< Псалми 89 >
1 Милости ћу Господње певати увек, од колена на колено јављаћу истину Твоју устима својим.
As benignidades do Senhor cantarei perpetuamente: com a minha boca manifestarei a tua fidelidade de geração em geração.
2 Јер знам да је зававек основана милост, и на небесима да си утврдио истину своју, рекавши:
Pois disse eu: A tua benignidade será edificada para sempre: tu confirmarás a tua fidelidade até nos céus, dizendo:
3 "Учиних завет с избраним својим, заклех се Давиду, слузи свом:
Fiz um concerto com o meu escolhido: jurei ao meu servo David, dizendo:
4 Довека ћу утврђивати семе твоје и престо твој уређивати од колена до колена."
A tua semente estabelecerei para sempre, e edificarei o teu trono de geração em geração (Selah)
5 Небо казује чудеса Твоја, Господе, и истину Твоју сабор светих.
E os céus louvarão as tuas maravilhas, ó Senhor, a tua fidelidade também na congregação dos santos.
6 Јер ко је над облацима раван Господу? Ко ће се изједначити с Господом међу синовима Божијим?
Pois quem no céu se pode igualar ao Senhor? Quem entre os filhos dos poderosos pode ser semelhante ao Senhor?
7 Богу се ваља клањати на сабору светих, страшнији је од свих који су око Њега.
Deus é muito formidável na assembléia dos santos, e para ser reverenciado por todos os que o cercam.
8 Господе, Боже над војскама! Ко је силан као Ти, Боже? И истина је Твоја око Тебе.
Ó Senhor, Deus dos exércitos, quem é forte como tu, Senhor? pois a tua fidelidade está à roda de ti?
9 Ти владаш над силом морском; кад подигне вале своје, Ти их укроћаваш.
Tu dominas o ímpeto do mar: quando as suas ondas se levantam, tu as fazes aquietar.
10 Ти си оборио охоли Мисир као рањеника, крепком мишицом својом расејао си непријатеље своје.
Tu quebrantaste a Rahab como se fôra ferida de morte; espalhaste os teus inimigos com o teu braço forte.
11 Твоје је небо и Твоја је земља; Ти си саздао васиљену и шта је год у њој.
Teus são os céus, e tua é a terra; o mundo e a sua plenitude tu os fundaste.
12 Север и југ Ти си створио, Тавор и Ермон о Твом се имену радује.
O norte e o sul tu os criaste; Tabor e Hermon jubilam em teu nome.
13 Твоја је мишица крепка, силна је рука Твоја, и висока десница Твоја.
Tu tens um braço poderoso; forte é a tua mão, e alta está a tua dextra.
14 Благост је и правда подножје престолу Твом, милост и истина иде пред лицем Твојим.
Justiça e juízo são o assento do teu trono, misericórdia e verdade irão adiante do teu rosto.
15 Благо народу који зна трубну поклич! Господе! У светлости лица Твог они ходе;
Bem-aventurado o povo que conhece o som alegre: andará, ó Senhor, na luz da tua face.
16 Именом се Твојим радују сав дан, и правдом Твојом узвишују се.
Em teu nome se alegrará todo o dia, e na tua justiça se exaltará.
17 Јер си Ти красота силе њихове, и по милости Твојој узвишује се рог наш.
Pois tu és a glória da sua força; e no teu favor será exaltado o nosso poder.
18 Јер је од Господа одбрана наша, и од Светог Израиљевог цар наш.
Porque o Senhor é a nossa defesa, e o Santo de Israel o nosso Rei.
19 Тада си говорио у утвари вернима својим, и рекао: "Послах помоћ јунаку, узвисих избраног свог из народа.
Então falaste em visão ao teu santo, e disseste: pus o socorro sobre um que é poderoso: exaltei a um eleito do povo.
20 Нађох Давида, слугу свог, светим уљем својим помазах га.
Achei a David, meu servo; com santo óleo o ungi:
21 Рука ће моја бити једнако с њим, и мишица моја крепиће га.
Com o qual a minha mão ficará firme, e o meu braço o fortalecerá.
22 Неће га непријатељ надвладати, и син безакоња неће му досадити.
O inimigo não apertará com ele, nem o filho da perversidade o afligirá.
23 Потрћу пред лицем његовим непријатеље његове, и ненавиднике његове поразићу.
E eu derribarei os seus inimigos perante a sua face, e ferirei aos que o aborrecem.
24 Истина је моја и милост моја с њим; и у моје име узвисиће се рог његов.
E a minha fidelidade e a minha benignidade estarão com ele; e em meu nome será exaltado o seu poder.
25 Пружићу на море руку његову, и на реке десницу његову.
Porei também a sua mão no mar, e a sua direita nos rios.
26 Он ће ме звати: Ти си Отац мој, Бог мој и град спасења мог.
Ele me chamará, dizendo: Tu és meu Pai, meu Deus, e a rocha da minha salvação.
27 И ја ћу га учинити првенцем, вишим од царева земаљских.
Também o farei meu primogênito, mais elevado do que os reis da terra.
28 Довека ћу му хранити милост своју, и завет је мој с њим веран.
A minha benignidade lhe conservarei eu para sempre, e o meu concerto lhe será firme.
29 Продужићу семе његово довека, и престо његов као дане небеске.
E conservarei para sempre a sua semente, e o seu trono como os dias do céu.
30 Ако синови његови оставе закон мој, и не узиду у заповестима мојим;
Se os seus filhos deixarem a minha lei, e não andarem nos meus juízos,
31 Ако погазе уредбе моје, и заповести моје не сачувају,
Se profanarem os meus preceitos, e não guardarem os meus mandamentos,
32 Онда ћу их покарати прутом за непокорност, и ранама за безакоње њихово;
Então visitarei a sua transgressão com a vara, e a sua iniquidade com açoites.
33 Али милости своје нећу узети од њега, нити ћу преврнути истином својом;
Porém não retirarei totalmente dele a minha benignidade, nem faltarei à minha fidelidade.
34 Нећу погазити завет свој, и шта је изашло из уста мојих нећу порећи.
Não quebrarei o meu concerto, não alterarei o que saiu dos meus lábios.
35 Једном се заклех светошћу својом; зар да слажем Давиду?
Uma vez jurei pela minha santidade que não mentirei a David.
36 Семе ће његово трајати довека, и престо његов као сунце преда мном;
A sua semente durará para sempre, e o seu trono, como o sol diante de mim,
37 Он ће стајати увек као месец и верни сведок у облацима."
Será estabelecido para sempre como a lua, e como uma testemunha fiel no céu (Selah)
38 А сад си одбацио и занемарио, разгневио си се на помазаника свог;
Porém tu rejeitaste e aborreceste; tu te indignaste contra o teu ungido.
39 Занемарио си завет са слугом својим, бацио си на земљу венац његов.
Abominaste o concerto do teu servo: profanaste a sua coroa, lançando-a por terra.
40 Развалио си све ограде његове, градове његове обратио си у зидине.
Derrubaste todos os seus valados; arruinaste as suas fortificações.
41 Плене га сви који пролазе онуда, поста подсмех у суседа својих.
Todos os que passam pelo caminho o despojam; é um opróbrio para os seus vizinhos.
42 Узвисио си десницу непријатеља његових, обрадовао си све противнике његове.
Exaltaste a dextra dos seus adversários; fizeste com que todos os seus inimigos se regozijassem.
43 Завратио си оштрице мача његовог, и ниси га укрепио у боју;
Também embotaste os fios da sua espada, e não o sustentaste na peleja.
44 Узео си му светлост, и престо његов оборио си на земљу;
Fizeste cessar a sua glória, e deitaste por terra o seu trono.
45 Скратио си дане младости његове и обукао га у срамоту.
Abreviaste os dias da sua mocidade; cobriste-o de vergonha (Selah)
46 Докле ћеш се, Господе, једнако одвраћати, докле ће као огањ пламтети гнев Твој?
Até quando, Senhor? Acaso te esconderás para sempre? arderá a tua ira como fogo?
47 Опомени се какав је век мој, како си ни на шта створио све синове Адамове?
Lembra-te de quão breves são os meus dias; pelo que debalde criaste todos os filhos dos homens.
48 Који је човек живео и није смрти видео, и избавио душу своју из руку паклених? (Sheol )
Que homem há, que viva, e não veja a morte? Livrará ele a sua alma do poder da sepultura? (Selah) (Sheol )
49 Где су пређашње милости Твоје, Господе? Клео си се Давиду истином својом.
Senhor, onde estão as tuas antigas benignidades, que juraste a David pela tua verdade?
50 Опомени се, Господе, прекора слугу својих, који носим у недрима својим од свих силних народа,
Lembra-te, Senhor, do opróbrio dos teus servos; como eu trago no meu peito o opróbrio de todos os povos poderosos:
51 Којим коре непријатељи Твоји, Господе, којим коре траг помазаника Твог.
Com o qual, Senhor, os teus inimigos tem difamado, com o qual tem difamado as pisadas do teu ungido.
52 Благословен Господ увек! Амин, амин.
Bendito seja o Senhor para sempre. amém, e amém.