2 Samueri 22
1 Dhavhidhi akaimbira Jehovha mashoko orwiyo urwu paakarwirwa naJehovha kubva muruoko rwavavengi vake vose nomuruoko rwaSauro.
David kvad denne sang for Herren den dag da Herren hadde utfridd ham av alle hans fienders hånd og av Sauls hånd.
2 Akati: “Jehovha ndiye dombo rangu, nhare yangu uye mununuri wangu;
Og han sa: Herren er min klippe og min festning og min redder,
3 Mwari wangu ndiye dombo rangu, ndinovanda maari, nhoo yangu, norunyanga rworuponeso rwangu. Ndiye nhare yangu, utiziro hwangu nomuponesi wangu, munondiponesa pavanhu vanoita nechisimba.
min klippefaste Gud, som jeg setter min lit til, mitt skjold og min frelses horn, min borg og min tilflukt, min frelser; fra vold frelser du mig.
4 Ndinodana kuna Jehovha, iye anofanira kurumbidzwa, uye ndinoponeswa kubva kuvavengi vangu.
Jeg påkaller den Høilovede, Herren, og blir frelst fra mine fiender.
5 “Mafungu orufu akandikomba; mvura zhinji yokuparadza yakandifukidza.
Dødens bølger omspente mig, fordervelsens strømmer forferdet mig.
Dødsrikets rep omgav mig, dødens snarer overfalt mig. (Sheol h7585)
7 Mukutambudzika kwangu ndakadana kuna Jehovha; ndakadanidzira kuna Mwari wangu. Akanzwa inzwi rangu ari mutemberi yake; kuchema kwangu kwakasvika munzeve dzake.
I min trengsel påkalte jeg Herren, og jeg ropte til min Gud; han hørte fra sitt tempel min røst, og mitt skrik kom for hans ører.
8 “Nyika yakadedera uye ikazungunuka, nheyo dzokudenga dzakadengenyeka; dzakadedera nokuti akanga atsamwa.
Da rystet og bevet jorden, himmelens grunnvoller skalv, og de rystet; for hans vrede var optendt.
9 Utsi hwakakwira kubva mumhino dzake; moto unoparadza wakabuda mumuromo make, mazimbe anopisa akapfutamo.
Det steg røk op av hans nese, og fortærende ild fra hans munn; glør brente ut av ham.
10 Akakamura matenga akaburuka pasi; makore erima akanga ari pasi petsoka dzake.
Og han bøide himmelen og steg ned, og det var mørke under hans føtter.
11 Akatasva makerubhi akabhururuka; akabhururuka mudenga denga pamapapiro emhepo.
Og han fór på kjeruber og fløi, og han lot sig se på vindens vinger.
12 Akaita kuti rima rimupoteredze setende, iwo makore matema emvura yokudenga.
Og han gjorde mørke til skjul rundt omkring sig, vannmasser, tykke skyer.
13 Kubva pakupenya kwokuvapo kwake mabhananʼana emheni akapenya.
Frem av glansen foran ham brente gloende kull.
14 Jehovha akatinhira ari kudenga; inzwi reWokumusoro-soro rakanzwikazve.
Herren tordnet fra himmelen, den Høieste lot sin røst høre.
15 Akapfura miseve akaparadzira vavengi, mabhananʼana emheni akavaparadza.
Og han utsendte piler og spredte dem omkring - lyn og forvirret dem.
16 Mipata yegungwa yakaiswa pachena uye nheyo dzenyika dzakabudiswa pachena nokutuka kwaJehovha, nokufema kwomweya wemhino dzake.
Da kom havets strømmer til syne; jordens grunnvoller blev avdekket ved Herrens trusel, for hans neses åndepust.
17 “Akatambanudza ruoko ari kudenga akandibata; akandibudisa kubva pamvura yakadzika.
Han rakte sin hånd ut fra det høie, han grep mig; han drog mig op av store vann.
18 Akandinunura kubva pamuvengi wangu ane simba, kubva kuvavengi, vakanga vachindikurira pasimba.
Han fridde mig ut fra min sterke fiende, fra mine avindsmenn; for de var mig for mektige.
19 Vakandivinga muzuva renjodzi yangu, asi Jehovha akanga ari mutsigiri wangu.
De overfalt mig på min motgangs dag; men Herren blev min støtte.
20 Akandibudisira kunzvimbo yakafarikana; akandinunura nokuti akanga achindifarira.
Og han førte mig ut i fritt rum; han frelste mig, for han hadde behag i mig.
21 “Jehovha akandiitira zviri maererano nokururama kwangu; maererano nokuchena kwamaoko angu, akandipa mubayiro.
Herren gjengjeldte mig efter min rettferdighet, han betalte mig efter mine henders renhet.
22 Nokuti ndakachengeta nzira dzaJehovha; handina kuita chakaipa ndichitsauka kubva kuna Mwari wangu.
For jeg tok vare på Herrens veier og vek ikke i ondskap fra min Gud;
23 Mirayiro yake yose iri pamberi pangu; handina kutsauka kubva pamitemo yake.
for alle hans lover hadde jeg for øie, og fra hans bud vek jeg ikke,
24 Ndakanga ndisina chandinopomerwa pamberi pake, uye ndakazvichengeta kuti ndirege kutadza.
og jeg var ulastelig for ham og voktet mig vel for min synd.
25 Jehovha akandipa mubayiro maererano nokururama kwangu, maererano nokuchema kwangu pamberi pake.
Og Herren gjengjeldte mig efter min rettferdighet, efter min renhet for hans øine.
26 “Kune vakatendeka munoratidza kutendeka kwenyu, kune vasina chavanopomerwa munoratidza kusapomerwa kwenyu,
Mot den fromme viser du dig from, mot den rettvise stridsmann viser du dig rettvis,
27 kune vakachena munozviratidza makachena, asi kune vasakarurama munozviratidza nehasha.
mot den rene viser du dig ren, mot den forvendte viser du dig vrang.
28 Munoponesa vanozvininipisa, asi meso enyu ari pamusoro pavanozvikudza kuti muvaderedze.
Elendige folk frelser du, men dine øine er mot de overmodige; dem fornedrer du.
29 Imi muri mwenje wangu, Jehovha; Jehovha anoshandura rima rangu kuti rive chiedza.
For du er mitt lys, Herre, og Herren opklarer mitt mørke.
30 Norubatsiro rwenyu ndinogona kuenda kundorwa neboka ravarwi; naMwari wangu ndinogona kukwira rusvingo.
For ved dig stormer jeg løs på fiendeskarer, ved min Gud springer jeg over murer.
31 “Kana ari Mwari, nzira yake yakarurama kwazvo; shoko raJehovha harina charingapomerwa. Ndiye nhoo yavose vanovanda maari.
Gud, hans vei er fullkommen; Herrens ord er rent, han er et skjold for alle dem som setter sin lit til ham.
32 Nokuti ndianiko Mwari kunze kwaJehovha? Uye ndianiko Dombo kunze kwaMwari wedu?
For hvem er Gud foruten Herren, og hvem er en klippe foruten vår Gud?
33 NdiMwari anondishongedza nesimba uye anoruramisa nzira yangu.
Gud, han er mitt sterke vern og leder den ulastelige på hans vei.
34 Anoita tsoka dzangu kuti dzive setsoka dzenondo; anoita kuti ndigone kumira pakakwirira.
Han gir ham føtter likesom hindene og stiller mig på mine høider.
35 Anodzidzisa maoko angu kurwa; maoko angu anowembura uta hwendarira.
Han oplærer mine hender til krig, så mine armer spenner kobberbuen.
36 Munondipa nhoo yenyu yokukunda, munokotamira pasi kuti mundikurise.
Og du gir mig din frelse til skjold, og din mildhet gjør mig stor.
37 Munotambanudza nzira pasi pangu, kuitira kuti zvitsitsinho zvangu zvirege kutsauka.
Du gjør rummet vidt for mine skritt under mig, og mine ankler vakler ikke.
38 “Ndakatevera vavengi vangu ndikavaparadza; handina kudzoka kusvikira vaparadzwa.
Jeg vil forfølge mine fiender og ødelegge dem, og jeg vender ikke tilbake før jeg har gjort ende på dem.
39 Ndakavaparadza zvachose, uye havana kugona kumuka; vakawira pasi petsoka dzangu.
Jeg gjør ende på dem og knuser dem, så de ikke kan reise sig; de faller under mine føtter.
40 Makandishongedza nesimba rokurwa; makaita kuti vadzivisi vangu vakotame patsoka dzangu.
Og du omgjorder mig med kraft til krig, du bøier mine motstandere under mig.
41 Makaita kuti vavengi vangu vatize pakurwa, uye ndakaparadza vavengi vangu.
Og mine fiender lar du vende mig ryggen, mine avindsmenn utrydder jeg.
42 Vakachemera kubatsirwa, asi hakuna munhu akavaponesa, kunyange kuna Jehovha, asi haana kupindura.
De ser sig om, men der er ingen frelser - efter Herren, men han svarer dem ikke.
43 Ndakavapwanya vakatsetseka seguruva renyika; ndakavatswa uye ndikavatsika sedope riri munzira dzomumusha.
Og jeg knuser dem som jordens støv; jeg sønderknuser dem, tramper dem ned som søle på gatene.
44 “Makandinunura kubva pakurwisa kwavanhu vangu; makandichengetedza somutungamiri wendudzi. Vanhu vandakanga ndisingazivi vava pasi pangu.
Og du redder mig fra mitt folks kamper, du bevarer mig til å være hode for hedninger; folkeferd som jeg ikke kjenner, tjener mig.
45 Uye vatorwa vanouya kwandiri vachidedera, pavanongondinzwa vanonditeerera.
Fremmede kryper for mig; bare de hører om mig, blir de mig lydige.
46 Vose vanoora mwoyo; vanouya vachidedera kubva panhare dzavo.
Fremmede visner bort og går bevende ut av sine borger.
47 “Jehovha mupenyu! Dombo rangu ngarirumbidzwe! Ngaakudzwe Mwari, iye Dombo, Muponesi wangu!
Herren lever, og priset er min klippe, og ophøiet er min frelses klippefaste Gud,
48 Ndiye Mwari anonditsivira, anoisa ndudzi pasi pangu,
den Gud som gir mig hevn og legger folkeferd under mig,
49 anondisunungura kubva kuvavengi vangu. Imi makandikudza pamusoro pavavengi vangu; kubva kuvanhu vanoita nechisimba, makandinunura.
og som fører mig ut fra mine fiender; over mine motstandere ophøier du mig, fra voldsmannen redder du mig.
50 Naizvozvo ndichakurumbidzai, imi Jehovha, pakati pendudzi; ndicharumbidza zita renyu nenziyo.
Derfor vil jeg prise dig, Herre, blandt hedningene og lovsynge ditt navn.
51 “Iye anopa mambo wake kukunda kukuru; anoratidza unyoro hwake kumuzodziwa wake, kuna Dhavhidhi nezvizvarwa zvake nokusingaperi.”
Han gjør frelsen stor for sin konge, og han gjør miskunnhet mot sin salvede, mot David og mot hans ætt til evig tid.
