Псалми 77
1 Глас мој иде к Богу, и ја призивам Њега; глас мој иде к Богу, и Он ће ме услишити.
Müzik Şefi Yedutun için - Asaf'ın mezmuru Yüksek sesle Tanrı'ya yakarıyorum, Haykırıyorum beni duysun diye.
2 У дан туге своје тражих Господа; ноћу је рука моја подигнута, и не спушта се; душа моја неће да се утеши.
Sıkıntılı günümde Rab'be yönelir, Gece hiç durmadan ellerimi açarım, Gönlüm avunmaz bir türlü.
3 Помињем Бога, и уздишем; размишљам, и трне дух мој.
Tanrı'yı anımsayınca inlerim, Düşündükçe içim daralır. (Sela)
4 Држим очи своје да су будне; клонуо сам, и не могу говорити.
Açık tutuyorsun göz kapaklarımı, Sıkıntıdan konuşamıyorum.
5 Пребрајам старе дане и године од векова.
Geçmiş günleri, Yıllar öncesini düşünüyorum.
6 Опомињем се песама својих ноћу; разговарам се са срцем својим, и испитујем дух свој:
Gece ilahilerimi anacağım, Kendi kendimle konuşacağım, İnceden inceye soracağım:
7 "Зар ће се довека гневити на нас Господ, и неће више љубити?
“Rab sonsuza dek mi bizi reddedecek? Lütfunu bir daha göstermeyecek mi?
8 Зар је засвагда престала милост Његова, и реч се прекинула од колена на колено?
Sevgisi sonsuza dek mi yok oldu? Sözü geçerli değil mi artık?
9 Зар је заборавио милостив бити и у гневу затворио милосрђе своје?"
Tanrı unuttu mu acımayı? Sevecenliğinin yerini öfke mi aldı?” (Sela)
10 И рекох: Жалосна је за мене ова промена деснице Вишњега.
Sonra kendi kendime, “İşte benim derdim bu!” dedim, “Yüceler Yücesi gücünü göstermiyor artık.”
11 Памтим дела Господња; памтим пређашње чудо Твоје.
RAB'bin işlerini anacağım, Evet, geçmişteki harikalarını anacağım.
12 Мислио сам о свим делима Твојим, размишљао о радњи Твојој;
Yaptıkları üzerinde derin derin düşüneceğim, Bütün işlerinin üzerinde dikkatle duracağım.
13 Боже! Пут је Твој свет; који је Бог тако велик као Бог наш?
Ey Tanrı, yolun kutsaldır! Hangi ilah Tanrı kadar uludur?
14 Ти си Бог, који си чинио чудеса, показивао силу своју међу народима;
Harikalar yaratan Tanrı sensin, Halklar arasında gücünü gösterdin.
15 Мишицом си одбранио народ свој, синове Јаковљеве и Јосифове.
Güçlü bileğinle kendi halkını, Yakup ve Yusuf oğullarını kurtardın. (Sela)
16 Видеше Те воде, Боже, видеше Те воде, и устрепташе, и бездане се задрмаше.
Sular seni görünce, ey Tanrı, Sular seni görünce çalkalandı, Enginler titredi.
17 Из облака лијаше вода, облаци даваху глас, и стреле Твоје лећаху.
Bulutlar suyunu boşalttı, Gökler gürledi, Her yanda okların uçuştu.
18 Грмљаху громови Твоји по небу; муње Твоје севаху по васиљеној, земља се тресаше и њихаше.
Kasırgada gürleyişin duyuldu, Şimşekler dünyayı aydınlattı, Yer titreyip sarsıldı.
19 По мору беше пут Твој, и стазе Твоје по великој води, и траг Твој не познаваше се.
Kendine denizde, Derin sularda yollar açtın, Ama ayak izlerin belli değildi.
20 Водио си народ свој као овце руком Мојсијевом и Ароновом.
Musa ve Harun'un eliyle Halkını bir sürü gibi güttün.
