< Псалми 38 >
1 Господе! Немој ме карати у гневу свом, нити ме наказити у јарости својој.
Psalmo de David. Pro memoro. Ho Eternulo, ne en Via kolero min riproĉu, Kaj ne en Via furiozo min punu.
2 Јер стреле Твоје устрелише ме, и рука ме Твоја тишти.
Ĉar Viaj sagoj penetris en min, Kaj pezas sur mi Via mano.
3 Нема здравог места на телу мом од гнева Твог; нема мира у костима мојим од греха мог.
Ekzistas neniu sana loko en mia korpo pro Via kolero, Nenio sendifekta ekzistas en miaj ostoj pro mia peko.
4 Јер безакоња моја изађоше врх главе моје, као тешко бреме отежаше ми.
Ĉar miaj krimoj superas mian kapon; Kiel peza ŝarĝo, ili estas tro pezaj por mi.
5 Усмрдеше се и загнојише се ране моје од безумља мог.
Malbonodoras kaj pusas miaj ulceroj Pro mia malsaĝeco.
6 Згрчио сам се и погурио веома, сав дан идем сетан;
Mi kurbiĝis kaj kliniĝis treege, La tutan tagon mi iras malgaja.
7 Јер сам изнутра пун огња, и нема здравог места на телу мом.
Ĉar miaj internaĵoj estas plenaj de brulumo, Kaj ne ekzistas sana loko en mia korpo.
8 Изнемогох и веома ослабих, ричем од трзања срца свог.
Mi tute senfortiĝis kaj kadukiĝis, Mi kriegas pro malkvieteco de mia koro.
9 Господе! Пред Тобом су све жеље моје, и уздисање моје није од Тебе сакривено.
Mia Sinjoro, antaŭ Vi estas ĉiuj miaj deziroj, Kaj mia ĝemo ne estas kaŝita antaŭ Vi.
10 Срце моје јако куца, остави ме снага моја, и вид очију мојих, ни њега ми нема.
Mia koro tremegas, forlasis min mia forto; Kaj eĉ la lumo de miaj okuloj ne estas ĉe mi.
11 Другови моји и пријатељи моји видећи ране моје одступише, далеко стоје ближњи моји.
Miaj amikoj kaj kamaradoj repaŝis pro mia pesto, Kaj miaj proksimuloj stariĝis malproksime.
12 Који траже душу моју намештају замку, и који су ми злу ради, говоре о погибли и по сав дан мисле о превари.
Kaj insidis kontraŭ mi tiuj, kiuj celas mian vivon, Kaj miaj malbondezirantoj parolas pri mia pereo, Kaj malicojn ili pripensas ĉiutage.
13 А ја као глув не чујем и као нем који не отвара уста своја.
Kaj mi estas kiel surdulo kaj ne aŭdas; Kiel mutulo, kiu ne malfermas sian buŝon.
14 Ја сам као човек који не чује или нема у устима својим правдања.
Mi estas kiel homo, kiu ne aŭdas Kaj kiu ne havas en sia buŝo reparolon.
15 Јер Тебе, Господе, чекам, Ти одговарај за мене, Господе, Боже мој!
Sed al Vi, ho Eternulo, mi esperas; Vi aŭskultos, mia Sinjoro, mia Dio.
16 Јер рекох: Да ми се не свете, и да се не размећу нада мном, кад се спотакне нога моја.
Ĉar mi diris: Ili povus ĝoji pri mi; Ili fanfaronus pri mi, kiam mia piedo ekŝanceliĝus.
17 Јер сам готов пасти, и туга је моја свагда са мном.
Ĉar mi estas preta fali, Kaj mia sufero estas ĉiam antaŭ mi.
18 Признајем кривицу своју, и тужим ради греха свог.
Ĉar mi konfesas mian kulpon; Kaj min ĉagrenas mia peko.
19 Непријатељи моји живе, јаки су, и сила их има што ме ненавиде на правди.
Kaj la malamikoj de mia vivo estas fortaj, Kaj multaj estas miaj senkaŭzaj malamantoj.
20 Који ми враћају зло за добро, непријатељи су ми зато што сам пристао за добрим.
Kaj tiuj, kiuj pagas al mi malbonon por bono, Atakas min pro tio, ke mi celas bonon.
21 Немој ме оставити, Господе, Боже мој! Немој се удаљити од мене.
Ne forlasu min, ho Eternulo; Mia Dio, ne malproksimiĝu de mi.
22 Похитај у помоћ мени, Господе, Спаситељу мој!
Rapidu, por helpi min, Mia Sinjoro, mia helpo!