Псалми 38

1 Господе! Немој ме карати у гневу свом, нити ме наказити у јарости својој.

௧நினைவுகூருதலுக்கான தாவீதின் பாடல். யெகோவாவே, உம்முடைய கோபத்தில் என்னைக் கடிந்துகொள்ள வேண்டாம்; உம்முடைய கடுங்கோபத்தில் என்னைத் தண்டிக்க வேண்டாம்.

2 Јер стреле Твоје устрелише ме, и рука ме Твоја тишти.

௨உம்முடைய அம்புகள் எனக்குள்ளே துளைத்திருக்கிறது; உமது கை என்னைத் தாங்குகிறது.

3 Нема здравог места на телу мом од гнева Твог; нема мира у костима мојим од греха мог.

௩உமது கோபத்தினால் என் உடலில் ஆரோக்கியமில்லை; என் பாவத்தினால் என் எலும்புகளில் சுகமில்லை.

4 Јер безакоња моја изађоше врх главе моје, као тешко бреме отежаше ми.

௪என் அக்கிரமங்கள் என் தலைக்கு மேலாகப் பெருகினது, அவைகள் பாரச்சுமையைப்போல என்னால் தாங்கமுடியாத பாரமானது.

5 Усмрдеше се и загнојише се ране моје од безумља мог.

௫என் மதியீனத்தினால் என் புண்கள் அழுகி நாற்றமெடுத்தது.

6 Згрчио сам се и погурио веома, сав дан идем сетан;

௬நான் வேதனைப்பட்டு ஒடுங்கினேன்; நாள் முழுவதும் துக்கப்பட்டுத் திரிகிறேன்.

7 Јер сам изнутра пун огња, и нема здравог места на телу мом.

௭என் குடல்கள் எரிபந்தமாக எரிகிறது; என் உடலில் ஆரோக்கியம் இல்லை.

8 Изнемогох и веома ослабих, ричем од трзања срца свог.

௮நான் பெலன் இழந்து, மிகவும் நொறுக்கப்பட்டேன்; என் இருதயத்தின் கொந்தளிப்பினால் கதறுகிறேன்.

9 Господе! Пред Тобом су све жеље моје, и уздисање моје није од Тебе сакривено.

௯ஆண்டவரே, என் ஏக்கமெல்லாம் உமக்கு முன்பாக இருக்கிறது; என் தவிப்பு உமக்கு மறைவாக இருக்கவில்லை.

10 Срце моје јако куца, остави ме снага моја, и вид очију мојих, ни њега ми нема.

௧0என் உள்ளம் குழம்பி அலைகிறது; என் பெலன் என்னைவிட்டு விலகி, என் கண்களின் ஒளி கூட இல்லாமல்போனது.

11 Другови моји и пријатељи моји видећи ране моје одступише, далеко стоје ближњи моји.

௧௧என் நண்பர்களும் என் தோழர்களும் என் வாதையைக் கண்டு விலகுகிறார்கள்; என் இனத்தாரும் தூரத்திலே நிற்கிறார்கள்.

12 Који траже душу моју намештају замку, и који су ми злу ради, говоре о погибли и по сав дан мисле о превари.

௧௨என் உயிரை வாங்கத்தேடுகிறவர்கள் எனக்குக் கண்ணிகளை வைக்கிறார்கள்; எனக்குத் தீங்கை தேடுகிறவர்கள் கேடானவைகளைப் பேசி, நாள்முழுவதும் வஞ்சனைகளை யோசிக்கிறார்கள்.

13 А ја као глув не чујем и као нем који не отвара уста своја.

௧௩நானோ செவிடனைப்போலக் கேட்காதவனாகவும், ஊமையனைப்போல வாய் திறக்காதவனாகவும் இருக்கிறேன்.

14 Ја сам као човек који не чује или нема у устима својим правдања.

௧௪காதுகேட்காதவனும், தன்னுடைய வாயில் பதில் இல்லாதவனுமாக இருக்கிற மனிதனைப் போலானேன்.

15 Јер Тебе, Господе, чекам, Ти одговарај за мене, Господе, Боже мој!

௧௫யெகோவாவே, உமக்குக் காத்திருக்கிறேன்; என் தேவனாகிய ஆண்டவரே, நீர் பதில் கொடுப்பீர்.

16 Јер рекох: Да ми се не свете, и да се не размећу нада мном, кад се спотакне нога моја.

௧௬அவர்கள் எனக்காக சந்தோஷப்படாதபடிக்கு இப்படிச் சொன்னேன்; என்னுடைய கால் தவறும்போது என்மேல் பெருமை பாராட்டுவார்களே.

17 Јер сам готов пасти, и туга је моја свагда са мном.

௧௭நான் தடுமாறி விழ ஏதுவாக இருக்கிறேன்; என்னுடைய துக்கம் எப்பொழுதும் எனக்கு முன்பாக இருக்கிறது.

18 Признајем кривицу своју, и тужим ради греха свог.

௧௮என் அக்கிரமத்தை நான் அறிக்கையிட்டு, என் பாவத்திற்காக கவலைப்படுகிறேன்.

19 Непријатељи моји живе, јаки су, и сила их има што ме ненавиде на правди.

௧௯என் எதிரிகள் வாழ்ந்து பலத்திருக்கிறார்கள்; காரணமில்லாமல் என்னைப் பகைக்கிறவர்கள் பெருகியிருக்கிறார்கள்.

20 Који ми враћају зло за добро, непријатељи су ми зато што сам пристао за добрим.

௨0நான் நன்மையைப் பின்பற்றுகிறபடியால், நன்மைக்குத் தீமை செய்கிறவர்கள் என்னை விரோதிக்கிறார்கள்.

21 Немој ме оставити, Господе, Боже мој! Немој се удаљити од мене.

௨௧யெகோவாவே, என்னைக் கைவிடாமலிரும்; என் தேவனே, எனக்குத் தூரமாக இருக்கவேண்டாம்.

22 Похитај у помоћ мени, Господе, Спаситељу мој!

௨௨என்னுடைய இரட்சிப்பாகிய ஆண்டவரே, எனக்குச் உதவிசெய்ய விரைவாகவாரும்.