Псалми 140
1 Избави ме, Господе, од човека злог, сачувај ме од насилника,
Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп оқулсун дәп, Давут язған күй: — Рәзил адәмдин, и Пәрвәрдигар, мени азат қилғайсән; Зораван кишидин мени сақлиғайсән.
2 Који помишљају зло у срцу и сваки дан подижу рат;
Улар көңлидә яманлиқларни ойлимақта; Улар һәр күни җәм болушуп уруш чиқармақчи.
3 Оштре језик свој као змија, јед је аспидин у устима њиховим.
Тилини иланниңкидәк иштик қилиду; Кобра иланниң зәһири ләвлири астида туриду; (Селаһ)
4 Сачувај ме, Боже, од руку безбожничких, од насилника сахрани ме, који мисле да поткину ноге моје.
Рәзил адәмниң қоллиридин мени аман қилиғайсән, и Пәрвәрдигар; Путлиримни путлашни қәстләйдиған зораван кишидин сақлиғайсән.
5 Охоли ми наместише замке и пругла, метнуше ми мрежу на пут, пређу разапеше ми.
Тәкәббурлар мән үчүн қилтақ, таниларни йошуруп тәйярлиди; Йол бойида тор яйди, Мән үчүн қапқанларни салди; (Селаһ)
6 Рекох Господу: Ти си Бог мој, услиши, Господе, глас мољења мог.
Мән Пәрвәрдигарға: «Сән мениң Тәңримдурсән» — дедим; Йелинишлирим садасиға қулақ салғайсән, и Пәрвәрдигар;
7 Господе, Господе, крепки Спаситељу мој, заклони главу моју у дан ратни!
Пәрвәрдигар Рәб ниҗатлиғимниң күчидур; Сән җәң күнидә бешимни йепип қоғдиғансән.
8 Не дај, Господе, безбожнику шта жели, не дај му да докучи шта је наумио, да се не узносе.
Рәзил адәмниң үмүтини иҗабәт қилмиғайсән, и Пәрвәрдигар; Уларниң һейлилирини аққузмиғайсән; Болмиса өзлирини чоң тутувалиду. (Селаһ)
9 Отров оних што су око мене, погибао уста њихових нека се обрати на њих.
Мени қоршивалғанларниң болса, Ләвлиридин чиққан шумлуқ уларниң өз бешиға чүшсун;
10 Нека падне на њих живо угљевље; нека их Он баци у огањ, у пропасти, да не устану.
Үстигә чоғлар яғдурулсун; Улар отқа, Қайтидин чиқалмиғидәк һаңларға ташливетилсун;
11 Човек језичан неће се утврдити на земљи, неправедног ће злоћа увалити у погибао.
Тили чеқимчи адәмниң йәр йүзидә орни болмисун; Балаю-апәт зораванларни түгәшкичә овлайду;
12 Знам да ће Господ показати правду невољноме и правицу убогима.
Мән билимәнки, Пәрвәрдигар езилгәнләрниң дәвасини сорайду, Йоқсулниң һәққини елип бериду;
13 Да! Праведни ће славити име Твоје, прави ће остати пред лицем Твојим.
Бәрһәқ, һәққанийлар намиңға тәшәккүр ейтиду; Көңли дуруслар һозуруңда яшайду.
