< Песма над песмама 3 >

1 На постељи својој ноћу тражих оног кога љуби душа моја, тражих га, али га не нађох.
Na gasi huluane bobaligilalebe, na da na golasuga golai dialu, na sasagesu dunu simasia ba: i. Na da e hogolalu be hame ba: i.
2 Сада ћу устати, па идем по граду, по трговима и по улицама тражићу оног кога љуби душа моја. Тражих га, али га не нађох.
Na da moilai bai bagadega amoga logoba: le amola logo fonoboiba: le, e hogosa lalalu. Na da e hogolalu, be hame ba: i.
3 Нађоше ме стражари, који обилазе по граду. Видесте ли оног кога љуби душа моја?
Sosodo aligisu dunu amo da moilai ouligili lalebe da na ba: i. Na da ilima amane adole ba: i, ‘Dilia da na sasagesu dunu ba: bela: ?’
4 Мало их заминух, и нађох оног кога љуби душа моја; и ухватих га, и нећу га пустити докле га не одведем у кућу матере своје и у ложницу родитељке своје.
Na da ili yolesilalu, e ba: i. Na da e gagulaligili, amola e masa: ne mae yolesili dialobawane, na da e adole, na: me ea diasuga oule asili, sesei amoga na da lalelegei, amoga e oule asi.
5 Заклињем вас, кћери јерусалимске, срнама и кошутама пољским, не будите љубави моје, не будите је, док јој не буде воља.
Yelusaleme uda dilia! Hehenasu ‘dia’ amola ‘gasele dia’ ilia houba: le, sia: dafawaneyale ilegema! Ania sasagesu gilisili fibi hou mae hedofama: ne sia: ma!” Uda da amane sia: i,
6 Ко је она што иде горе из пустиње као ступови од дима, поткађена смирном и тамјаном и свакојаким прашком апотекарским?
“Hafoga: i sogeganini manebe liligi da adila: ? Amo da mobi ganumu amo da gabusiga: manoma amola ‘me’ (bidi lasu dunu amoga lasu liligi agoai) agoane naba, agoai liligi ba: sa.
7 Гле, одар Соломунов, а око њега шездесет јунака између јунака Израиљевих:
Soloumane da ea fisu da: iya fili, enoga gaguli manebe ba: sa. Dadi gagui dunu Isala: ili soge ganodini baligili noga: i dunu 60 agoane da ea da: i sosodo aligisu dunu, e sigi manebe ba: sa.
8 Сви имају мачеве, вешти су боју, у сваког је мач о бедру ради страха ноћног.
Ilia huluane da gobihei bagade amoga gegemu hou bagade dawa: Ilia da gegesu bagohame hamobeba: le, gasa bagade gala. Soloumane ea ha lai da gasia ema doagala: sa: besa: le, ilia afae afae da gegesu gobihei gagusa.
9 Одар је начинио себи цар Соломун од дрвета ливанског;
Hina bagade Soloumane da fisu amo noga: idafa ifa amoga hamoi, amoga fila heda: le, enoga gaguli ahoanebe ba: sa.
10 Ступце му је начинио од сребра, узглавље од злата, небо од скерлета, а изнутра настрт љубављу за кћери јерусалимске.
Amo fisu ea bada da silifa amoga dedeboi. Abula amo da gouliga ga: muga: legei da ea fisu dedebosa. Ea bada fugulu dedebosu liligi da yoi abula amo Yelusaleme uda ilia da asigiwane amunasi.
11 Изиђите, кћери сионске, и гледајте цара Соломуна под венцем којим га мати његова окити на дан свадбе његове и на дан весеља срца његовог.
Saione uda, dilia! Hina bagade Soloumane ba: la misa! Ea dialuma da: iya, habuga figisi dialebe ba: sa. Ea uda lasu esoga, e da hahawane bagade ba: i. Amola ea: me da amo esoga amo habuga ea dialuma da: iya figisi.”

< Песма над песмама 3 >