Псалми 88

1 Господе Боже, Спаситељу мој, дању вичем и ноћу пред Тобом.

Cântico e Salmo dos filhos de Coré, para o regente, conforme “Maalate Leanote”. Instrução feita por Hemã, o Ezraíta: Ó SENHOR Deus de minha salvação, dia [e] noite clamo diante de ti.

2 Нек изађе преда Те молитва моја, пригни ухо своје к јауку мом;

Que minha oração chegue à tua presença; inclina os teus ouvidos ao meu clamor.

3 Јер је душа моја пуна јада, и живот се мој примаче паклу. (Sheol h7585)

Porque minha alma está cheia de aflições, e minha vida se aproxima do Xeol. (Sheol h7585)

4 Изједначих се с онима који у гроб одлазе, постадох као човек без силе,

Já estou contado entre os que descem à cova; tornei-me um homem sem forças.

5 Као међу мртве бачен, као убијени, који леже у гробу, којих се више не сећаш, и који су од руке Твоје далеко.

Abandonado entre os mortos, como os feridos de morte que jazem na sepultura, aos quais tu já não te lembra mais, e já estão cortados [para fora do poder] de tua mão.

6 Метнуо си ме у јаму најдоњу, у таму, у бездану.

Puseste-me na cova mais profunda, nas trevas [e] nas profundezas.

7 Отежа ми гнев Твој, и свима валима својим удараш ме.

O teu furor pesa sobre mim, e [me] oprimiste com todas as tuas ondas. (Selá)

8 Удаљио си од мене познанике моје, њима си ме омразио; затворен сам, и не могу изаћи.

Afastaste de mim os meus conhecidos, fizeste-me abominável para com eles; estou preso, e não posso sair.

9 Око моје усахну од јада, вичем Те, Господе, сав дан, пружам к Теби руке своје.

Meus olhos estão fracos por causa da opressão; clamo a ti, SENHOR, o dia todo; a ti estendo minhas mãos.

10 Еда ли ћеш на мртвима чинити чудеса? Или ће мртви устати и Тебе славити?

Farás tu milagres aos mortos? Ou mortos se levantarão, e louvarão a ti? (Selá)

11 Еда ли ће се у гробу приповедати милост Твоја, и истина Твоја у труљењу?

Tua bondade será contada na sepultura? Tua fidelidade na perdição?

12 Еда ли ће у тами познати чудеса Твоја, и правду Твоју где се све заборавља?

Serão conhecidas tuas maravilhas nas trevas? E tua justiça na terra do esquecimento?

13 Али ја, Господе, к Теби вичем, и јутром молитва моја срета Те.

Porém eu, SENHOR, clamo a ti; e minha oração vem ao teu encontro de madrugada.

14 Зашто, Господе, одбацујеш душу моју, и одвраћаш лице своје од мене?

Por que tu, SENHOR, rejeitas minha alma, e escondes tua face de mim?

15 Мучим се и издишем од удараца, подносим страхоте Твоје, без надања сам.

Tenho sido afligido e estou perto da morte desde a minha juventude; tenho sofrido teus temores, e estou desesperado.

16 Гнев Твој стиже ме, страхоте Твоје раздиру ме.

Os ardores de tua ira têm passado por mim; teus terrores me destroem.

17 Оптечу ме сваки дан као вода, стежу ме одсвуда.

Rodeiam-me como águas o dia todo; cercam-me juntos.

18 Удаљио си од мене друга и пријатеља; познаници моји сакрили су се у мрак.

Afastaste de mim meu amigo e meu companheiro; meus conhecidos [estão em] trevas.