Псалми 9
1 Хвалим Те, Господе, из свега срца свог, казујем сва чудеса Твоја.
Salmo di Davide, [dato] al Capo de' Musici sopra Almut-labben IO celebrerò, o Signore, con tutto il mio cuore; Io narrerò tutte le tue maraviglie.
2 Радујем се и веселим се о Теби, певам имену Твом, Вишњи!
Io mi rallegrerò, e festeggerò in te; Io salmeggerò il tuo Nome, o Altissimo;
3 Непријатељи се моји вратише натраг, спотакоше се и неста их испред лица Твог;
Perciocchè i miei nemici hanno volte le spalle; Son caduti, e periti d'innanzi alla tua faccia.
4 Јер си свршио суд мој и одбранио ме; сео си на престо, судија праведни.
Conciossiachè tu mi abbi fatta ragione e diritto; Tu ti sei posto a sedere sopra il trono, [come] giusto giudice.
5 Расрдио си се на народе и убио безбожника, име си им затро довека, за свагда.
Tu hai sgridate le nazioni, tu hai distrutto l'empio, Tu hai cancellato il loro nome in sempiterno.
6 Непријатељу неста мачева сасвим; градове Ти си развалио; погибе спомен њихов.
O nemico, le desolazioni sono finite in perpetuo, E tu hai disfatte le città. È pur perita la memoria di esse.
7 Али Господ увек живи; спремио је за суд престо свој.
Ma il Signore siede in eterno; Egli ha fermato il suo trono per [far] giudicio.
8 Он ће судити васионом свету по правди, усудиће народима право.
Ed egli giudicherà il mondo in giustizia, Egli renderà giudicio a' popoli in dirittura.
9 Господ је уточиште убогоме, уточиште у невољи.
E il Signore sarà un alto ricetto al misero; Un alto ricetto a' tempi [ch'egli sarà] in distretta.
10 У Тебе се уздају који знају име Твоје, јер не остављаш оних који Те траже, Господе!
Laonde, o Signore, quelli che conoscono il Nome tuo si confideranno in te; Perciocchè tu non abbandoni quelli che ti cercano.
11 Појте Господу, који живи на Сиону; казујте народу дела Његова;
Salmeggiate al Signore che abita in Sion; Raccontate fra i popoli i suoi fatti.
12 Јер Он освећује крв, памти је; не заборавља јаук невољних.
Perciocchè egli ridomanda ragione del sangue, egli se ne ricorda; Egli non dimentica il grido de' poveri afflitti.
13 Смилуј се на ме, Господе; погледај како страдам од непријатеља својих, Ти, који ме подижеш од врата смртних,
Abbi pietà di me, o Signore, Tu che mi tiri in alto dalle porte della morte, Vedi l'afflizione [che io soffero] da quelli che m'odiano;
14 Да бих казивао све хвале Твоје на вратима кћери Сионове, и славио спасење Твоје.
Acciocchè io racconti tutte le tue lodi Nelle porte della figliuola di Sion, [E] festeggi della tua liberazione.
15 Попадоше народи у јаму, коју су ископали; у замку, коју су сами наместили, ухвати се нога њихова.
Le genti sono state affondate nella fossa che avevano fatta; Il lor piè è stato preso nella rete che avevano nascosta.
16 Познаше Господа; Он је судио; у дела руку својих заплете се безбожник.
Il Signore è stato conosciuto [per] lo giudicio ch'egli ha fatto; L'empio è stato allacciato per l'opera delle sue proprie mani. (Higgaion, Sela)
Gli empi, tutte le genti [che] dimenticano Iddio, Andranno in volta nell'inferno. (Sheol h7585)
18 Јер неће свагда бити заборављен убоги, и нада невољницима неће никад погинути.
Perciocchè il povero non sarà dimenticato in sempiterno; La speranza de' poveri non perirà in perpetuo.
19 Устани, Господе, да се не посили човек, и да приме народи суд пред Тобом.
Levati, o Signore; non [lasciar] che l'uomo si rinforzi; Sieno giudicate le genti davanti alla tua faccia.
20 Пусти, Господе, страх на њих; нека познају народи да су људи.
Signore, metti spavento in loro; [Fa]' che le genti conoscano, che [non sono altro che] uomini. (Sela)
