Псалми 77
1 Глас мој иде к Богу, и ја призивам Њега; глас мој иде к Богу, и Он ће ме услишити.
Musiqi rəhbəri Yedutun üçün. Asəfin məzmuru. Allahı səsləyirəm, fəryad edirəm, Allahı səsləyirəm, O məni dinlər.
2 У дан туге своје тражих Господа; ноћу је рука моја подигнута, и не спушта се; душа моја неће да се утеши.
Dar günümdə Xudavəndi axtarıram, Bütün gecə durmadan, Könlüm ovunmadan Ona əl açmışam.
3 Помињем Бога, и уздишем; размишљам, и трне дух мој.
Allahı yada salarkən təlaşa düşürəm, Dərindən fikirləşəndə ruhdan düşürəm. (Sela)
4 Држим очи своје да су будне; клонуо сам, и не могу говорити.
Qoymursan gözlərimi yumum, Üzgünlükdən danışa bilmirəm.
5 Пребрајам старе дане и године од векова.
Düşünürəm keçən günləri, Ötən dövranı, illəri.
6 Опомињем се песама својих ноћу; разговарам се са срцем својим, и испитујем дух свој:
Oxuduğum ilahi gecələr yadıma düşür, Ürəyimdə düşünəndə könlüm məndən soruşur:
7 "Зар ће се довека гневити на нас Господ, и неће више љубити?
«Xudavənd məni əbədilikmi tərk edib? Bir daha məndən razı qalmayacaqmı?
8 Зар је засвагда престала милост Његова, и реч се прекинула од колена на колено?
Məhəbbəti həmişəlik qurtardımı? Vədi nəsildən-nəslə qədər sona çatdımı?
9 Зар је заборавио милостив бити и у гневу затворио милосрђе своје?"
Allah rəhm etməyi unudubmu, Mərhəmətinin yerini qəzəb tutdumu?» (Sela)
10 И рекох: Жалосна је за мене ова промена деснице Вишњега.
Dedim: «Bu mənim üçün bəladır, Haqq-Taala daha gücünü göstərmir».
11 Памтим дела Господња; памтим пређашње чудо Твоје.
Ya Rəbb, Sənin əməllərini yada salıram, Bəli, xatırlayıram, ta qədimdən xariqələr göstərmisən.
12 Мислио сам о свим делима Твојим, размишљао о радњи Твојој;
Sənin bütün işlərini dərindən düşünürəm, Əməllərin barədə xəyala dalıram.
13 Боже! Пут је Твој свет; који је Бог тако велик као Бог наш?
Allahın yolu müqəddəsdir. Allah kimi böyük hansı allah var?
14 Ти си Бог, који си чинио чудеса, показивао силу своју међу народима;
Xariqələr yaradan Allah Sənsən, Xalqlar arasında qüdrətini göstərmisən.
15 Мишицом си одбранио народ свој, синове Јаковљеве и Јосифове.
Əl uzadıb xalqını, Yaqub, Yusif övladlarını azad etmisən. (Sela)
16 Видеше Те воде, Боже, видеше Те воде, и устрепташе, и бездане се задрмаше.
Ey Allah, sular Səni gördü, Səni görən sular qorxdu, Hətta ümmanlar lərzəyə gəldi.
17 Из облака лијаше вода, облаци даваху глас, и стреле Твоје лећаху.
Buludlar yağışa döndü, Göylərdən gurultular eşidildi, Hər tərəfə oxların töküldü.
18 Грмљаху громови Твоји по небу; муње Твоје севаху по васиљеној, земља се тресаше и њихаше.
Qasırğanın içindən ildırım çaxdı, Şimşəklər yer üzünə işıq saçdı, Yer lərzəyə gəlib sarsıldı.
19 По мору беше пут Твој, и стазе Твоје по великој води, и траг Твој не познаваше се.
Sən dənizdə, ümman sularda yol açdın, Amma ayaq izlərin məlum olmadı.
20 Водио си народ свој као овце руком Мојсијевом и Ароновом.
Sən Musa və Harunun əli ilə Xalqını bir sürü kimi aparmışdın.
