Псалми 90
1 Господе! Ти си нам уточиште од колења до колења.
Mooseksen, Jumalan miehen, rukous. Herra, sinä olet meidän turvamme polvesta polveen.
2 Пре него се горе родише и сазда се земља и васиљена, и од века довека, Ти си Бог.
Ennenkuin vuoret syntyivät ja sinä loit maan ja maanpiirin, iankaikkisesta iankaikkiseen olet sinä, Jumala.
3 Ти враћаш човека у трулеж, и говориш: Вратите се синови људски!
Sinä palautat ihmiset takaisin tomuun ja sanot: "Palatkaa jälleen, te ihmisten lapset".
4 Јер је хиљада година пред очима Твојим као дан јучерашњи, кад мине, и као стража ноћна.
Sillä tuhat vuotta on sinun silmissäsi niinkuin eilinen päivä, joka meni ohitse, ja niinkuin öinen vartiohetki.
5 Ти их као поводњем односиш; они су као сан, као трава, која рано вене,
Sinä huuhdot heidät pois; he ovat kuin uni, ovat kuin ruoho, joka aamulla kukoistaa:
6 Ујутру цвета и увене, увече се покоси и сасуши.
aamulla se kasvaa ja kukoistaa, mutta illalla se leikataan ja kuivettuu.
7 Јер нас нестаје од гнева Твог, и од јарости Твоје у сметњи смо.
Sillä me hukumme sinun vihasi voimasta, ja sinun kiivastuksesi voimasta me häviämme pois.
8 Ставио си безакоња наша преда се, и тајне наше на светлост лица свог.
Meidän pahat tekomme sinä asetat eteesi, salaiset syntimme kasvojesi valkeuteen.
9 Сви се дани наши прекраћују од срдње Твоје, године наше пролазе као глас.
Niin kaikki meidän päivämme kuluvat sinun vihasi alla, vuotemme päättyvät meiltä kuin huokaus.
10 Дана година наших свега има до седамдесет година, а у јачег до осамдесет година: и сам је цвет њихов мука и невоља; јер теку брзо, и ми одлећемо.
Meidän elinpäivämme ovat seitsemänkymmentä vuotta taikka enintään kahdeksankymmentä vuotta; ja parhaimmillaankin ne ovat vaiva ja turhuus, sillä ne kiitävät ohitse, niinkuin me lentäisimme pois.
11 Ко зна силу гнева Твог и Твоју јарост, да би Те се као што треба бојао?
Kuka ajattelee sinun vihasi ankaruutta, sinun kiivauttasi, niin että hän sinua pelkäisi?
12 Научи нас тако бројати дане наше, да бисмо стекли срце мудро.
Opeta meitä laskemaan päivämme oikein, että me saisimme viisaan sydämen.
13 Поврати се, Господе! Докле ћеш? Смилуј се на слуге своје.
Herra, palaja jälleen. Voi, kuinka kauan? Armahda palvelijoitasi.
14 Ујутру нас насити доброте своје, и радоваћемо се и веселити у све дане своје.
Ravitse aamulla meitä armollasi, suo meille iloa ja riemua kaikkina päivinämme.
15 Обрадуј нас према данима, у које си нас мучио, и према годинама, у које смо гледали невољу.
Suo meidän iloita yhtä monta päivää, kuin olet nöyryyttänyt meitä, yhtä monta vuotta, kuin olemme kovaa kokeneet.
16 Нека се покаже на слугама Твојим дело Твоје, и слава Твоја на синовима њиховим.
Saakoot palvelijasi nähdä sinun tekosi ja heidän lapsensa sinun kunniasi.
17 Нека буде добра воља Господа Бога нашег с нама, и дело руку наших доврши нам, и дело руку наших доврши.
Ja tulkoon osaksemme Herran, meidän Jumalamme, laupeus. Suo menestyä meille kättemme työn; niin, suo menestyä meidän kättemme työn.
