura zvombo zvavane simba.
og yver stormenn skam han øys og løyser beltet på dei sterke.
22 Anobudisa pachena zvinhu zvakadzama zverima, uye anouyisa mimvuri mikuru kuchiedza.
Han myrkret driv or holor ut og fører dimma fram i dagen.
23 Anoita kuti ndudzi dzive huru, uye anodziparadza; anowanza ndudzi, uye anodziparadzira.
Han aukar folk og tynar deim; han spreider folk og fører deim;
24 Anotorera vatungamiri venyika kunzwisisa kwavo; anovaendesa vachingodzungaira pasina nzira.
Han vitet tek frå jordheimsfyrstar og let veglaus heid deim vildra;
25 Vanotsvanzvadzira murima vasina chiedza; anoita kuti vadzedzereke sezvidhakwa.
dei sviv i myrkret utan ljos, han let dei raga liksom drukne.
