Псалми 95

1 Ходите, запевајмо Господу, покликнимо Богу, граду спасења свог!

Komt, laat ons juichen ter ere van Jahweh, Jubelen voor de Rots van ons heil;

2 Изађимо пред лице Његово с хвалом, у песмама покликнимо Му!

Laat ons met lofzangen voor zijn aangezicht treden, En onze liederen voor Hem zingen:

3 Јер је Господ велик Бог и велик Цар над свим боговима.

Want Jahweh is een machtige God! Hij is Koning, boven alle goden verheven:

4 У Његовој су руци дубине земаљске, и висине горске Његове су.

Hij houdt in zijn hand de diepten der aarde, En de toppen der bergen behoren Hem toe;

5 Његово је море и Он га је створио, и сухоту руке су Његове начиниле.

Van Hem is de zee, Hij heeft ze geschapen, Het vaste land, dat zijn hand heeft gemaakt!

6 Ходите, поклонимо се, припаднимо, клекнимо пред Господом, Творцем својим.

Komt, buigen en werpen wij ons neer, Knielen wij voor Jahweh, die ons heeft geschapen;

7 Јер је Он Бог наш, и ми народ паше Његове и овце руке Његове. Сад кад бисте послушали глас Његов:

Want Hij is onze God, Wij het volk, dat Hij leidt, En de kudde aan zijn hand! Als gij dan heden mijn stem verneemt,

8 "Немојте да вам одрвени срце ваше као у Мериви, као у дан кушања у пустињи,

Verstokt uw hart als bij Meriba niet; Als op de dag van Massa in de woestijn,

9 Где ме кушаше оци ваши, испиташе и видеше дело моје.

Toen uw vaders Mij tartten en beproefden, Ofschoon ze mijn werken hadden aanschouwd!

10 Четрдесет година срдих се на род онај, и рекох: Ови људи тумарају срцем, и не знају путеве моје;

Veertig jaar lang was dat geslacht Mij een walg, En Ik sprak: Steeds dwaalt hun hart van Mij af, En mijn wegen kennen ze niet.

11 И зато се заклех у гневу свом да неће ући у мир мој."

Daarom zwoer Ik in mijn toorn: Neen, ze zullen niet ingaan in mijn Rust!