Псалми 18
1 Љубићу Те, Господе, крепости моја,
Al maestro del coro. Di Davide, servo del Signore, che rivolse al Signore le parole di questo canto, quando il Signore lo liberò dal potere di tutti i suoi nemici, Ti amo, Signore, mia forza,
2 Господе, Граде мој, Заклоне мој, који се оборити не може, Избавитељу мој, Боже мој, Камена горо, на којој се не бојим зла, Штите мој, Роже спасења мог, Уточиште моје!
Signore, mia roccia, mia fortezza, mio liberatore; mio Dio, mia rupe, in cui trovo riparo; mio scudo e baluardo, mia potente salvezza.
3 Призивам Господа, коме се клањати ваља, и опраштам се непријатеља својих.
Invoco il Signore, degno di lode, e sarò salvato dai miei nemici.
4 Обузеше ме смртне болести, и потоци неваљалих људи уплашише ме.
Mi circondavano flutti di morte, mi travolgevano torrenti impetuosi;
gia mi avvolgevano i lacci degli inferi, gia mi stringevano agguati mortali. (Sheol h7585)
6 У својој тескоби призвах Господа, и к Богу свом повиках; Он чу из двора свог глас мој, и вика моја дође Му до ушију.
Nel mio affanno invocai il Signore, nell'angoscia gridai al mio Dio: dal suo tempio ascoltò la mia voce, al suo orecchio pervenne il mio grido.
7 Затресе се и поколеба се земља, задрмаше се и померише из темеља горе, јер се Он разљути.
La terra tremò e si scosse; vacillarono le fondamenta dei monti, si scossero perché egli era sdegnato.
8 Подиже се дим од гнева Његовог, из уста Његових огањ, који прождире и живо угљевље одскакаше од Њега.
Dalle sue narici saliva fumo, dalla sua bocca un fuoco divorante; da lui sprizzavano carboni ardenti.
9 Сави небеса и сиђе. Мрак беше под ногама Његовим.
Abbassò i cieli e discese, fosca caligine sotto i suoi piedi.
10 Седе на херувима и подиже се, и полете на крилима ветреним.
Cavalcava un cherubino e volava, si librava sulle ali del vento.
11 Од мрака начини себи кров, сеницу око себе, од мрачних вода, облака ваздушних.
Si avvolgeva di tenebre come di velo, acque oscure e dense nubi lo coprivano.
12 Од севања пред Њим кроз облаке Његове удари град и живо угљевље.
Davanti al suo fulgore si dissipavano le nubi con grandine e carboni ardenti.
13 Загрме на небесима Господ, и Вишњи пусти глас свој, град и живо угљевље.
Il Signore tuonò dal cielo, l'Altissimo fece udire la sua voce: grandine e carboni ardenti.
14 Пусти стреле своје, и разметну их; силу муња, и расу их.
Scagliò saette e li disperse, fulminò con folgori e li sconfisse.
15 И показаше се извори водени, и открише се темељи васиљени од претње Твоје, Господе, од дихања духа гнева Твог.
Allora apparve il fondo del mare, si scoprirono le fondamenta del mondo, per la tua minaccia, Signore, per lo spirare del tuo furore.
16 Тада пружи с висине руку, ухвати ме, извуче ме из воде велике.
Stese la mano dall'alto e mi prese, mi sollevò dalle grandi acque,
17 Избави ме од непријатеља мог силног и од мојих ненавидника, кад беху јачи од мене.
mi liberò da nemici potenti, da coloro che mi odiavano ed eran più forti di me.
18 Усташе на ме у дан невоље моје, али ми Господ би потпора.
Mi assalirono nel giorno di sventura, ma il Signore fu mio sostegno;
19 Изведе ме на пространо место, и избави ме, јер сам Му мио.
mi portò al largo, mi liberò perché mi vuol bene.
20 Даде ми Господ по правди мојој, и за чистоту руку мојих дарива ме.
Il Signore mi tratta secondo la mia giustizia, mi ripaga secondo l'innocenza delle mie mani;
21 Јер се држах путева Господњих, и не одметнух се Бога свог,
perché ho custodito le vie del Signore, non ho abbandonato empiamente il mio Dio.
22 Него су сви закони Његови преда мном, и заповести Његове не уклањам од себе.
I suoi giudizi mi stanno tutti davanti, non ho respinto da me la sua legge;
23 Бих Му веран, и чувах се од безакоња свог.
ma integro sono stato con lui e mi sono guardato dalla colpa.
24 Даде ми Господ по правди мојој, по чистоти руку мојих пред очима Његовим.
Il Signore mi rende secondo la mia giustizia, secondo l'innocenza delle mie mani davanti ai suoi occhi.
25 Са светима поступаш свето, с човеком верним верно,
Con l'uomo buono tu sei buono con l'uomo integro tu sei integro,
26 С чистим чисто, а с неваљалим насупрот њему.
con l'uomo puro tu sei puro, con il perverso tu sei astuto.
27 Јер Ти помажеш људима невољним, а очи поносите понижаваш.
Perché tu salvi il popolo degli umili, ma abbassi gli occhi dei superbi.
28 Ти распаљујеш видело моје; Господ мој просветљује таму моју.
Tu, Signore, sei luce alla mia lampada; il mio Dio rischiara le mie tenebre.
29 С Тобом разбијам војску, и с Богом својим скачем преко зида.
Con te mi lancerò contro le schiere, con il mio Dio scavalcherò le mura.
30 Пут је Господњи веран, реч Господња чиста. Он је штит свима који се у Њ уздају.
La via di Dio è diritta, la parola del Signore è provata al fuoco; egli è scudo per chi in lui si rifugia.
31 Јер ко је Бог осим Господа, и ко је одбрана осим Бога нашег?
Infatti, chi è Dio, se non il Signore? O chi è rupe, se non il nostro Dio?
32 Овај Бог опасује ме снагом, и чини ми веран пут.
Il Dio che mi ha cinto di vigore e ha reso integro il mio cammino;
33 Даје ми ноге као у јелена, и на висине ставља ме.
mi ha dato agilità come di cerve, sulle alture mi ha fatto stare saldo;
34 Учи руке моје боју, и мишице моје чини да су лук од бронзе.
ha addestrato le mie mani alla battaglia, le mie braccia a tender l'arco di bronzo.
35 Ти ми дајеш штит спасења свог; десница Твоја држи ме, и милост Твоја чини ме велика.
Tu mi hai dato il tuo scudo di salvezza, la tua destra mi ha sostenuto, la tua bontà mi ha fatto crescere.
36 Ти шириш корак мој, те се не спотичу ноге моје.
Hai spianato la via ai miei passi, i miei piedi non hanno vacillato.
37 Терам непријатеље своје и стижем их, и не враћам се док их не истребим.
Ho inseguito i miei nemici e li ho raggiunti, non sono tornato senza averli annientati.
38 Обарам их, и не могу устати, падају под ноге моје.
Li ho colpiti e non si sono rialzati, sono caduti sotto i miei piedi.
39 Јер ме Ти опасујеш снагом за бој, и који устану на ме, обараш их преда мном.
Tu mi hai cinto di forza per la guerra, hai piegato sotto di me gli avversari.
40 Непријатеља мојих плећи Ти ми обраћаш, и потирем ненавиднике своје.
Dei nemici mi hai mostrato le spalle, hai disperso quanti mi odiavano.
41 Они вичу, али немају помагача, ка Господу, али их Он не слуша.
Hanno gridato e nessuno li ha salvati, al Signore, ma non ha risposto.
42 Расипам их као прах по ветру, као блато по улицама газим их.
Come polvere al vento li ho dispersi, calpestati come fango delle strade.
43 Ти ме избављаш од буне народне, постављаш ме да сам глава туђим племенима; народ ког не познавах, служи ми.
Mi hai scampato dal popolo in rivolta, mi hai posto a capo delle nazioni. Un popolo che non conoscevo mi ha servito;
44 По самом чувењу слушају ме, туђини покорни су ми.
all'udirmi, subito mi obbedivano, stranieri cercavano il mio favore,
45 Туђини бледе, дрхћу у градовима својим.
impallidivano uomini stranieri e uscivano tremanti dai loro nascondigli.
46 Жив је Господ, и да је благословен бранич мој! Да се узвиси Бог спасења мог,
Viva il Signore e benedetta la mia rupe, sia esaltato il Dio della mia salvezza.
47 Бог, који ми даје освету, и покорава ми народе,
Dio, tu mi accordi la rivincita e sottometti i popoli al mio giogo,
48 Који ме избавља од непријатеља, подиже ме над оне који устају на ме и од човека жестоког избавља ме!
mi scampi dai nemici furenti, dei miei avversari mi fai trionfare e mi liberi dall'uomo violento.
49 Тога ради хвалим Те, Господе, пред народима, и певам имену Твом,
Per questo, Signore, ti loderò tra i popoli e canterò inni di gioia al tuo nome.
50 Који славно избављаш цара свог, и чиниш милост помазанику свом Давиду и наслеђу његовом довека.
Egli concede al suo re grandi vittorie, si mostra fedele al suo consacrato, a Davide e alla sua discendenza per sempre.
