Псалми 89
1 Милости ћу Господње певати увек, од колена на колено јављаћу истину Твоју устима својим.
Ezrahlı Eytan'ın Maskili RAB'bin sevgisini sonsuza dek ezgilerle öveceğim, Sadakatini bütün kuşaklara bildireceğim.
2 Јер знам да је зававек основана милост, и на небесима да си утврдио истину своју, рекавши:
Sevgin sonsuza dek ayakta kalır diyeceğim, Sadakatini gökler kadar kalıcı kıldın.
3 "Учиних завет с избраним својим, заклех се Давиду, слузи свом:
Dedin ki, “Seçtiğim adamla antlaşma yaptım, Kulum Davut'a şöyle ant içtim:
4 Довека ћу утврђивати семе твоје и престо твој уређивати од колена до колена."
‘Soyunu sonsuza dek sürdüreceğim, Tahtını kuşaklar boyunca sürekli kılacağım.’” (Sela)
5 Небо казује чудеса Твоја, Господе, и истину Твоју сабор светих.
Ya RAB, gökler över harikalarını, Kutsallar topluluğunda övülür sadakatin.
6 Јер ко је над облацима раван Господу? Ко ће се изједначити с Господом међу синовима Божијим?
Çünkü göklerde RAB'be kim eş koşulur? Kim benzer RAB'be ilahi varlıklar arasında?
7 Богу се ваља клањати на сабору светих, страшнији је од свих који су око Њега.
Kutsallar topluluğunda Tanrı korku uyandırır, Çevresindekilerin hepsinden ulu ve müthiştir.
8 Господе, Боже над војскама! Ко је силан као Ти, Боже? И истина је Твоја око Тебе.
Ya RAB, Her Şeye Egemen Tanrı, Senin gibi güçlü RAB var mı? Sadakatin çevreni sarar.
9 Ти владаш над силом морском; кад подигне вале своје, Ти их укроћаваш.
Sen kudurmuş denizler üzerinde egemenlik sürer, Dalgalar kabardıkça onları dindirirsin.
10 Ти си оборио охоли Мисир као рањеника, крепком мишицом својом расејао си непријатеље своје.
Sen Rahav'ı leş ezer gibi ezdin, Güçlü kolunla düşmanlarını dağıttın.
11 Твоје је небо и Твоја је земља; Ти си саздао васиљену и шта је год у њој.
Gökler senindir, yeryüzü de senin; Dünyanın ve içindeki her şeyin temelini sen attın.
12 Север и југ Ти си створио, Тавор и Ермон о Твом се имену радује.
Kuzeyi, güneyi sen yarattın, Tavor ve Hermon dağları Sana sevincini dile getiriyor.
13 Твоја је мишица крепка, силна је рука Твоја, и висока десница Твоја.
Kolun güçlüdür, Elin kudretli, sağ elin yüce.
14 Благост је и правда подножје престолу Твом, милост и истина иде пред лицем Твојим.
Tahtın adalet ve doğruluk üzerine kurulu, Sevgi ve sadakat önünsıra gider.
15 Благо народу који зна трубну поклич! Господе! У светлости лица Твог они ходе;
Ne mutlu sevinç çığlıkları atmasını bilen halka, ya RAB! Yüzünün ışığında yürürler.
16 Именом се Твојим радују сав дан, и правдом Твојом узвишују се.
Gün boyu senin adınla sevinir, Doğruluğunla yücelirler.
17 Јер си Ти красота силе њихове, и по милости Твојој узвишује се рог наш.
Çünkü sen onların gücü ve yüceliğisin, Lütfun sayesinde gücümüz artar.
18 Јер је од Господа одбрана наша, и од Светог Израиљевог цар наш.
Kalkanımız RAB'be, Kralımız İsrail'in Kutsalı'na aittir.
19 Тада си говорио у утвари вернима својим, и рекао: "Послах помоћ јунаку, узвисих избраног свог из народа.
Geçmişte bir görüm aracılığıyla, Sadık kullarına şöyle dedin: “Bir yiğide yardım ettim, Halkın içinden bir genci yükselttim.
20 Нађох Давида, слугу свог, светим уљем својим помазах га.
Kulum Davut'u buldum, Kutsal yağımla onu meshettim.
21 Рука ће моја бити једнако с њим, и мишица моја крепиће га.
Elim ona destek olacak, Kolum güç verecek.
22 Неће га непријатељ надвладати, и син безакоња неће му досадити.
Düşman onu haraca bağlayamayacak, Kötüler onu ezmeyecek.
23 Потрћу пред лицем његовим непријатеље његове, и ненавиднике његове поразићу.
Düşmanlarını onun önünde kıracağım, Ondan nefret edenleri vuracağım.
24 Истина је моја и милост моја с њим; и у моје име узвисиће се рог његов.
Sadakatim, sevgim ona destek olacak, Benim adımla gücü yükselecek.
25 Пружићу на море руку његову, и на реке десницу његову.
Sağ elini denizin, Irmakların üzerine egemen kılacağım.
26 Он ће ме звати: Ти си Отац мој, Бог мој и град спасења мог.
‘Babam sensin’ diye seslenecek bana, ‘Tanrım, kurtuluşumun kayası.’
27 И ја ћу га учинити првенцем, вишим од царева земаљских.
Ben de onu ilk oğlum, Dünyadaki kralların en yücesi kılacağım.
28 Довека ћу му хранити милост своју, и завет је мој с њим веран.
Sonsuza dek ona sevgi göstereceğim, Onunla yaptığım antlaşma hiç bozulmayacak.
29 Продужићу семе његово довека, и престо његов као дане небеске.
Soyunu sonsuza dek, Tahtını gökler durduğu sürece sürdüreceğim.
30 Ако синови његови оставе закон мој, и не узиду у заповестима мојим;
“Çocukları yasamdan ayrılır, İlkelerime göre yaşamazsa;
31 Ако погазе уредбе моје, и заповести моје не сачувају,
Kurallarımı bozar, Buyruklarıma uymazsa,
32 Онда ћу их покарати прутом за непокорност, и ранама за безакоње њихово;
İsyanlarını sopayla, Suçlarını dayakla cezalandıracağım.
33 Али милости своје нећу узети од њега, нити ћу преврнути истином својом;
Ama onu sevmekten vazgeçmeyecek, Sadakatime sırt çevirmeyeceğim.
34 Нећу погазити завет свој, и шта је изашло из уста мојих нећу порећи.
Antlaşmamı bozmayacak, Ağzımdan çıkan sözü değiştirmeyeceğim.
35 Једном се заклех светошћу својом; зар да слажем Давиду?
Bir kez kutsallığım üstüne ant içtim, Davut'a yalan söylemeyeceğim.
36 Семе ће његово трајати довека, и престо његов као сунце преда мном;
Onun soyu sonsuza dek sürecek, Tahtı karşımda güneş gibi duracak,
37 Он ће стајати увек као месец и верни сведок у облацима."
Göklerde güvenilir bir tanık olan ay gibi Sonsuza dek kalacak.” (Sela)
38 А сад си одбацио и занемарио, разгневио си се на помазаника свог;
Ama sen reddettin, sırt çevirdin, Çok öfkelendin meshettiğin krala.
39 Занемарио си завет са слугом својим, бацио си на земљу венац његов.
Kulunla yaptığın antlaşmadan vazgeçtin, Onun tacını yere atıp kirlettin.
40 Развалио си све ограде његове, градове његове обратио си у зидине.
Yıktın bütün surlarını, Viran ettin kalelerini.
41 Плене га сви који пролазе онуда, поста подсмех у суседа својих.
Yoldan geçen herkes onu yağmaladı, Yüzkarası oldu komşularına.
42 Узвисио си десницу непријатеља његових, обрадовао си све противнике његове.
Hasımlarının sağ elini onun üstüne kaldırdın, Bütün düşmanlarını sevindirdin.
43 Завратио си оштрице мача његовог, и ниси га укрепио у боју;
Kılıcının ağzını başka yöne çevirdin, Savaşta ona yan çıkmadın.
44 Узео си му светлост, и престо његов оборио си на земљу;
Görkemine son verdin, Tahtını yere çaldın.
45 Скратио си дане младости његове и обукао га у срамоту.
Gençlik günlerini kısalttın, Onu utanca boğdun. (Sela)
46 Докле ћеш се, Господе, једнако одвраћати, докле ће као огањ пламтети гнев Твој?
Ne zamana dek, ya RAB? Sonsuza dek mi gizleneceksin? Ne zamana dek öfken alev alev yanacak?
47 Опомени се какав је век мој, како си ни на шта створио све синове Адамове?
Anımsa ömrümün ne çabuk geçtiğini, Ne boş yaratmışsın insanoğlunu!
Var mı yaşayıp da ölümü görmeyen, Ölüler diyarının pençesinden canını kurtaran? (Sela) (Sheol h7585)
49 Где су пређашње милости Твоје, Господе? Клео си се Давиду истином својом.
Ya Rab, nerede o eski sevgin? Davut'a göstereceğine ant içtiğin o sadık sevgin!
50 Опомени се, Господе, прекора слугу својих, који носим у недрима својим од свих силних народа,
Anımsa, ya Rab, kullarının nasıl rezil olduğunu, Bütün halkların hakaretini bağrımda nasıl taşıdığımı, Düşmanlarının hakaretini, ya RAB, Meshettiğin kralın attığı adıma edilen hakaretleri.
51 Којим коре непријатељи Твоји, Господе, којим коре траг помазаника Твог.
52 Благословен Господ увек! Амин, амин.
Sonsuza dek övgüler olsun RAB'be! Amin! Amin!
