Псалми 66
1 Покликни Богу, сва земљо!
Veisuunjohtajalle; laulu, virsi. Kohottakaa Jumalalle riemuhuuto, kaikki maa,
2 Запевајте славу имену Његовом, дајте Му хвалу и славу.
veisatkaa hänen nimensä kunniaa, antakaa hänelle kunnia ja ylistys.
3 Реците Богу: Како си страшан у делима својим! Ради велике силе Твоје ласкају Ти непријатељи Твоји.
Sanokaa Jumalalle: "Kuinka peljättävät ovat sinun tekosi!" Sinun suuren voimasi tähden sinun vihollisesi matelevat sinun edessäsi.
4 Сва земља нек се поклони Теби и поје Теби, нека поје имену Твом.
Kaikki maa kumartakoon sinua ja veisatkoon sinun kiitostasi, veisatkoon sinun nimesi kiitosta. (Sela)
5 Ходите и видите дела Бога страшног у делима својим над синовима људским.
Tulkaa ja katsokaa Jumalan töitä: hän on peljättävä teoissansa ihmisten lapsia kohtaan.
6 Он је претворио море у сухоту, преко реке пређосмо ногама; онде смо се веселили о Њему;
Meren hän muutti kuivaksi maaksi, jalkaisin käytiin virran poikki; silloin me iloitsimme hänestä.
7 Влада силом својом увек, очи Његове гледају на народе. Бунтовници, да се нисте подигли!
Hän hallitsee voimallansa iankaikkisesti, hänen silmänsä vartioitsevat kansoja; niskoittelijat älkööt nostako päätänsä. (Sela)
8 Благосиљајте, народи, Бога нашег, и гласите хвалу Њему.
Kiittäkää, te kansat, meidän Jumalaamme, korkealle kaiuttakaa hänen ylistystänsä.
9 Он је даровао души нашој живот, и није дао да поклизне нога наша.
Hän antaa meidän sielullemme elämän eikä salli meidän jalkamme horjua.
10 Ти си нас окушао, Боже, претопио си нас, као сребро што се претапа.
Sillä sinä, Jumala, olet koetellut meitä, olet sulattanut meitä, niinkuin hopea sulatetaan.
11 Увео си нас у мрежу, метнуо си бреме на леђа наша.
Sinä veit meidät verkkoon, panit kuorman meidän lanteillemme.
12 Дао си нас у јарам човеку, уђосмо у огањ и у воду; али си нас извео на одмор.
Sinä annoit ihmisten ajaa päämme päällitse, me jouduimme tuleen ja veteen. Mutta sinä veit meidät yltäkylläisyyteen.
13 Ући ћу у дом Твој са жртвама што се сажижу, извршићу Ти завете своје,
Minä tuon sinun huoneeseesi polttouhreja, täytän sinulle lupaukseni,
14 Које рекоше уста моја, и каза језик мој у тескоби мојој.
joihin minun huuleni avautuivat ja jotka minun suuni hädässäni lausui.
15 Жртве паљенице претиле ћу ту принети с димом од претилине овнујске, принећу Ти теоце с јарићима.
Lihavat polttouhrit minä sinulle uhraan ynnä oinasten uhrituoksun; minä uhraan sinulle härkiä ja kauriita. (Sela)
16 Ходите, чујте сви који се бојите Бога, ја ћу вам казати шта је учинио души мојој.
Tulkaa, kuulkaa, niin minä kerron teille, kaikki te Jumalaa pelkääväiset, mitä hän on minun sielulleni tehnyt.
17 К Њему завиках устима својим, и језиком својим прославих Га.
Häntä minä suullani huusin, ja ylistys tuli minun kielelleni.
18 Да сам видео у срцу свом безакоње, не би ме услишио Господ.
Jos minulla olisi vääryys sydämessäni, ei Herra minua kuulisi.
19 Али Бог услиши, прими глас мољења мог.
Mutta Jumala kuuli minua ja otti vaarin minun rukoukseni äänestä.
20 Благословен Бог, који не одврже молитве моје и не остави ме без милости своје!
Kiitetty olkoon Jumala, joka ei hyljännyt minun rukoustani eikä ottanut minulta pois armoansa.
