Псалми 83
1 Боже! Немој замукнути, немој ћутати, нити почивај, Боже!
Асафниң күй-нахшиси: — И Худа, үн чиқармай турувалма, Җим турувалма, сүкүт қилип турувалма, и Тәңрим!
2 Јер ево непријатељи Твоји узавреше, и који Те ненавиде, подигоше главу.
Чүнки мана, Сениң дүшмәнлириң давраң қилмақта, Саңа өчмәнләр баш көтәрмәктә.
3 По народ Твој зло наумише, и договарају се на изабране Твоје.
Улар қувлуқ билән Сениң хәлқиңгә сүйқәст қилиду, Сениң һимайә қилип қәдирлигәнлириң билән қаршилишишни мәслиһәтлишиду.
4 Рекоше: Ходите да их истребимо између народа да се више не спомиње име Израиљево.
Улар: — «Жүрүңлар, уларни милләт қатаридин йоқ қилайли! Исраилниң нами иккинчи тилға елинмисун!» — демәктә.
5 Сложно присташе и супрот Теби веру ухватише:
Улар һәмнәпәс, һәмдил мәслиһәтләшти; Улар Саңа қарши иттипақ түзди.
6 Насеља Едомова и Исмаиловци, Моав и Агарени,
Мана, Едом вә Исмаилларниң чедирлири, Моаб һәм Һагрийлар;
7 Гевал и Амон и Амалик, Филистеји с Тирцима;
Гәбал, Аммон, вә Амаләк; Филистийә һәмдә Тур аһалилири,
8 И Асур удружи се с њима; постадоше мишица синовима Лотовим.
Асурийәму уларға қошулди; Улар Лут оғуллириға яр-йөләк болуп кәлгән. (Селаһ)
9 Учини им онако као Мадијану, као Сисари, као Јавину на потоку Кисону.
Сән Кишон дәриясида Мидиянийларға, Сисераға вә Ябинға қандақ тақабил турған болсаң, Уларғиму шундақ қилғайсән;
10 Који су истребљени у Аендору, нагнојише собом земљу.
Булар Ән-Дор йезисида қирилған еди, Йәр үчүн тизәк-оғутқа айланған еди.
11 Уради с њима, с кнезовима њиховим, као с Оривом и Зивом, и са свима главарима њиховим као са Зевејем и Салманом.
Уларниң әмирлирини Орәб вә Зеәбкә, Уларниң даһийлирини Зәбаһ һәм Залмуннаға охшаш қилғайсән;
12 Јер говоре: Освојимо насеља Божија.
Чүнки улар: «Худаниң чимән-яйлақлирини өзимизгә мүлүк қиливалайли!» — дәп ейтқан.
13 Боже мој! Заповеди нека буду као прах, као песак пред ветром.
И Худайим, уларни домилинидиған қамғақтәк, Шамалда учурулған саман кәби сорувәткәйсән.
14 Као што огањ сажиже шуму, и као пламен што запаљује горе,
От орманлиққа туташқанға охшаш, Ялқун тағларни көйдүргәнгә охшаш,
15 Тако их погнај буром својом и вихором својим смети их.
Сән йәнә уларни бориниң билән қоғлиғайсән, Қара қуюниң билән вәһимигә салғайсән;
16 Покриј лице њихово срамотом, да би тражили име Твоје, Господе!
Уларниң Сениң намиңни издиши үчүн, Уларниң йүзлирини шәрм-һая билән чөмдүргәйсән, и Пәрвәрдигар!
17 Нека се стиде и сраме довека, нека се смету и изгину!
Улар номустин әбәдий шәрмәндә болсун, Җаһанға рәсва болуп йоқитилсун.
18 И нека знају да си Ти, коме је име Господ, једини највиши над свом земљом.
Улар билсунки, Намиң Пәрвәрдигар болған Сәнла пүткүл җаһандики Әң Алий Болғучидурсән.
