Песма над песмама 2
1 Ја сам ружа саронска, љиљан у долу.
| אני חבצלת השרון שושנת העמקים |
2 Шта је љиљан међу трњем, то је драга моја међу девојкама.
| כשושנה בין החוחים כן רעיתי בין הבנות |
3 Шта је јабука међу дрветима шумским, то је драги мој међу момцима; желех хлад њен, и седох, и род је њен сладак грлу мом.
| כתפוח בעצי היער כן דודי בין הבנים בצלו חמדתי וישבתי ופריו מתוק לחכי |
4 Уведе ме у кућу где је гозба, а застава му је љубав к мени.
| הביאני אל בית היין ודגלו עלי אהבה |
5 Поткрепите ме жбановима, придржите ме јабукама, јер сам болна од љубави.
| סמכוני באשישות--רפדוני בתפוחים כי חולת אהבה אני |
6 Лева је рука његова мени под главом, а десном ме грли.
| שמאלו תחת לראשי וימינו תחבקני |
7 Заклињем вас, кћери јерусалимске, срнама и кошутама пољским, не будите љубави моје, не будите је, док јој не буде воља.
| השבעתי אתכם בנות ירושלם בצבאות או באילות השדה אם תעירו ואם תעוררו את האהבה עד שתחפץ |
8 Глас драгог мог; ево га, иде скачући преко гора, поскакујући преко хумова.
| קול דודי הנה זה בא מדלג על ההרים--מקפץ על הגבעות |
9 Драги је мој као срна или као јеленче; ево га, стоји иза нашег зида, гледа кроз прозор, вири кроз решетку.
| דומה דודי לצבי או לעפר האילים הנה זה עומד אחר כתלנו--משגיח מן החלנות מציץ מן החרכים |
10 Проговори драги мој и рече ми: Устани, драга моја, лепотице моја, и ходи.
| ענה דודי ואמר לי קומי לך רעיתי יפתי ולכי לך |
11 Јер гле, зима прође, минуше дажди, отидоше.
| כי הנה הסתו עבר הגשם חלף הלך לו |
12 Цвеће се види по земљи, дође време певању, и глас грличин чује се у нашој земљи.
| הנצנים נראו בארץ עת הזמיר הגיע וקול התור נשמע בארצנו |
13 Смоква је пустила заметке своје, и лоза винова уцвала мирише. Устани, драга моја, лепотице моја, и ходи.
| התאנה חנטה פגיה והגפנים סמדר נתנו ריח קומי לכי (לך) רעיתי יפתי ולכי לך |
14 Голубице моја у раселинама каменим, у заклону врлетном! Дај да видим лице твоје, дај да чујем глас твој; јер је глас твој сладак и лице твоје красно.
| יונתי בחגוי הסלע בסתר המדרגה הראיני את מראיך השמיעני את קולך כי קולך ערב ומראיך נאוה |
15 Похватајте нам лисице, мале лисице, што кваре винограде, јер наши виногради цвату.
| אחזו לנו שעלים--שעלים קטנים מחבלים כרמים וכרמינו סמדר |
16 Мој је драги мој, и ја сам његова, он пасе међу љиљанима.
| דודי לי ואני לו הרעה בשושנים |
17 Док захлади дан и сенке отиду, врати се, буди као срна, драги мој, или као јеленче по горама раздељеним.
| עד שיפוח היום ונסו הצללים סב דמה לך דודי לצבי או לעפר האילים--על הרי בתר |
