Псалми 81
1 Радујте се Богу, који нам даје крепост; покликујте Богу Јаковљевом.
Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп «Гиттиф»та челинсун дәп, Асаф язған күй: — Күч-қуввитимиз болған Худаға күй ейтип яңритиңлар, Яқупниң Худасиға шатлинип тәнтәнә қилиңлар!
2 Подигните песме, дајте бубањ, слатке гусле са псалтиром.
Нахшини яңритип, дапни елип, Йеқимлиқ чилтар һәм равабни челиңлар!
3 Трубите о мени у трубу, о уштапу ради празника нашег.
Йеңи айда, бәлгүләнгән вақитта, Байрам-һейт күнимиздә нағра-сүнай челиңлар!
4 Јер је такав закон у Израиља, наредба од Бога Јаковљевог.
Чүнки бу Исраил үчүн бекитилгән бәлгүлимә, Яқупниң Худасиниң бир пәрманидур.
5 За сведочанство постави Јосифу ово, кад иђаше на земљу мисирску. Језик, ког не знах, чух!
У Мисир зиминида жүрүш қилғанлирида, (Шу йәрдә биз чүшәнмәйдиған бир тилни аңлап жүрәттуқ) У буни Йүсүпкә гува қилип бәрди;
6 "Уклонио сам рамена његова од бремена, руке његове опростише се котарица.
— «Униң мүрисини жүктин сақит қилдим, Униң қоли севәт көтириштин азат болди;
7 У невољи си ме зазвао, и избавих те, услиших те усред грома, на води Мериви искушах те.
Қистақчилиқта нида қилдиң, Мән сени азат қилдим; Гүлдүрмама чиққан мәхпий җайдин саңа җавап бәрдим; «Мәрибаһ» сулири бойида сени синидим». (Селаһ)
8 Слушај, народе мој, и засведочићу ти, Израиљу, о кад би ме послушао:
— «Тиңша, хәлқим, Мән сени гувалар билән агаһландурмән; И Исраил, Маңа қулақ салсаң еди!
9 Да не буде у тебе туђег бога, и богу страном немој се клањати.
Араңда ят илаһ болмисун, Ят әлдики илаһқа баш әгмигин!
10 Ја сам Господ, Бог твој, који сам те извео из земље мисирске; отвори уста своја, и ја ћу их напунити.
Сени Мисирдин елип чиққан Пәрвәрдигар Худайиңдурмән; Ағзиңни йоған ач, Мән уни толдуримән.
11 Али не послуша народ мој глас мој, Израиљ не мари за ме.
— Бирақ хәлқим садайимға қулақ салмиди, Исраилниң Маңа бағланғуси йоқ еди;
12 И ја их пустих на вољу срца њихова, нека ходе по својим мислима.
Шуңа Мән уларни өз тәрсалиғиға қоювәттим; Улар өз мәслиһәтлири билән меңиверәтти.
13 О кад би народ мој слушао мене, и синови Израиљеви ходили путевима мојим!
— Аһ, Мениң хәлқим Маңа қулақ салса еди! Исраил Мениң йоллиримда жүрсә еди!
14 Брзо бих покорио непријатеље њихове, и на противнике њихове дигао бих руку своју;
Уларниң дүшмәнлирини тезла егилдүрәр едим, Қолумни рәқиплиригә бурап, уларни басар едим.
15 Који мрзе на Господа, били би им покорни, и добри дани њихови били би довека;
Пәрвәрдигарға нәпрәтләнгүчиләр Униң алдида зәиплишип бойсунар еди; Уларниң шу ахирити мәңгүгә болатти;
16 Најбољом би пшеницом хранио њих, и медом бих из камена ситио их."
Саңа аш-буғдайниң әң есилини йегүзәр едим, Бәрһәқ, қорам таштин һәсәл аққузуп сени қандурар едим».
