< Mabasa 12 >

1 Yakanga iri nguva inenge imwe cheteyo Mambo Herodhi paakasunga vamwe vaiva nhengo dzekereke, achida kuvatambudza.
Nessa época, o rei Herodes começou a perseguir alguns membros da igreja.
2 Akanga aita kuti Jakobho mukoma waJohani aurayiwe nomunondo.
Ele mandou matar Tiago, irmão de João, à espada.
3 Paakaona kuti izvozvo zvakafadza vaJudha, akapfuurira mberi akandosungawo Petro. Izvi zvakaitika panguva yoMutambo weZvingwa Zvisina Mbiriso.
Quando Herodes percebeu que os judeus estavam agradecidos por isso, ele mandou que prendessem Pedro também, o que aconteceu durante a Festa dos Pães sem Fermento.
4 Mushure mokumusunga, akamuisa mutorongo, akaita kuti arindwe namapoka mana avarwi, boka rimwe nerimwe riina varwi vana. Herodhi akanga achida kumumisa padare rokutongwa shure kwePasika.
Após ter prendido Pedro, ele o colocou na cadeia, com quatro grupos de quatro soldados cada para vigiá-lo. Ele planejava levar Pedro a julgamento público depois da Páscoa.
5 Saka Petro akachengetwa mutorongo, asi kereke yakanga ichimunyengeterera zvikuru kuna Mwari.
Enquanto Pedro estava na prisão, a igreja orava intensamente para que Deus o ajudasse.
6 Usiku hwaaifanira kumiswa pamberi pedare naHerodhi husati hwasvika, Petro akanga avete pakati pavarwi vaviri, akasungwa nengetani mbiri, uye varindi vakanga vakamira vakarinda vari pamukova.
Na noite anterior ao julgamento, Pedro dormia entre dois soldados, acorrentado a cada um deles e com guardas na porta, que o vigiavam.
7 Pakarepo mutumwa waShe akaonekwa uye chiedza chakavhenekera muchitokisi. Akarova Petro parutivi ndokumumutsa achiti, “Kurumidza muka!” Ipapo ngetani dzakawa pamaoko aPetro.
De repente, um anjo do Senhor apareceu e a cela ficou completamente iluminada. O anjo sacudiu Pedro para que ele acordasse e disse: “Rápido! Levante-se!” As correntes que o prendiam caíram dos seus pulsos,
8 Mutumwa akati kwaari, “Pfeka nguo dzako neshangu dzako.” Uye Petro akaita saizvozvo. Mutumwa akati kwaari, “Monera jasi rako ubve wanditevera.”
e o anjo lhe disse: “Vista-se e coloque as sandálias!” E foi o que Pedro fez. Depois, o anjo disse: “Coloque a sua capa e me siga!”
9 Petro akamutevera achibuda mutorongo, asi akanga asingazivi kuti zvaiitwa nomutumwa zvakanga zvichitoitika; akafunga kuti aiona chiratidzo.
Então, Pedro seguiu o anjo. Ele não percebeu de imediato que tudo aquilo estava realmente acontecendo. Ele pensou que estava tendo uma visão.
10 Vakapfuura napavarindi vokutanga nevechipiri ndokusvika pasuo resimbi rakanga rakatarira kuguta. Rakangovazarukira roga, vakapinda nepariri. Vakati vafamba kusvika kumagumo kweimwe nzira, pakarepo mutumwa akamusiya.
Eles passaram pelo primeiro e depois pelo segundo grupo de guardas, até chegarem ao portão de ferro que dava para a cidade. O portão se abriu sozinho para que eles passassem. Pedro e o anjo saíram e desceram por uma rua, quando, de repente, o anjo partiu.
11 Ipapo Petro akapengenuka akati, “Zvino ndava kuziva ndisingatongokahadziki kuti Ishe atuma mutumwa wake uye andinunura pamaoko aHerodhi napazvinhu zvose zvanga zvakatarisirwa navanhu vechiJudha.”
Quando Pedro caiu em si, e disse: “Agora vejo que tudo isso realmente aconteceu! O Senhor enviou o seu anjo para me salvar das garras de Herodes e de tudo que o povo judeu tinha a intenção de me fazer.”
12 Izvi zvakati zvajeka kwaari, akaenda kumba kwaMaria mai vaJohani, ainziwo Mako, uko kwakanga kwakaungana vanhu vazhinji vachinyengetera.
Depois de ter tomado consciência de tudo que havia acontecido, Pedro foi para a casa de Maria, mãe de João Marcos. Muitas pessoas tinham se reunido ali e estavam orando.
13 Petro akagogodza pamukova wokunze, musikana ainzi Rodha akauya kuzodaira kugogodza uku.
Quando Pedro bateu na porta da frente, uma empregada, chamada Rode, veio abrir.
14 Akati anzwa kuti inzwi raPetro, akafara zvikuru akadzokera achimhanya asati atongozarura musuo akavaudza akati, “Petro ari pamukova!”
Mas, tamanha foi a sua emoção, ao reconhecer a voz de Pedro, que ela não abriu a porta. Em vez disso, ela correu de volta para dentro, gritando: “Pedro está lá fora!”
15 Vakati kwaari, “Wava kupenga.” Paakaramba achisimbisisa kuti zvakanga zviri izvo, ivo vakati, “Anofanira kunge ari mutumwa wake.”
Eles disseram para ela: “Você está maluca!” Mas, ela continuava insistindo que estava falando a verdade. Então, eles disseram: “Deve ser o anjo dele.”
16 Asi Petro akaramba achigogodza, uye vakati vazarura mukova, vakamuona vakashamiswa.
Enquanto isso, Pedro continuava batendo na porta. Quando eles finalmente a abriram, viram que era realmente ele e ficaram muito chocados.
17 Petro akaninira maoko ake kwavari kuti vanyarare ndokurondedzera kuti Ishe akanga amubudisa sei mutorongo. Akati, “Muudze Jakobho nehama pamusoro paizvozvi.” Ipapo akabva akaenda kune imwe nzvimbo.
Pedro levantou a sua mão, sinalizando para que eles ficassem quietos e, assim, pôde lhes explicar como o Senhor o havia ajudado a escapar da cadeia. Ele lhes disse: “Avisem Tiago e os outros irmãos sobre isso.” Depois, ele saiu de lá e foi para outro lugar.
18 Mangwanani acho, kwakava nebope guru pakati pavarwi vachida kuziva kuti chii chakanga chaitika kuna Petro.
Quando o dia amanheceu, os soldados ficaram totalmente confusos sobre o que havia acontecido com Pedro.
19 Mushure mokunge Herodhi amutsvakisisa kwazvo uye asina kumuwana, akanyatsobvunzisisa varindi ndokubva arayira kuti vaurayiwe. Ipapo Herodhi akabva kuJudhea akaenda kuKesaria akandogarako kwechinguva.
Herodes fez uma busca completa por ele, mas não conseguiu encontrá-lo. Após interrogar os guardas, Herodes ordenou que eles fossem executados. Depois, Herodes foi embora da Judeia e ficou na cidade de Cesareia.
20 Akanga atsamwirana navanhu veTire neSidhoni, ndokubva vabatana pamwe chete vakauya kwaari kuti vataure naye. Vakati vawana rutsigiro rwaBhurasto, muranda akatendeka wamambo, vakakumbira runyararo, nokuti vaipona nenyika yamambo, nokuti ndiko kwavaiwana zvokudya.
Herodes estava furioso com os moradores de Tiro e de Sidom. Eles, então, enviaram um grupo para vê-lo e conseguiram ganhar o apoio de Blasto, o assistente pessoal do rei. Eles pediram paz a Herodes, pois dependiam das terras do rei para obter alimentos.
21 Pazuva rakanga ratarwa, Herodhi akapfeka nguo dzake dzoushe, akagara pachigaro chake choushe akataura kuvanhu.
Quando chegou o dia do encontro com o rei, Herodes colocou a sua roupa de rei, sentou-se no trono e começou a discursar.
22 Vakadanidzira vachiti, “Iri inzwi ramwari, kwete romunhu.”
O público respondeu aos gritos: “Esta é a voz de um deus, não a de um homem!”
23 Pakarepo, nokuti Herodhi haana kurumbidza Mwari, mutumwa waShe akamurova, akadyiwa nehonye uye akafa.
Imediatamente, o anjo do Senhor feriu Herodes, pois ele não tinha glorificado a Deus. Ele foi consumido por vermes e morreu.
24 Uye shoko raMwari rakaramba richikura uye richipararira.
Mas, a palavra de Deus se espalhou e cada vez mais pessoas acreditavam na mensagem do Senhor.
25 Bhanabhasi naSauro vakati vapedza basa ravo, vakadzokera kuJerusarema, vakatorawo Johani, ainzi Mako.
Assim que terminaram sua missão, Barnabé e Saulo voltaram de Jerusalém, levando João Marcos com eles.

< Mabasa 12 >