Псалми 80
1 Пастире Израиљев, чуј! Који водиш синове Јосифове као овце, који седиш на херувимима, јави се!
«Нилупәрләр» дегән аһаңда; бир гувалиқ; Асаф язған күй: — Қулақ салғайсән, и Исраилниң падичиси, Йүсүпни қой падисидәк беқип йетәклигүчи; И керублар оттурисида Олтарғучи, Нурланғайсән!
2 Пред Јефремом и Венијамином и Манасијом пробуди крепост своју, и ходи да нам помогнеш.
Әфраим, Бинямин, Манассәһләрниң алдида қудритиңни қозғиғайсән, Бизләрни қутқузғили кәлгәйсән!
3 Боже! Поврати нас, нека засја лице Твоје да се спасемо!
И Худа, бизни Өз йениңға қайтурғайсән! Җамалиңниң нурини чачқайсән, шунда биз қутқузулимиз!
4 Господе, Боже над војскама! Докле ћеш се гневити кад Те моли народ Твој?
И Пәрвәрдигар, самавий қошунларниң Сәрдари болған Худа, Хәлқиңниң дуалириға болған ғәзивиң қачанғичә ялқунлап туриду?
5 Храниш их хлебом сузним, и појиш их сузама троструком мером.
Сән көз яшлирини уларға озуқ орнида қилдиң, Көз яшлирини қача-қачилап уларға ичкүздуң.
6 Учинио си да се око нас свађају суседи наши, и непријатељи се наши смеју међу собом.
Бизни хошнилиримизға талашқа қойдуң; Дүшмәнлиримиз бизни мәсқирә қилишиду.
7 Боже над војскама! Поврати нас, нека засја лице Твоје да се спасемо!
И самавий қошунларниң Сәрдари болған Худа, Бизни Өз йениңға қайтурғайсән! Җамалиңниң нурини чачқайсән, шунда биз қутқузулимиз!
8 Из Мисира си пренео чокот, изагнао народе, и посадио га.
Сән Мисирдин бир түп үзүм көчитини елип кәлдиң; Ят әлләрни һайдиветип, орниға уни тиктиң.
9 Окрчио си за њ, и он пусти жиле, и заузе сву земљу.
Униң алдида йәрни кәң ачтиң; У чоңқур йилтиз тартип, пүтүн зиминға йейилди.
10 Горе се покрише његовим сеном, и лозе су му као кедри Божији.
Униң сайиси тағларни қаплиди; Ғоллири қудрәтлик кедир дәрәқлиридәк өсти;
11 Пустио је лозе своје до мора и огранке своје до реке.
У шахлирини деңизғичә, Пиләклирини [Әфрат] дәрияси бойлириғичә узартти.
12 Зашто си му развалио ограду, да га кида ко год прође?
Сән немишкә униң қашалирини бузуп, Мевисини өтүп кетиватқанларниң үзүп елишиға йол қойдуң?
13 Горски вепар подгриза га, и пољска звер једе га.
Мана орманлиқтики явайи тоңғузлар уни йериватиду, Даладики һайванатлар униңдин озуқлиниду.
14 Боже над војскама! Обрати се, погледај с неба и види, и обиђи виноград овај,
И самавий қошунларниң Сәрдари болған Худа, Сәндин өтүнимизки, Йенимизға қайтқайсән! Әрштин һалимизға нәзәр салғайсән, Келип бу үзүм телидин хәвәр алғайсән!
15 Сад овај, који је посадила десница Твоја, и сина ког си укрепио себи!
Йәни оң қолуң тиккән бу йилтиздин, Өзүң үчүн мәзмут йетиштүргән бу оғлуңдин хәвәр алғайсән!
16 Попаљен је огњем, исечен, од страшног погледа Твог пропаде.
Мана у отта көйдүрүлди, Кесиветилди; Йүзүңдики тәнбиһий қаришиңни көрүп улар һалак болмақта;
17 Нека буде рука Твоја над човеком деснице Твоје, над сином човечијим ког си утврдио себи!
Қолуңни оң қолуңдики адәмгә, Йәни Өзүң үчүн мәзмут йетиштүргән Инсан оғлиға қондурғайсән;
18 И нећемо одступити од Тебе, оживи нас, и име Твоје призиваћемо.
Шундақ қилғанда биз Сәндин һәргиз чекинмәймиз; Бизни йеңилиғайсән, шунда биз намиңни чақирип Саңа илтиҗа қилимиз.
19 Господе, Боже над војскама! Поврати нас, нека засја лице Твоје, да се спасемо!
И Пәрвәрдигар, самавий қошунларниң Сәрдари болған Худа, Бизни Өз йениңға қайтурғайсән! Җамалиңниң нурини чачқайсән, шунда биз қутқузулимиз!
