Псалми 38
1 Господе! Немој ме карати у гневу свом, нити ме наказити у јарости својој.
A Senhor, não me reprehendas na tua ira, nem me castigues em teu furor.
2 Јер стреле Твоје устрелише ме, и рука ме Твоја тишти.
Porque as tuas frechas se cravaram em mim, e a tua mão sobre mim desceu.
3 Нема здравог места на телу мом од гнева Твог; нема мира у костима мојим од греха мог.
Não ha coisa sã na minha carne, por causa da tua colera; nem ha paz em meus ossos, por causa do meu peccado.
4 Јер безакоња моја изађоше врх главе моје, као тешко бреме отежаше ми.
Pois já as minhas iniquidades sobrepassam a minha cabeça: como carga pesada são de mais para as minhas forças.
5 Усмрдеше се и загнојише се ране моје од безумља мог.
As minhas chagas cheiram mal e estão corruptas, por causa da minha loucura.
6 Згрчио сам се и погурио веома, сав дан идем сетан;
Estou encurvado, estou muito abatido, ando lamentando todo o dia.
7 Јер сам изнутра пун огња, и нема здравог места на телу мом.
Porque as minhas ilhargas estão cheias de ardor, e não ha coisa sã na minha carne.
8 Изнемогох и веома ослабих, ричем од трзања срца свог.
Estou fraco e mui quebrantado; tenho rugido pela inquietação do meu coração.
9 Господе! Пред Тобом су све жеље моје, и уздисање моје није од Тебе сакривено.
Senhor, diante de ti está todo o meu desejo, e o meu gemido não te é occulto.
10 Срце моје јако куца, остави ме снага моја, и вид очију мојих, ни њега ми нема.
O meu coração dá voltas, a minha força me falta; emquanto á luz dos meus olhos, ella me deixou.
11 Другови моји и пријатељи моји видећи ране моје одступише, далеко стоје ближњи моји.
Os meus amigos e os meus propinquos estão ao longe da minha chaga; e os meus parentes se pôem em distancia.
12 Који траже душу моју намештају замку, и који су ми злу ради, говоре о погибли и по сав дан мисле о превари.
Tambem os que buscam a minha vida me armam laços, e os que procuram o meu mal fallam coisas que damnificam, e imaginam astucias todo o dia.
13 А ја као глув не чујем и као нем који не отвара уста своја.
Mas eu, como surdo, não ouvia, e era como mudo que não abre a bocca.
14 Ја сам као човек који не чује или нема у устима својим правдања.
Assim eu sou como homem que não ouve, e em cuja bocca não ha reprovação.
15 Јер Тебе, Господе, чекам, Ти одговарај за мене, Господе, Боже мој!
Porque em ti, Senhor, espero; tu, Senhor meu Deus, me ouvirás.
16 Јер рекох: Да ми се не свете, и да се не размећу нада мном, кад се спотакне нога моја.
Porque dizia eu: Ouve-me, para que se não alegrem de mim: quando escorrega o meu pé, elles se engrandecem contra mim.
17 Јер сам готов пасти, и туга је моја свагда са мном.
Porque estou prestes a coxear; a minha dôr está constantemente perante mim.
18 Признајем кривицу своју, и тужим ради греха свог.
Porque eu declararei a minha iniquidade; affligir-me-hei por causa do meu peccado.
19 Непријатељи моји живе, јаки су, и сила их има што ме ненавиде на правди.
Mas os meus inimigos estão vivos e são fortes, e os que sem causa me odeiam se engrandecem.
20 Који ми враћају зло за добро, непријатељи су ми зато што сам пристао за добрим.
Os que dão mal pelo bem são meus adversarios, porquanto eu sigo o que é bom.
21 Немој ме оставити, Господе, Боже мој! Немој се удаљити од мене.
Não me desampares, Senhor, meu Deus, não te alongues de mim.
22 Похитај у помоћ мени, Господе, Спаситељу мој!
Apressa-te em meu auxilio, Senhor, minha salvação.
