Псалми 14

1 Рече безумник у срцу свом: Нема Бога; неваљали су, гадна су дела њихова; нема никога да добро твори.

۱ برای سالار مغنیان. مزمور داود احمق در دل خود می‌گوید که خدایی نیست. کارهای خود را فاسد و مکروه ساخته‌اند و نیکوکاری نیست.

2 Господ погледа с неба на синове човечије, да види има ли који разуман, тражи ли који Бога.

۲ خداوند ازآسمان بربنی آدم نظر انداخت تا ببیند که آیا فهیم و طالب خدایی هست؟

3 Сви су зашли, сви се покварили, нема никога добро да твори, нема ни једног.

۳ همه روگردانیده، با هم فاسد شده‌اند. نیکوکاری نیست یکی هم نی.

4 Зар се неће опаметити који чине безакоње, једу народ мој као што једу хлеб, не призивају Господа?

۴ آیا همه گناهکاران بی‌معرفت هستند که قوم مرا می‌خورند چنانکه نان می‌خورند؟ و خداوندرا نمی خوانند؟

5 Онде ће задрхтати од страха; јер је Господ у роду праведном.

۵ آنگاه ترس بر ایشان مستولی شد، زیرا خدادر طبقه عادلان است.

6 Смејете се ономе што убоги ради; али Господ њега заклања.

۶ مشورت مسکین را خجل می‌سازید چونکه خداوند ملجای اوست.

7 Ко ће послати са Сиона помоћ Израиљу? Кад Господ поврати заробљени народ свој, онда ће се радовати Јаков и веселиће се Израиљ.

۷ کاش که نجات اسرائیل از صهیون ظاهرمی شد! چون خداوند اسیری قوم خویش رابرگرداند، یعقوب وجد خواهد نمود و اسرائیل شادمان خواهد گردید.