Псалми 39
1 Рекох: Чуваћу се на путевима својим да не згрешим језиком својим; зауздаваћу уста своја, док је безбожник преда мном.
Müzik Şefi Yedutun için - Davut'un mezmuru Karar verdim: “Adımlarıma dikkat edeceğim, Dilimi günahtan sakınacağım; Karşımda kötü biri oldukça, Ağzıma gem vuracağım.”
2 Бејах нем и глас не пустих; ћутах и о добру. Али се туга моја подиже,
Dilimi tutup sustum, Hep kaçındım konuşmaktan, yararı olsa bile. Acım alevlendi,
3 Запали се срце моје у мени, у мислима мојим разгоре се огањ; проговорих језиком својим:
Yüreğim tutuştu içimde, Ateş aldı derin derin düşünürken, Şu sözler döküldü dilimden:
4 Кажи ми, Господе, крај мој, и докле ће трајати дани моји? Да знам како сам ништа.
“Bildir bana, ya RAB, sonumu, Sayılı günlerimi; Bileyim ömrümün ne kadar kısa olduğunu!
5 Ево с педи дао си ми дане, и век је мој као ништа пред Тобом. Баш је ништа сваки човек жив.
Yalnız bir karış ömür verdin bana, Hiç kalır hayatım senin önünde. Her insan bir soluktur sadece, En güçlü çağında bile. (Sela)
6 Баш ходи човек као утвара; баш се узалуд кида, сабира, а не зна коме ће допасти.
“Bir gölge gibi dolaşır insan, Boş yere çırpınır, Mal biriktirir, kime kalacağını bilmeden.
7 Па шта да чекам, Господе? Нада је моја у Теби.
“Ne bekleyebilirim şimdi, ya Rab? Umudum sende.
8 Из свега безакоња мог избави ме, не дај ме безумноме на подсмех.
Kurtar beni bütün isyanlarımdan, Aptalların hakaretine izin verme.
9 Нем сам, нећу отворити уста својих; јер си ме Ти ударио.
Sustum, açmayacağım ağzımı; Çünkü sensin bunu yapan.
10 Олакшај ми ударац свој, силна рука Твоја уби ме.
Uzaklaştır üzerimden yumruklarını, Tokadının altında mahvoldum.
11 Ако ћеш карати човека за преступе, расточиће се као од мољаца красота његова. Баш је ништа сваки човек.
Sen insanı suçundan ötürü Azarlayarak yola getirirsin, Güve gibi tüketirsin sevdiği şeyleri. Her insan bir soluktur sadece. (Sela)
12 Слушај молитву моју, Господе, и чуј јаук мој. Гледајући сузе моје немој ћутати. Јер сам гост у Тебе и дошљак као и сви стари моји.
“Duamı işit, ya RAB, Kulak ver yakarışıma, Gözyaşlarıma kayıtsız kalma! Çünkü ben bir garibim senin yanında, Bir yabancı, atalarım gibi.
13 Немој ме више гневно гледати, па ћу одахнути пре него отидем и више ме не буде.
Uzaklaştır üzerimden bakışlarını, Göçüp yok olmadan mutlu olayım!”
