Псалми 66
1 Покликни Богу, сва земљо!
Al Capo de’ musici. Canto. Salmo. Fate acclamazioni a Dio, voi tutti abitanti della terra!
2 Запевајте славу имену Његовом, дајте Му хвалу и славу.
Cantate la gloria del suo nome, rendete gloriosa la sua lode!
3 Реците Богу: Како си страшан у делима својим! Ради велике силе Твоје ласкају Ти непријатељи Твоји.
Dite a Dio: Come son tremende le opere tue! Per la grandezza della tua forza i tuoi nemici ti aduleranno.
4 Сва земља нек се поклони Теби и поје Теби, нека поје имену Твом.
Tutta la terra si prostrerà dinanzi a te e a te salmeggerà, salmeggerà al tuo nome. (Sela)
5 Ходите и видите дела Бога страшног у делима својим над синовима људским.
Venite e mirate le opere di Dio; egli è tremendo ne’ suoi atti verso i figliuoli degli uomini.
6 Он је претворио море у сухоту, преко реке пређосмо ногама; онде смо се веселили о Њему;
Egli mutò il mare in terra asciutta; il popolo passò il fiume a piedi; quivi ci rallegrammo in lui.
7 Влада силом својом увек, очи Његове гледају на народе. Бунтовници, да се нисте подигли!
Egli, con la sua potenza, signoreggia in eterno; i suoi occhi osservan le nazioni; i ribelli non facciano i superbi! (Sela)
8 Благосиљајте, народи, Бога нашег, и гласите хвалу Њему.
Benedite il nostro Dio, o popoli, e fate risonar la voce della sua lode!
9 Он је даровао души нашој живот, и није дао да поклизне нога наша.
Egli ha conservato in vita l’anima nostra, non ha permesso che il nostro piè vacillasse.
10 Ти си нас окушао, Боже, претопио си нас, као сребро што се претапа.
Poiché tu ci hai provati, o Dio, ci hai passati al crogiuolo come l’argento.
11 Увео си нас у мрежу, метнуо си бреме на леђа наша.
Ci hai fatti entrar nella rete, hai posto un grave peso sulle nostre reni.
12 Дао си нас у јарам човеку, уђосмо у огањ и у воду; али си нас извео на одмор.
Hai fatto cavalcar degli uomini sul nostro capo; siamo entrati nel fuoco e nell’acqua, ma tu ci traesti fuori in luogo di refrigerio.
13 Ући ћу у дом Твој са жртвама што се сажижу, извршићу Ти завете своје,
Io entrerò nella tua casa con olocausti, ti pagherò i miei voti,
14 Које рекоше уста моја, и каза језик мој у тескоби мојој.
i voti che le mie labbra han proferito, che la mia bocca ha pronunziato nella mia distretta.
15 Жртве паљенице претиле ћу ту принети с димом од претилине овнујске, принећу Ти теоце с јарићима.
Io t’offrirò olocausti di bestie grasse, con profumo di montoni; sacrificherò buoi e becchi. (Sela)
16 Ходите, чујте сви који се бојите Бога, ја ћу вам казати шта је учинио души мојој.
Venite e ascoltate, o voi tutti che temete Iddio! Io vi racconterò quel ch’egli ha fatto per l’anima mia.
17 К Њему завиках устима својим, и језиком својим прославих Га.
Io gridai a lui con la mia bocca, ed egli fu esaltato dalla mia lingua.
18 Да сам видео у срцу свом безакоње, не би ме услишио Господ.
Se nel mio cuore avessi avuto di mira l’iniquità, il Signore non m’avrebbe ascoltato.
19 Али Бог услиши, прими глас мољења мог.
Ma certo Iddio m’ha ascoltato; egli ha atteso alla voce della mia preghiera.
20 Благословен Бог, који не одврже молитве моје и не остави ме без милости своје!
Benedetto sia Iddio, che non ha rigettato la mia preghiera, né m’ha ritirato la sua benignità.
