Песма над песмама 7

1 Како су лепе ноге твоје у обући, кћери кнежевска; саставци су бедара твојих као гривне, дело руку уметничких.

מה יפו פעמיך בנעלים בת נדיב חמוקי ירכיך כמו חלאים מעשה ידי אמן׃

2 Пупак ти је као чаша округла, који није никад без пића; трбух ти је као стог пшенице ограђен љиљанима;

שררך אגן הסהר אל יחסר המזג בטנך ערמת חטים סוגה בשושנים׃

3 Две дојке твоје као два близанца срнчета;

שני שדיך כשני עפרים תאמי צביה׃

4 Врат ти је као кула од слонове кости; очи су ти као језера у Есевону на вратима ватравимским; нос ти је као кула ливанска која гледа према Дамаску;

צוארך כמגדל השן עיניך ברכות בחשבון על שער בת רבים אפך כמגדל הלבנון צופה פני דמשק׃

5 Глава је твоја на теби као Кармил, и коса на глави твојој као царска порфира у боре набрана.

ראשך עליך ככרמל ודלת ראשך כארגמן מלך אסור ברהטים׃

6 Како си лепа и како си љупка, о љубави у милинама!

מה יפית ומה נעמת אהבה בתענוגים׃

7 Узраст ти је као палма, и дојке као гроздови.

זאת קומתך דמתה לתמר ושדיך לאשכלות׃

8 Рекох: Попећу се на палму, дохватићу гране њене; и биће дојке твоје као гроздови на виновој лози, и мирис носа твог као јабуке;

אמרתי אעלה בתמר אחזה בסנסניו ויהיו נא שדיך כאשכלות הגפן וריח אפך כתפוחים׃

9 И грло твоје као добро вино, које иде право драгом мом и чини да говоре усне оних који спавају.

וחכך כיין הטוב הולך לדודי למישרים דובב שפתי ישנים׃

10 Ја сам драгог свог, и њега је жеља за мном.

אני לדודי ועלי תשוקתו׃

11 Ходи, драги мој, да идемо у поље, да ноћујемо у селима.

לכה דודי נצא השדה נלינה בכפרים׃

12 Ранићемо у винограде да видимо цвате ли винова лоза, замеће ли се грожђе, цвату ли шипци; онде ћу ти дати љубав своју.

נשכימה לכרמים נראה אם פרחה הגפן פתח הסמדר הנצו הרמונים שם אתן את דדי לך׃

13 Мандрагоре пуштају мирис, и на вратима је нашим свакојако красно воће, ново и старо, које за те дохраних, драги мој.

הדודאים נתנו ריח ועל פתחינו כל מגדים חדשים גם ישנים דודי צפנתי לך׃