Римљанима 1

1 Од Павла, слуге Исуса Христа, позваног апостола изабраног за јеванђеље Божије,

Paulo, servo de Cristo Jesus, chamado [para ser] apóstolo, separado para o evangelho de Deus,

2 Које Бог унапред обећа преко пророка својих у светим писмима

que antes havia prometido por meio dos seus profetas nas santas Escrituras,

3 О сину свом, који је по телу рођен од семена Давидовог,

acerca do seu Filho (que, quanto à carne, nasceu da descendência de Davi,

4 А посведочен силно за Сина Божијег Духом светиње по васкрсењу из мртвих, Исусу Христу Господу нашем,

e declarado Filho de Deus em poder, segundo o Espírito de santidade, pela ressurreição dos mortos): Jesus Cristo, nosso Senhor.

5 Преко ког примисмо благодат и апостолство, да покоримо све незнабошце вери имена Његовог;

Por ele recebemos graça e apostolado, para a obediência da fé entre todas as nações, por causa do seu nome.

6 Међу којима сте и ви позвани Исусу Христу,

Entre elas sois também vós, chamados [para serdes] de Jesus Cristo.

7 Свима који су у Риму, љубазнима Богу, и позванима светима: благодат вам и мир од Бога Оца нашег и Господа Исуса Христа.

A todos que estais em Roma, amados de Deus, e chamados de santos: convosco haja graça e paz da parte de Deus, nosso Pai, e do Senhor Jesus Cristo.

8 Прво, дакле, захваљујем Богу свом кроз Исуса Христа за све вас што се вера ваша гласи по свему свету.

Em primeiro lugar, agradeço ao meu Deus por meio de Jesus Cristo, por todos vós, porque a vossa fé é anunciada no mundo todo.

9 Јер ми је сведок Бог, коме служим духом својим у јеванђељу Сина његовог, да вас се опомињем без престанка,

Pois Deus, a quem sirvo em meu espírito no evangelho do seu Filho, é minha testemunha de como sem cessar faço menção de vós,

10 Молећи се свагда Богу у молитвама својим да би ми кад Божија воља помогла да дођем к вама;

rogando sempre em minhas orações, que agora, de alguma maneira, finalmente, tenha eu a oportunidade de, pela vontade de Deus, vir vos visitar.

11 Јер желим видети вас, да вам дам какав духовни дар за ваше утврђење,

Pois eu desejo ver-vos, para compartilhar convosco algum dom espiritual, para que sejais fortalecidos;

12 То јест, да се с вама утешим вером општом, и вашом и мојом.

isto é, para eu ser consolado juntamente convosco pela fé mútua, tanto a vossa, como a minha.

13 Али вам нећу затајити, браћо, да сам много пута хтео да вам дођем, па бих задржан досле, да и међу вама имам какав плод, као и међу осталим незнабошцима.

Porém, irmãos, não quero que ignoreis que muitas vezes pretendi vir à vossa presença (mas fui impedido até agora), a fim de que eu também tivesse algum fruto entre vós, como também entre os demais gentios.

14 Дужан сам и Грцима и дивљацима, и мудрима и неразумнима.

Eu sou devedor, tanto a gregos como a bárbaros, tanto a sábios como a não sábios.

15 Зато, од моје стране, готов сам и вама у Риму проповедати јеванђеље.

Portanto, quanto a mim, pronto estou para anunciar o evangelho também a vós, que estais em Roma.

16 Јер се не стидим јеванђеља Христовог; јер је сила Божија на спасење свакоме који верује, а најпре Јеврејину и Грку.

Porque não me envergonho do Evangelho, pois é o poder de Deus para a salvação de todo aquele que crê, primeiramente do judeu, e também do grego.

17 Јер се у Њему јавља правда Божија из вере у веру, као што је написано: Праведник ће од вере жив бити.

Pois no Evangelho se revela a justiça de Deus de fé em fé; como está escrito: O justo viverá pela fé.

18 Јер се открива гнев Божји с неба на сваку безбожност и неправду људи који држе истину у неправди.

Porque a ira de Deus se manifesta do céu contra toda irreverência e injustiça das pessoas que bloqueiam a verdade pela injustiça;

19 Јер шта се може дознати за Бога познато је њима: јер им је Бог јавио;

pois o que se pode conhecer de Deus é evidente a eles, porque Deus lhes manifestou.

20 Јер шта се на Њему не може видети, од постања света могло се познати и видети на створењима, и Његова вечна сила и божанство, да немају изговора. (aïdios g126)

Pois as suas características invisíveis, inclusive o seu eterno poder e divindade, desde a criação do mundo são entendidas e claramente vistas por meio das coisas criadas, para que não tenham desculpa; (aïdios g126)

21 Јер кад познаше Бога, не прославише Га као Бога нити Му захвалише, него залудеше у својим мислима, и потамне неразумно срце њихово.

Porque, ainda que tenham conhecido Deus, não o glorificaram como Deus, nem foram gratos; em vez disso, perderam o bom senso em seus pensamentos, e seus tolos corações ficaram em trevas.

22 Кад се грађаху мудри, полудеше,

Chamando a si mesmos de sábios, tornaram-se tolos,

23 И претворише славу вечног Бога у обличје смртног човека и птица и четвороножних животиња и гадова.

e trocaram a glória de Deus indestrutível por semelhança de imagem do ser humano destrutível, e de aves, de quadrúpedes, e de répteis.

24 Зато их предаде Бог у жељама њихових срца у нечистоту, да се погане телеса њихова међу њима самима;

Por isso, Deus os entregou à imundície, nos desejos dos seus corações, para desonrarem os seus corpos entre si.

25 Који претворише истину Божију у лаж, и већма поштоваше и послужише твар него Творца, који је благословен ва век. Амин. (aiōn g165)

Trocaram a verdade de Deus pela mentira, e adoraram e serviram à criatura mais do que ao Criador, que é bendito eternamente, Amém! (aiōn g165)

26 Зато их предаде Бог у срамне сласти; јер жене њихове претворише путно употребљавање у беспутно.

Por isso, Deus os entregou a paixões infames. Pois até suas mulheres trocaram o hábito [sexual] natural pelo que era contra a natureza;

27 Тако и људи оставивши путно употребљавање женског рода, распалише се жељом својом један на другог, и људи с људима чињаху срам, и плату која требаше за превару њихову примаху на себи.

e também, de semelhante maneira, os machos abandonaram o hábito [sexual] natural com a mulher, e acenderam sua sensualidade uns com os outros, homens com homens, praticando indecência, e recebendo em si mesmos a devida retribuição pelo seu erro.

28 И као што не мараху да познаду Бога, зато их Бог предаде у покварен ум да чине шта не ваља,

E como recusaram reconhecer a Deus, [o mesmo] Deus os entregou a uma mente corrompida, para fazerem coisas impróprias.

29 Да буду напуњени сваке неправде, курварства, злоће, лакомства, пакости; пуни зависти, убиства, свађе лукавства, злоћудности;

[Assim, estão] cheios de toda injustiça, malícia, ganância, maldade; estão repletos de inveja, homicídio, brigas, engano, malignidade;

30 Шаптачи, опадачи, богомрсци, силеџије, хвалише, поносити, измишљачи зала, непокорни родитељима,

são murmuradores, difamadores, e odeiam a Deus; são insolentes, soberbos, presunçosos, inventores de males, e desobedientes aos pais;

31 Неразумни, невере, нељубавни, непримирљиви, немилостиви.

não têm entendimento, quebram acordos, são insensíveis, e recusam-se a mostrar misericórdia.

32 А неки правду Божију познавши да који то чине заслужују смрт, не само то чине, него пристају на то и онима који чине.

Apesar de conhecerem o juízo de Deus (de que os que fazem tais coisas merecem a morte), não somente as fazem, como também aprovam os que as praticam.