Псалми 95

1 Ходите, запевајмо Господу, покликнимо Богу, граду спасења свог!

Tulkaa, kohottakaamme ilohuuto Herralle, riemuhuuto pelastuksemme kalliolle.

2 Изађимо пред лице Његово с хвалом, у песмама покликнимо Му!

Käykäämme kiittäen hänen kasvojensa eteen, veisatkaamme hänelle riemuvirsiä.

3 Јер је Господ велик Бог и велик Цар над свим боговима.

Sillä Herra on suuri Jumala, suuri kuningas yli kaikkien jumalien.

4 У Његовој су руци дубине земаљске, и висине горске Његове су.

Maan syvyydet ovat hänen kädessänsä, ja hänen ovat vuorten kukkulat.

5 Његово је море и Он га је створио, и сухоту руке су Његове начиниле.

Hänen on meri, sillä hän on sen tehnyt, ja kuiva maa, jonka hänen kätensä ovat valmistaneet.

6 Ходите, поклонимо се, припаднимо, клекнимо пред Господом, Творцем својим.

Tulkaa, kumartukaamme ja polvistukaamme, polvillemme langetkaamme Herran, meidän Luojamme, eteen.

7 Јер је Он Бог наш, и ми народ паше Његове и овце руке Његове. Сад кад бисте послушали глас Његов:

Sillä hän on meidän Jumalamme, ja me olemme kansa, jota hän paimentaa, lauma, jota hänen kätensä kaitsee. Jospa te tänä päivänä kuulisitte hänen äänensä:

8 "Немојте да вам одрвени срце ваше као у Мериви, као у дан кушања у пустињи,

"Älkää paaduttako sydäntänne, niinkuin Meribassa, niinkuin Massan päivänä erämaassa,

9 Где ме кушаше оци ваши, испиташе и видеше дело моје.

jossa teidän isänne minua kiusasivat, jossa he koettelivat minua, vaikka olivat nähneet minun tekoni.

10 Четрдесет година срдих се на род онај, и рекох: Ови људи тумарају срцем, и не знају путеве моје;

Neljäkymmentä vuotta minä olin kyllästynyt siihen sukuun ja sanoin: 'He ovat kansa, jonka sydän on eksynyt, eivätkä he tahdo tietää minun teistäni'.

11 И зато се заклех у гневу свом да неће ући у мир мој."

Ja niin minä vihassani vannoin: 'He eivät pääse minun lepooni'."