Псалми 69
1 Помози ми, Боже, јер дође вода до душе.
Müzik şefi için - “Zambaklar” makamında - Davut'un mezmuru Kurtar beni, ey Tanrı, Sular boyuma ulaştı.
2 Пропадам у дубоком глибу, где нема дна; тонем води у дубине, и вали ме затрпавају.
Dipsiz batağa gömülüyorum, Basacak yer yok. Derin sulara battım, Sellere kapıldım.
3 Изнемогох вичући, промуче ми грло, побелеше ми очи погледајући Бога.
Tükendim feryat etmekten, Boğazım kurudu; Gözlerimin feri sönüyor Tanrım'ı beklemekten.
4 Оних који мрзе на ме низашта има више него косе на глави мојој; осилише који хоће да ме погубе, лажљиви непријатељи моји. Шта нисам отимао, ваља да вратим.
Yok yere benden nefret edenler Saçlarımdan daha çok. Kalabalıktır canıma kasteden haksız düşmanlarım. Çalmadığım malı nasıl geri verebilirim?
5 Боже! Ти знаш је ли у мени безумље, и кривице моје нису сакривене од Тебе.
Akılsızlığımı biliyorsun, ey Tanrı, Suçlarım senden gizli değil.
6 Немој да се постиде у мени који се уздају у Тебе, Господе, Господе над војскама! Немој да се посраме у мени који траже Тебе, Боже Израиљев!
Ya Rab, Her Şeye Egemen RAB, Utanmasın sana umut bağlayanlar benim yüzümden! Ey İsrail'in Tanrısı, Benim yüzümden sana yönelenler rezil olmasın!
7 Јер Тебе ради подносим руг, и срамота попаде лице моје.
Senin uğruna hakarete katlandım, Utanç kapladı yüzümü.
8 Туђин постадох браћи својој, и незнан синовима матере своје.
Kardeşlerime yabancı, Annemin öz oğullarına uzak kaldım.
9 Јер ревност за кућу Твоју једе ме и ружења оних који Тебе руже падају на ме.
Çünkü evin için gösterdiğim gayret beni yiyip bitirdi, Sana edilen hakaretlere ben uğradım.
10 Плачем, постим се душом својом, и то ми се прима за зло;
Oruç tutup ağlayınca, Yine hakarete uğradım.
11 Место хаљине облачим врећу, и бивам им прича.
Çula büründüğüm zaman Alay konusu oldum.
12 О мени се разговарају седећи на вратима, пијући вино певају ме.
Kent kapısında oturanlar beni çekiştiriyor, Sarhoşların türküsü oldum.
13 А ја се молим Теби, Господе; време је да се смилујеш, Боже; по великој милости својој услиши ме, јер је истинито спасење Твоје.
Ama benim duam sanadır, ya RAB. Ey Tanrı, sevginin bolluğuyla, Güvenilir kurtarışınla uygun gördüğünde Yanıtla beni.
14 Извади ме из глиба, да не пропаднем; да се избавим од ненавидника и из дубоке воде;
Beni çamurdan kurtar, İzin verme batmama; Benden nefret edenlerden, Derin sulardan kurtulayım.
15 Да ме не узме вода на матицу, да ме не прождре пучина, и да не склопи јама нада мном ждрела свог.
Seller beni sürüklemesin, Engin beni yutmasın, Ölüm çukuru ağzını üstüme kapamasın.
16 Услиши ме, Господе, јер је благост Твоја милосрдна, по великој доброти својој погледај ме.
Yanıt ver bana, ya RAB, Çünkü sevgin iyidir. Yüzünü çevir bana büyük merhametinle!
17 Немој одвратити лице своје од слуге свог; јер ме је туга; похитај, услиши ме.
Kulundan yüzünü gizleme, Çünkü sıkıntıdayım, hemen yanıtla beni!
18 Приближи се души мојој, избави је; насупрот непријатељима мојим избави ме.
Yaklaş bana, kurtar canımı, Al başımdan düşmanlarımı.
19 Ти знаш под каквим сам ругом, стидом и срамотом; пред Тобом су сви непријатељи моји.
Bana nasıl hakaret edildiğini, Utandığımı, rezil olduğumu biliyorsun; Düşmanlarımın hepsi senin önünde.
20 Срамота сатре срце моје, изнемогох; чекам хоће ли се коме сажалити, али нема никога; хоће ли ме ко потешити, али не налазим.
Hakaret kalbimi kırdı, dertliyim, Acılarımı paylaşacak birini bekledim, çıkmadı, Avutacak birini aradım, bulamadım.
21 Дају ми жуч да једем, и у жеђи мојој поје ме оцтом.
Yiyeceğime zehir kattılar, Sirke içirdiler susadığımda.
22 Трпеза њихова нека им буде мрежа и замка, то нека им буде плата.
Önlerindeki sofra tuzak olsun onlara, Yandaşları için kapan olsun!
23 Нека им потамне очи њихове, да не виде, и њихове бедре раслаби засвагда.
Gözleri kararsın, göremesinler! Bellerini hep bükük tut!
24 Излиј на њих јарост своју, и пламен гнева Твог нека их обузме!
Gazabını yağdır üzerlerine, Öfkenin ateşi yapışsın yakalarına!
25 Стан њихов нека опусти, и у њиховим шаторима нека не буде никога да живи.
Issız kalsın konakları, Çadırlarında oturan olmasın!
26 Јер кога си Ти поразио, они гоне, и умножавају јаде онима које си Ти ранио.
Çünkü senin vurduğun insanlara zulmediyor, Yaraladığın insanların acısını konuşuyorlar.
27 Мећи на њих кривицу за кривицом, да не дођу до правде Твоје.
Ceza yağdır başlarına, Senin tarafından aklanmasınlar!
28 Нека се избришу из књиге живих, и с праведницима нек не буду записани.
Yaşam kitabından silinsin adları, Doğrularla yan yana yazılmasınlar!
29 А ја сам ништ и болан; помоћ Твоја, Боже, нек ме заклони.
Bense ezilmiş ve kederliyim, Senin kurtarışın, ey Tanrı, bana bir kale olsun!
30 Славићу име Божије у песми, величаћу Га у хвали.
Tanrı'nın adını ezgilerle öveceğim, Şükranlarımla O'nu yücelteceğim.
31 То је Богу милије од вола, од телета с роговима и с папцима.
RAB'bi bir öküzden, Boynuzlu, tırnaklı bir boğadan Daha çok hoşnut eder bu.
32 Видеће ништи и радоваће се. Који тражите Бога, оживеће срце ваше.
Mazlumlar bunu görünce sevinsin, Ey Tanrı'ya yönelen sizler, yüreğiniz canlansın.
33 Јер Бог чује убоге, и сужања својих не оглуша се.
Çünkü RAB yoksulları işitir, Kendi tutsak halkını hor görmez.
34 Нека Га хвале небеса и земља, мора и све што се у њима миче!
O'na övgüler sunun, ey yer, gök, Denizler ve onlardaki bütün canlılar!
35 Јер ће Бог спасти Сион, сазидаће градове Јудине; и људи ће се онде населити и наследиће га.
Çünkü Tanrı Siyon'u kurtaracak, Yahuda kentlerini onaracak; Halk oraya yerleşip sahibi olacak.
36 И наслеђе ће се слуга Његових утврдити у њему и који љубе име Његово наставаће на њему.
Kullarının çocukları orayı miras alacak, O'nun adını sevenler orada oturacak.
